Ο Στρατός υπερασπίζεται την Πατρίδα, όχι τα σκουπίδια της!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Τώρα που «λύθηκε» (λέμε τώρα) το διαδικαστικό ζήτημα της αποκομιδής των σκουπιδιών - επιστρατεύτηκαν τα απορριμματοφόρα και οι οδηγοί, αλλά... όχι και οι εργάτες που μαζεύουν τα σκουπίδια - καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι τα στρατευμένα νιάτα της χώρας δεν υπηρετούν τη θητεία τους για να λαμβάνουν μέρος σε διαγωνισμούς του τύπου «ποιος είναι ο καλύτερος σκουπιδιάρης» ή «ποιος είναι ο καλύτερος απεργοσπάστης».

Αυτή η επαναλαμβανόμενη με κάθε ευκαιρία και από διαφορετικής πολιτικής τοποθέτησης προερχόμενη ρήση «Να το κάνει ο Στρατός!», δεν....
έχει απλώς καταντήσει αηδία, δεν είναι απλώς η επιτομή της εύκολης λύσης, δεν είναι μόνο η απόδειξη της ανικανότητας και της ανευθυνότητας.

Είναι και η μόνιμη αποκάλυψη μιας αρρωστημένης νοοτροπίας, ενός απαράδεκτου τρόπου αντιμετώπισης της νεολαίας του τόπου και της αποστολής των στρατευμένων στην υπηρεσία της πατρίδας.

Φυσικό είναι, βέβαια, μια χώρα που δεν σέβεται τους σκουπιδιάρηδες να μην σέβεται και τους στρατιώτες της - και το αντίστροφο.

Αλλά όχι, κύριοι. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που στέλνουν τα παιδιά τους στον Στρατό, δεν τα στέλνουν για να μαζεύουν τα σκουπίδια σας, κινδυνεύοντας να προσβληθούν από κάποια μολυσματική ασθένεια.

Όχι, κύριοι. Τα Ελληνόπουλα που υπηρετούν τη θητεία τους δεν το κάνουν για να μαζεύουν τις βρομιές σας. Δεν είναι το άμισθο υπηρετικό προσωπικό σας.

Γι' αυτή τη δουλειά υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι και εκπαιδευμένοι είναι και εμβολιασμένοι και πληρώνονται.

Είναι να απορεί κανείς με την αναλγησία και την εγκληματική αδιαφορία όσων πίστεψαν έστω και για μια στιγμή πως ήταν δυνατόν οι νέοι μας να μαζέψουν σκουπίδια χωρίς καμιά υγειονομική προετοιμασία και ενώ είναι γνωστό πως η ηπατίτιδα κάνει πάρτι στην Αθήνα των μεταναστών.

Όσοι εκ του στρατεύματος πηγαίνουν σε αποστολές εκτός Ελλάδας, έχουν εγκαίρως εμβολιαστεί για διάφορα νοσήματα.

Επίσης, για όποιον το έχει λησμονήσει, στον στρατό οι νέοι μας πηγαίνουν για να εκπαιδευτούν, να σφυρηλατήσουν χαρακτήρα, να μάθουν βασικές αρχές συμπεριφοράς, να ξεφύγουν από την υπερπροστασία, να προετοιμαστούν για να υπερασπιστούν, αν χρειαστεί, την καθαρή Ελλάδα, την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.

Σε καιρό ειρήνης, αν χρειαστεί να προσφέρουν τη βοήθειά τους, θα το κάνουν για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους σε μια φυσική καταστροφή, να φθάσουν σε απομακρυσμένες περιοχές, να προσφέρουν τροφή και νερό σε αποκλεισμένους – αλλά όχι για να καθαρίζουν, για παράδειγμα, το χιόνι έξω από τις πόρτες και τα γκαράζ, για να καθίσταται προσβάσιμος ο δρόμος στα πολυτελή αυτοκίνητα.

Επιπλέον, ουδείς έχει το δικαίωμα να εκπαιδεύει τους νέους να σπάνε απεργίες, φέρνοντάς τους σε αντιπαράθεση με πολίτες.

Τουλάχιστον επισήμως, δεν έχουμε χούντα!

Φτάνει που έχει δημιουργηθεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα σε όλη τη χώρα.

Είναι