ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΓΡΑΙΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟ

Κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας διεξάγεται αγών επικρατήσεως μεταξύ των τριών ονομάτων: Ρωμηός, Γραικός, Έλλην. Τα βρίσκουμε και τα τρία καμμιά φορά αδελφωμένα σ’ ένα και το ίδιο κείμενο, όπως είναι του Ματθαίου Μυρέων, ποίημα που ακολουθεί μια γραμμή μεταξύ της λόγιας και της δημώδους παραδόσεως.

Αλλοίμονον, αλλοίμονον εις το γένος των Ρωμαίων.
Ώ, πως εκαταστάθηκε το γένος των Ελλήνων.
Σ’ εμάς, εις όλους τους Γραικούς να....
έλθη τούτ’ την ώρα.

Άλλοτε όμως ο αγών, είτε φανερός είτε υπόκωφος, είναι ανάμεσα τους σκληρός.
Το όνομα Ρωμηός λαμβάνει περισσότερο εθνικό χρώμα κατά τρόπο πολύ φυσικό, αφού δεν υπήρχε ελεύθερο κράτος ρωμαϊκό, για να ονομάζονται με αυτό οι πολίτες του. Η εντύπωσίς μου είναι ότι οι αστοί έλεγαν πάλι ευχερέστερα Ρωμαίοι, χωρίς αυτή η παρατήρησις να σημαίνει ότι και λόγιοι και χωρικοί απέφευγαν τελείως αυτή την προσηγορία. Δεν την επεριφρόνησε ούτε ο Ρήγας Φεραίος.

Βούλγαροι κι’ ‘Αρβανίτες, Αρμένιοι
Keywords
Τυχαία Θέματα