«Ούτε λυπάμαι, ούτε μετανιώνω. Είμαι περήφανος ….»

Γεώργιος Στάικος

Δεν λυπάται που αφήνει συντρίμμια. Δεν μετανιώνει που κατάστρεψε τη χώρα. Είναι περήφανος, για το κατόρθωμά του…
«Λεφτά υπάρχουν»! Δήλωνε προεκλογικά, το 2009, με στόχο την εξουσία βέβαια, ως άλλος αρχηγός συμμορίας, αν και αντιεξουσιαστής, όπως μας συστήθηκε αργότερα!
«Θα εφαρμόσουμε τις επόμενες εβδομάδες το πρόγραμμα που είχαμε εξαγγείλει για τις πρώτες εκατό ημέρες της.....
διακυβέρνησής μας», δήλωνε δέκα ημέρες μετά τις εκλογές, στις 25 Οκτωβρίου 2009.
«Δεν θα υιοθετήσουμε συνταγές που το μόνο αποτέλεσμα που θα είχαν θα ήταν να βυθίσουν την οικονομία μας σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και κρίση» δήλωνε στις 30 Νοεμβρίου 2009, σε απόλυτη συνέπεια με τα προεκλογικά του αναβολικά, με τα οποία πότιζε χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή, χωρίς τσίπα τον Ελληνικό λαό.
«Θα αποδείξουμε στην πράξη ότι λεφτά υπάρχουν. Ούτε ήπια προσαρμογή, ούτε σκληρά μέτρα»! δήλωνε στις 14 Δεκεμβρίου 2009, επιβεβαιώνοντας ότι δυο μήνες μετά, παρά τις προφάσεις και τις δικαιολογίες ότι άλλα περίμενε και άλλα βρήκε, ότι τον εξαπάτησε δήθεν ο προηγούμενος, δυο ολόκληρους μήνες μετά, δεν είχε ακόμη καταφέρει να δρομολογήσει τη χώρα σε πορεία καταστροφής.
«Δεν θα πληρώσουν την κρίση οι μισθωτοί», «Σκληρά μέτρα ναι, αλλά μόνον απέναντι στη διαφθορά», «Θα διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες», «Η Ελλάδα δεν έχει ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν», «Δεν μπορεί να πέσουν τα βάρη στον απλό κόσμο», «Τα χειρότερα πέρασαν» (Απρίλιος 2010!) και άλλα πολλά, ων ουκ έστιν αριθμός.
«Δεν θα γίνω εκκαθαριστής της πτώχευσης»!, δήλωνε τον Δεκέμβριο του 2009, και δυο χρόνια μετά έβαλε τον Παπαδήμο γι’ αυτή τη δουλειά!
Δεν λυπάται όμως ούτε μετανιώνει, είναι περήφανος!

Σταχυολογώ από τη χθεσινή του ομιλία:(http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2123007)
«Θα κάνω το καθήκον μου», «Θα δώσω τη μάχη από οποιοδήποτε μετερίζι», «Πολλοί θεωρούν την ευγένειά μου αδυναμία», «Έχω πάρει τις πιο δύσκολες αποφάσεις των τελευταίων δεκαετιών», «Έχω απωθήσει προσωπικές φιλοδοξίες», «Έχω συγκρουστεί με συμφέροντα», και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Ενώ απολογείται, επιτίθεται. Έχει όμως δίκιο, δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος. Την αρχή την έκανε ο (δημαγωγός) παππούς του. Το 1964, με το που ανέλαβε, διπλασίασε τους μισθούς των δικαστικών. Για να είναι ανεπηρέαστοι είχε πει τότε. Για τον ακριβώς αντίθετο λόγο, όπως αποδείχτηκε μετά. Χρυσωμένοι πλέον, οι δικαστικοί περιήλθαν σταδιακά σε χειμερία νάρκη. Ούτε που διανοούνταν να διακινδυνεύσουν την καλοπέρασή τους, ελέγχοντας τη διαφθορά, στην οποίαν επιδόθηκε το πολιτικό προσωπικό έχοντας εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο και επί πλέον (αμοιβαία) εύνοια της δικαστικής εξουσίας. Το αποτέλεσμα πενήντα σχεδόν χρόνια μετά; «…στη φυλακή (καταλήγουν) ... φτωχοί άνθρωποι, … και όσοι δεν έχουν διασυνδέσεις με πολιτικούς ή ισχυρούς» (Αντεισαγγελέας Εφετών Βασίλειος Φλωρίδης, «Καθημερινή», 20-3-2011, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100097_20/03/2011_436395.
Ακόμη, η μισθο