ΟΠΟΥ ΛΑΛΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΟΚΟΡΙΑ…

Σε μια χώρα που δεν ξέρει πού πηγαίνει και σε μια κοινωνία που κρύβεται τρομοκρατημένη, η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί, αλλά δεν πείθει.
Δεν πείθει γιατί η εντολή που τα μέλη του κόμματος έδωσαν στον Πρόεδρο, δεν γίνεται αποδεκτή από πλείστα όσα μεγαλοστελέχη και βουλευτάδες, οι οποίοι με νύχια και με δόντια παλεύουν να κρατήσουν τα κεκτημένα τους και να τα κληδοροδοτήσουν στους...
απογόνους τους. Τί κι αν είμαστε στην τέταρτη πια δεκαετία προεδρευομένης δημοκρατίας; Κάποιοι εξακολουθούν να τη βλέπουν ως κληρονομική δημοκρατία. Για νά μαστε βέβαια ειλικρινείς, το θάρρος το παίρνουν από τους ίδιους τους πολίτες, που εύκολα ψήφιζαν τόσα χρόνια τις ίδιες οικογένειες να κυβερνούν, ως ηγεμόνες κληρονομικοί.
Η εκλογή του Αρχηγού με άμεση ψηφοφορία και το μη αναμενόμενο του αποτελέσματος έφεραν τα πάνω κάτω στη γνώριμη τους διαδικασία. Η αποφυγή της λίστας νομίζουν ότι τους δίνει ακόμα ελπίδες διατήρησης των κεκτημένων. Και γι αυτό προσφάτως απέκτησαν θάρρος (ή μάλλον