Οι Ασυγχώρητοι

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, από το βήμα της εθνικής συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ, ζήτησε από τον ελληνικό λαό “ειλικρινή συγγνώμη” για τα ιστορικά λάθη του Κινήματος.

Και για τα προσωπικά λάθη των στελεχών του που άσκησαν εξουσία.

Στοιχίζεται έτσι στη σειρά αυτών που ζήτησαν συγχώρεση επειδή κατέστρεψαν τον Ελληνισμό, μετά τον Πάπα, τον.....
Κλίντον και τον Ερντογάν.

Αυθόρμητα θυμήθηκα το χαριτολόγημα : Από τότε που βγήκε το συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο.

Κι άλλο ένα σοφότερο :Καλύτερα να ζητάς συγγνώμη παρά την άδεια.

Εδώ, πρόκειται για τον πολιτικά καιροσκόπο που, έχοντας επιτελέσει κοινωνική επανάσταση προς όφελός του, εμφανίζεται σαν μετανοούσα Μαγδαληνή.

Όταν βέβαια το ΠΑΣΟΚ διέπραττε με αλαζονεία εγκλήματα κατά της πατρίδας, την οποία θυμήθηκε ως όρο και εισήγαγε στο λεξιλόγιό του πριν ένα χρόνο, δεν ζητούσε άδεια ούτε υπολόγιζε εθνικές συνέπειες.

Γιατί δεν διέθετε εγγενή αρετή.

Ή μάλλον, επειδή ήταν -και παραμένει- γενετικά φαύλο.

Τώρα, νομίζουν ότι τα τριάντα χρόνια εθνικής παρακμής που οδήγησαν στη δουλεία του Χρέους παραγράφονται με μια συγγνώμη.

Κατά τούτο ο Βενιζέλος θυμίζει τη στάση της Τουρκίας, όπως αυτή αποτυπώθηκε στη συγγνώμη που ζήτησε πριν λίγα χρόνια ο Ερντογάν για τις “ακρότητες” κατά του Ελληνισμού της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου.

Αφού τον είχε ήδη εξολοθρεύσει.

Αφήνοντας από μια ανθηρή εθνική μειονότητα μόνο 1500, γερόντια επί το πλείστον.

Αφού είχε εξασφαλίσει μονομερές όφελος, εφόσον δεν εκδιώχθηκε από την ελληνική πλευρά η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, όπως όφειλε αντίστοιχα.

Έτσι και το ΠΑΣΟΚ, έχοντας σχηματίσει σταθερό καθεστώς ελέγχου του κρατικού μηχανισμού και του μηχανισμού διαμόρφωσης κοινής γνώμης και συνειδήσεων, ζητά, δια στόματος Βενιζέλου, εκ του ασφαλούς συγγνώμη.

Δεν διαφέρουν ΠΑΣΟΚ και Τουρκία.

Πρόκειται για τον εσωτερικό και τον εξωτερικό εχθρό του Ελληνισμού.

Εάν ο χαρακτηρισμός “εσωτερικός εχθρός” ακούγεται βαρύς θυμηθείτε την προχθεσινή Χρεωκοπία.

Μην αυταπατάστε. Το καθεστώς ΠΑΣΟΚ κυβερνά αδιάκοπα.

Μόλις πρόσφατα, για παράδειγμα, όρισε μια απίθανη, που σε κάθε σοβαρή κοινωνία θα ήταν βοηθός πιστολάκι, Υπουργό Ανάπτυξης.

Δηλαδή διαχειριστή των όποιων αναπτυξιακών κονδυλίων.

Και μην θεωρήσετε, παρά τα λεγόμενα, ότι η συγγνώμη απευθύνεται σε όλον τον ελληνικό λαό.

Ως πολιτικός τακτικισμός, απευθύνεται στην ευρεία μάζα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα τού μηχανισμού του και έχουν πληγεί εισοδηματικά.

Αποσκοπεί στη συσπείρωση των προβάτων που έφυγαν από το πράσινο μαντρί, κυρίως για τη νεότευκτη στάνη του κυρ-Φώτη, του οποίου φουσκώνουν τα πανιά στις δημοσκοπήσεις.

Κάποιοι θα πουν “τι ασχολείσαι, το ΠΑΣΟΚ σβήνει, πεθαίνει…”.

Το ΠΑΣΟΚ, αντίθετα με την ΝΔ, έχει ιστορικά επιδείξει αξιοζήλευτη πολιτική ευελιξ