ΟΡΘΗ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Σε γλαφυρό άρθρο του - που τιτλοφορεί “Χίλιες και μια νύχτες”-, που δημοσιεύθηκε στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ, ο κ. Πετρώφ κάνει αναφορά στην “ειρηνική” επίσκεψη του Πατριάρχη Ρωσίας Κύριλλου στη....
Συρία.

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;

Ο συντάκτης του άρθρου διερωτάται για ποιο λόγο η ρωσική πολιτική έναντι του καθεστώτος Ασαντ υιοθετείται και από το Πατριαρχείο της Ρωσίας, αφού η ίδια πολιτική ακολουθήθηκε στη Λιβύη με την υποστήριξη της Ρωσίας προς τον Καντάφι με τα γνωστά αποτελέσματα που έπληξαν σοβαρά το κύρος της Ρωσίας.

Διερωτάται προπαντός ο συντάκτης του άρθρου αν πρέπει η Εκκλησία της Ρωσίας να ακολουθήσει τα βήματα της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας έναντι του καθεστώτος Ασαντ και να γευτεί τους ίδιους πικρούς καρπούς.

Ας μας επιτραπούν οι ακόλουθες παρατηρήσεις.

Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ο κ. Πετρώφ έχει δίκαιο να λέγει ότι το Πατριαρχείο Ρωσίας, κάτω από τον μανδύα της “ειρηνικής” επίσκεψης στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, προσέφερε έμμεση υποστήριξη προς το καθεστώς Άσαντ. Δεν είναι άλλωστε κανένα απόρρητο μυστικό ότι η Ρωσική Εκκλησία υπηρετεί ευόρκως την εξωτερική πολιτική της χώρας.

ΑΛΛΟ ΛΥΒΥΗ, ΑΛΛΟ ΣΥΡΙΑ

Η Λιβύη όμως και η Συρία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Στη Λιβύη δεν υπήρχαν Ορθόδοξοι εκτός από ελάχιστους μετανάστες από Ορθόδοξες χώρες. Στη Συρία όμως υπάρχει ένα ποσοστό γηγενών Σύρων που κατοικεί εκεί από τα βάθη των αιώνων όπου και βρίσκεται το τρίτο τη τάξει Πατριαρχείο της Ορθοδοξίας. Αρα είναι εύκολο ή ενδεδειγμένο το Ρωσικό Πατριαρχείο - αλλά και οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες - να αδιαφορήσουν για τις εξελίξεις στη Συρία;

ΟΡΘΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΡΩΣΙΑΣ

Λέμε ευθέως και χωρίς περιστροφές ότι η Ρωσική Εκκλησία καλά κάνει και υποστηρίζει το Πατριαρχείο Αντιοχείας το οποίο - είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει - ο μόνος τρόπος που μπορεί - υπό τις παρούσες συνθήκες - να επιβιώσει είναι αν επιβιώσει το καθεστώς Ασαντ.

Σε περίπτωση που η λεγόμενη “Αραβική (γράφε σουνιτική φονταμενταλιστική) άνοιξη” επικρατήσει, ας μην υπάρχουν ούτε μία στο εκατομμύριο αμφιβολίες ότι τους χριστιανούς της Συρίας τους αναμένει η τύχη των χριστιανών του Ιράκ και της Αιγύπτου. Είτε θα τους περάσουν από το μαχαίρι, είτε θα τους εξαναγκάσουν να μεταναστεύσουν, όπως συνέβηκε με τους χριστιανούς του Ιράκ και όπως συμβαίνει με τους χριστιανούς της Αιγύπτου.

Πώς βοήθησε τους χριστιανούς του Ιράκ ή της Αιγύπτου επειδή πολέμησαν τα κοσμικά δικτατορικά καθεστώτα των χωρών τους; Καθόλου δεν τους βοήθησε. Οδήγησε στον ξεκληρισμό τους από τη γη των πατέρων τους.

Αρα το Πατριαρχείο Ρωσίας καλά έκανε να δώσει κάτω από την επίφαση της “ειρηνικής” επίσκεψης του Πατριάρχη Κύριλλου έμμεση υποστήριξη στο καθεστώς, επειδή αν πέσει το καθεστώς των Αλεβιτών και αν ανέλθουν στην εξουσία οι φονταμενταλιστές Σουνίτες μαύρες