Ομιλία Μίκη Θεοδωράκη

Συναγωνιστές καιΣυναγωνίστριες

Πέρασε ένα χρόνος από την ίδρυσή μας και όλοι μας γνωρίζουμε την πορεία τουΚινήματός μας, τα θετικά και τα αρνητικά σε όλο αυτό το διάστημα. Σε γενικέςγραμμές θα έλεγα ότι πετύχαμε περισσότερα απ’ όσα είχαμε υπολογίσει καιλιγότερα απ’ όσα έπρεπε και μπορούσαμε να έχουμε κάνει. Η βασική αιτία γι’ αυτήτην αντινομία βρίσκεται στο γεγονός ότι.......
το αυθόρμητο στοιχείο στη στάση μαςυπερίσχυσε της βαθειάς γνώσης του τι είμαστε και του τι θέλουμε, με αποτέλεσμανα κάνουμε δυο βήματα μπρος και ένα βήμα πίσω και σε ορισμένες περιπτώσεις έναβήμα μπροστά και δύο πίσω. Ως «ποσότητα» δεν φτάσαμε ούτε στο ένα δέκατο αυτούπου ελπίσαμε και μπορούσαμε να γίνουμε. Η δε ποιότητα, δηλαδή η αντανάκλασή μαςμέσα στον λαό δεν οφείλεται τόσο στο πρόσωπό μας και στις δράσεις μας αλλά -θαέλεγα- αποκλειστικά στην ακτινοβολία των ιδεών μας. Κι αυτό φάνηκε καθαρά στιςμεγάλες συγκεντρώσεις, στις οποίες παρατηρήθηκε το φαινόμενο ο Λαός ναβρίσκεται πολύ πιο κοντά στην ουσία του τι αντιπροσωπεύει το Κίνημά μας απ’ό,τι ορισμένα μέλη μας. Και όταν λέω «ουσία», εννοώ την διαφορετικότητα απ’όλες τις υπόλοιπες ιδέες, προτάσεις, Κινήσεις και Κόμματα.

Και ποια είναι η βασικήδιαφορά μας; Το γεγονός ότι ο Λαός μας γνωρίζει είτε απλά υποψιάζεται ότι τοπαρόν πολιτικό σύστημα έχει πλέον ξεπεραστεί από τα γεγονότα. Ότι έχειτελειώσει. Και επομένως περιμένει μια νέα πρόταση για ένα εντελώς νέο σύστημαδιακυβέρνησης μέσα στο οποίο ο ίδιος ο Λαός θα έχει τον πρώτο λόγο. Με άλλαλόγια ο Λαός μας βρίσκεται ήδη πολύ πιο μπροστά. Μόνο που του λείπει η γνώσητης πολιτικής που θα τον οδηγήσει.

Όταν εμείς είπαμε ότι ηλύση βρίσκεται μέσα στον Λαό, ότι η λύση είναι ο Λαός, ήταν αυτό που ήθελε ναακούσει. Και γι’ αυτό έτρεξε κατά δεκάδες χιλιάδες στις συγκεντρώσεις μας. Όμωςγιατί μετά χάθηκε; Μα γιατί εμείς δεν ήμασταν έτοιμοι να του προσφέρουμε τοοργανωτικό-πολιτικό όχημα για να προχωρήσει. Και δεν ήμασταν έτοιμοι, γιατί δενπιστέψαμε εμείς οι ίδιοι σ’ αυτό που προτείναμε ούτε προσπαθήσαμε ναδημιουργήσουμε το κατάλληλο οργανωτικό-πολιτικό όχημα. Τουναντίον αρκετοίφλέρταραν με την ιδέα να γίνουμε κι εμείς μία από τα ίδια, δηλαδή ένα κόμμα,όπως όλα τα άλλα, αποδεκτό από το Σύστημα που εν τούτοις ο Λαός το βλέπει όπωςο διάβολος το λιβάνι.

Μα αν θέλαμε κάτιτέτοιο, τότε γιατί να ξεκινήσουμε από την βάση διαλαλώντας ότι πάμε ναεφαρμόσουμε ένα ιστορικά καινούριο πολιτικό κίνημα; Ήταν πολύ πιο εύκολο ναδημιουργήσουμε ένα ηγετικό πολιτικό σχήμα με στόχο να γίνουμε ένα ακόμα κόμμαστην Βουλή, όπως κάνουν εξ άλλου και τα κόμματα της Αριστεράς. Αιτία για όλααυτά υπήρξε το γεγονός ότι καθυστερήσαμε να πεισθούμε κι εμείς οι ίδιοι ότι τοπρόβλημα-κλειδί ήταν και είναι η Εθνική Ανεξαρτησία. Αυτό το γνωρίζει ο Λαός,γιατί το ζει πάνω στο πετσί του, όμως ΟΛΟΙ οι άλλοι κάνουν πως δενκαταλαβαίνουν, γι’ αυτό και μόνο ο Λαός μας αντιμετωπίζει διαφορετικά. Φαίνεταιόμως δυστυχώς, ότι όπως είπα και προηγουμένως, πολλοί από μας δεν έχουν ακόμαπεισθεί κι αυτό