Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια: τους πάτησε η τρόικα!

Οι παππούδες μας την μαγκιά την είχαν για κακό πράμα: ψευτοπαλληκαριά,
νταηλίκι. Μετά, η πλαδαρή νεοελληνική κουλτούρα της έδωσε καλή
έννοια: ικανότητα να πετυχαίνει κανείς αυτό που θέλει, καπατσοσύνη!
Το πως θα την πάρει κανείς εξαρτάται από το ειδικό βάρος αυτού που την
εκφράζει. Έτσι, ενώ ο χαρισματικός Ανδρέας κερδίζει τις εκλογές του
1981 με σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», την ανακολουθία του,
όταν είναι μέσα στην ΕΟΚ, να απαιτεί και να πετυχαίνει την εισροή
κοινοτικών πόρων στην χώρα με τα ΜΟΠ το 1984 και στην....
συνέχεια με το
πρώτο πακέτο Delors (Α’ ΚΠΣ), την θεωρήσαμε μαγκιά, με την καλή
έννοια.
Όμως μια σύντομη αναδρομή στην τύχη αυτών των κοινοτικών πόρων και της
κατάληξης των σκοπών για τους οποίους είχαν δοθεί θα δείξει, πως η
μαγκιά του αείμνηστου μας τελείωσε ακριβώς εκεί: στην έγκρισή τους.
Και το χειρότερο: ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερθήκαμε έκτοτε στους
κοινοτικούς εταίρους μας, μας κληροδότησε μια ηγεσία που επανέφερε
στην πολιτική την μαγκιά με την κακή της έννοια. Τα τελευταία χαράτσια
είναι, αλίμονο, αποτέλεσμα της ψευτοπαλληκαριάς της, απέναντι στην
τρόικα!
Τα Μ.Ο.Π. έθεσαν για πρώτη φορά το στόχο υλοποίησης μίας ολοκληρωμένης
μεσοπρόθεσμης προσπάθειας για την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων
περιφερειών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μέσω πολυετών επιχειρησιακών
προγραμμάτων. Δυστυχώς, εδώ, ξοδεύτηκαν σε πελατειακές σχέσεις,
αφήνοντας πίσω το πρώτο κενό στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Ακολούθησαν τα πακέτα Delors, το πρώτο των οποίων, παρόλο τον Ν1622/86
που καθόριζε με σαφήνεια τον τρόπο του επιχειρησιακού σχεδιασμού της
χώρας, είχε λίγο πολύ την ίδια τύχη αφήνοντας πίσω του διάσπαρτες,
ασύνδετες μεταξύ τους και κακότεχνες υποδομές, που ανάγκασαν τους
Ευρωπαίους εταίρους μας να απαιτήσουν ύπαρξη ελεγκτικών μηχανισμών
προκειμένου να προχωρήσουν στην εκταμίευση του δεύτερου πακέτου Delors
(Β’ΚΠΣ).
Συστάθηκε λοιπόν η ΜΕΚ, που είχε στόχο την παρακολούθηση των
εκτελούμενων δημόσιων έργων με βάση την σχετική Νομοθεσία, την τεχνική
δεοντολογία, την δημιουργία εθνικών τεχνικών προδιαγραφών, τη
πρόσληψη, κατόπιν διαγωνισμού, Ελλήνων Τεχνικών Συμβούλων (Τ.Σ.) και
υποστήριξη του έργου τους.
Τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα τα οποία καλούνταν να
ελέγξουν αυτοί οι Τ.Σ. είχαν στόχους που αν πετύχαιναν θα μπορούσαν να
κάνουν από τότε την Ελλάδα, Δανία του Νότου: Δημιουργία αναπτυξιακών
υποδομών για αειφόρο ανάπτυξη, διορθωτικές κινήσεις για την προστασία
του περιβάλλοντος, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με
ενθάρρυνση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, ψηφιακή
σύγκλιση κ.λπ.
Αντί η τότε ηγεσία των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ να αδράξει την
ευκαιρία για να ανακτήσει το χρόνο και τους πόρους, που χάθηκαν από
τις πρακτικές του Α