Ομιλία Αλέξη Τσίπρα στο Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού στη Θεσσαλονίκη

Συντρόφισσες και σύντροφοι, νέες και νέοι της Νεολαίας του Συνασπισμού, φίλες και φίλοι,

η εικόνα του Φεστιβάλ της Νεολαίας του Συνασπισμού στη Θεσσαλονίκη, είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα αγώνα. Σε εποχές δύσκολες και σκοτεινές, η μαζική παρουσία νέων ανθρώπων, αλλά και αριστερών από όλες τις γενιές, δείχνει ότι ο κόσμος που δεν το βάζει κάτω που δεν παραιτείται από τους αγώνες, που δεν ενδίδει στον φόβο και την απογοήτευση, είναι πραγματικά πάρα πολύς. Κόσμος που σκέφτεται, που συζητά, που ανταλλάσσει εμπειρίες, που αγωνίζεται. Κόσμος που επιμένει να διεκδικεί το δικαίωμά του στην χαρά, την αξιοπρέπεια, την αισιοδοξία. Κόσμος που αναζητά μια διέξοδο από την σημερινή κατάσταση, προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Κόσμος που συνειδητοποιεί ότι η δύναμη να αλλάξουμε τα πράγματα βρίσκεται στα......
χέρια μας. Βρίσκεται στους μαζικούς ενωτικούς αγώνες.

Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε.

Από εδώ, από την Θεσσαλονίκη, αλλά και από την Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα, πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα σε ολόκληρη την κοινωνία, και ιδιαίτερα στις νεώτερες γενιές. Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Μπορούμε να αντισταθούμε στην λεηλασία, τον φόβο και τον εκβιασμό. Μπορούμε να γκρεμίσουμε τους τοίχους που χτίζουν γύρω μας και να ανοίξουμε νέους εναλλακτικούς δρόμους. Την ιστορία δεν τη γράφουν οι ισχυροί, τη γράφουν οι λαοί. Την γράφουν οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες. Και τώρα οι αγώνες αυτοί είναι ο μόνος δρόμος για να ξελασπώσουμε το μέλλον.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Η χώρα μας έχει κλείσει ενάμιση χρόνο δεσμευμένη στην τρόικα και στην πολιτική των διαδοχικών Μνημονίων.

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, θα ήταν αδιανόητη το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και για τους πιο απαισιόδοξους ή για τους πιο κυνικούς αναλυτές. Και όμως. Σήμερα τα αδιανόητα συμβαίνουν.

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας εξωθείται στην μαζική ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια. Το κοινωνικό κράτος –υγεία, παιδεία, ασφαλιστικό σύστημα – κοινωνική πρόνοια- κατεδαφίζεται ολοκληρωτικά.Και κάθε προοπτική να αντιμετωπίσει η χώρα την κρίση με ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης υπονομεύεται συστηματικά και για πολλά χρόνια. Η «καμένη γη», την οποία παραλάμβαναν ο ένας εταίρος του δικομματισμού από τον άλλον σε όλες τις προηγούμενες κυβερνητικές εναλλαγές, σήμερα δεν είναι πια ρητορικό σχήμα λόγου. Είναι η πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που όσο προχωράει ο καιρός, γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινή ολοένα και πιο αβέβαιη. Κανείς δεν ξέρει πως θα είναι η ζωή του σε ένα χρόνο, αν δεν αλλάξει κάτι. Αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε να μας κυβερνάνε με συνεχείς εκβιασμούς και με συνεχή νέα μέτρα προκειμένου να μας σώσουνε.Αν δεν τους πούμε κάποια στιγμή : Ευχαριστούμε πολύ δεν τη θέλουμε τέτοια σωτηρία που μας προσφέρετε.

Εμείς, συντρόφισσες και σύντροφοι, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν το μάθαμε πέρσι τον Απρίλιο. Το ξέραμε και από παλιότ