Παρέμβαση Νικόλαου στον Βενιζέλο

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Ο… προοδευτισμός της εποχής μας, εξαντλείται πολλές φορές στους θύλακες αντίδρασης οι οποίοι υψώνονται κάθε φορά που η Εκκλησία επιχειρεί να αρθρώσει ανατρεπτικό λόγο. Να μεταφέρει στη δημόσια συζήτηση τις αγωνίες και τις αυτονόητες παραδοχές της κοινωνίας, ειδικά σε στιγμές όπως σήμερα, που η κοινωνία αυτή βιώνει μια.....
παρατεταμένη εθνική μελαγχολία.

Πολλοί από τους αυτοπροσδιορισθέντες ως «προοδευτικούς», δείχνουν να επανακαλύπτουν τα ξεχασμένα αντανακλαστικά τους, όταν κάποιος εκπρόσωπος της Εκκλησίας ομιλεί δημοσίως περί όσων συζητούμε όλοι κατ’ ιδίαν. Εννοείται, όσοι δεν έχουν εκ των προτέρων λυμένα θεμελιώδη ζητήματα επιβίωσης και προοπτικής, που να τους επιτρέπουν να αναλίσκονται σε βαθυστόχαστες αναλύσεις, και άχρωμες αφηγήσεις της καθημερινότητας, λες και οι ίδιοι αποτελούν ξένο σώμα για την κοινωνία.

Μια τέτοια φωνή εθνικής έγερσης στον χώρο της Εκκλησίας, είναι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος. Που προ μερικών εβδομάδων, μίλησε με τη φωνή της κοινής λογικής, για το δυσβάσταχτο κοινωνικό κόστος των μέτρων του Μνημονίου, και τον παραλογισμό της έκτακτης εισφοράς για τα ακίνητα.

Ο κ. Νικόλαος δεν άφησε μετέωρη την πρωτοβουλία του. Προχώρησε σε παρέμβαση προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο αυτή τη φορά, προτρέποντάς τον σε μέτρα κοινωνικής ανακούφισης και έμπρακτης αλληλεγγύης προς έναν λαό που δοκιμάζεται. Καταθέτοντας μάλιστα συγκεκριμένες προτάσεις και δράσεις, στις οποίες θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει η Εκλλησία.

Μια πρωτοβουλία που συνάντησε τη θετική ανταπόκριση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος απάντησε ότι θα δρομολογηθούν άμεσα οι σχετικές παρεμβάσεις.

Αναλυτικά, η επιστολή του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαου προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο, έχει ως εξής:

«Με μεγάλη μας ανακούφιση πληροφορηθήκαμε ότι η Κυβέρνηση, αισθα­νόμενη την απόγνωση και αδυναμία ευπαθών ομάδων (άνεργοι, ανά­πηροι, πολύτεκνοι κ.λπ.) να ανταποκριθούν στο έκτακτο τέλος ακι­νήτων, πρό­κειται να βρει δικλείδες ανακούφισής τους. Με συγκίνηση επί­σης ακού­σαμε από το στόμα Σας την αποστολή προς Εσάς e-mail πολύ­τεκνης μητέρας 16 παιδιών, αλλά και τη δική Σας κατανόηση και ευαι­σθησία στο οπωσδήποτε «ακραίο» και φυσικά όχι και τόσο αντιπροσω­πευτικό της πραγματικής κατα­στάσεως αυτό παρά­δειγμα.

Με την επιστολή μου αυτήν, θα ήθελα να Σας καταστήσω κοινωνό της πραγματικής εικόνας της κοινωνίας μας, τουλάχιστον στα Μεσόγεια και τη Λαυρε­ωτική, όπως την αντιλαμβάνομαι ως Επίσκοπος της περι­οχής, και να σας παρακαλέσω να μην διστάσετε να προχωρήσετε τολμη­ρά, έξυπνα και αρχο­ντικά στα απαραίτητα ανακουφιστικά μέτρα για τους συμπο­λίτες μας που βρί­σκονται σε κατάσταση πλήρους ανέχειας και αδυ­να­μίας να κατα­βάλουν την εισφορά. Αντι­λαμβάνομαι ότι η όποια κίνησή Σας θα πρέπει να γίνει με πολλή σύνεση, δεδομένου του ορατού κινδύνου κατάχρησης και εκμε­τάλλευσης των ανακουφιστικών μέτρων που θέλατε πάρε