ΠΟΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ;

ΥΠΟΥΡΓΟΙ – ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ – ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ  > ΑΣΧΕΤΟΙ – ΑΝΙΚΑΝΟΙ – ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

Όταν κάποιος στοχαστής ρωτηθεί για τους νόμους που ψηφίζονται και δεν εφαρμόζονται, για τα Διατάγματα που δημοσιεύονται και ξεχνιούνται, για τις αποφάσεις που υπογράφονται και αγνοούνται, μία απάντηση δίνει:
«Όλα αυτά γίνονται για να πειστούν οι πολιτικοί πως υπάρχουν»!
Απόδειξη της αλήθειας αυτής της απάντησης είναι το μοναδικό στον κόσμο Ελληνικό Φαινόμενο της πολυνομίας, στον βαθμό που κανείς δεν γνωρίζει τι ισχύει σε τούτη τη Χώρα.
Κάθε αιρετός που είναι εξουσιοδοτημένος να βάζει την υπογραφή του σε ένα «κείμενο» και το βαπτίζει Νόμο, Διάταγμα, Εγκύκλιο, Απόφαση, κάθε πρωί που ξυπνάει, μεθυσμένος από το αλκοόλ της εξουσίας, κοιτάζεται στον...
καθρέφτη και … δεν πιστεύει στα … μάτια του;
«Είμαι, αλήθεια, μέγας και τρανός» αναρωτιέται, αλλά οι αμφιβολίες του τρώνε τα σωθικά.
Φεύγει τρομοκρατημένος από το σπίτι του, δίνει διαταγές στους υποτακτικούς του, γραμματείς, ασφαλίτες, οδηγούς, καμαριέρες (το τελευταίο έχει να κάνει με την επικαιρότητα του τύπου Στρος-ε- και Καν-το) και καταφθάνει στο πολυτελές γραφείο του.
Ζυγίζει τα βαριά του έπιπλα, τις χνουδωτές βαθιές μοκέτες και τις πανάκριβες κουρτίνες, αλλά, αν και πρόσφατα τα τοποθέτησε, πετώντας έξω τα του προκατόχου του, ούτε αυτά τον διαβεβαιώνουν ότι είναι «μέγας» και «τρανός».
Και τότε επιδίδεται στο δοκιμασμένο αποδεικτικό:
Φωνάζει τις ιδιαιτέρες και τους γραμματείς και μνημονεύει ένα κείμενο κάποιας έμπνευσης για να το κάνει δεσμευτικό για τους άλλους (νόμος, διάταγμα, εγκύκλιος, απόφαση).
Δεν τον ενδιαφέρει αν με το κείμενο αυτό θίγει προηγούμενο καθεστώς, αν προκαλεί κοινωνική αναστάτωση, αν βλάπτει τους υπηκόους του.
Αρκεί να πειστεί ο ίδιος, πως είναι … «μέγας» και «τρανός».
Έτσι έχουμε το φαινόμενο, με την αλλαγή των Κυβερνήσεων να αλλάζουν τα πάντα.
Αλλά και με την αλλαγή Υπουργών, Γραμματέων, Διευθυντών, της ίδιας Κυβέρνησης και πάλι αλλάζουν όλα, της συγκεκριμένης αρμοδιότητας.
Αυτή είναι η Ελλάδα και δεν λέει να αλλάξει.
Θα είναι πάντα η Ελλάδα των Μνημονίων, της παγκόσμιας ξεφτίλας, των καθημερινών κοινωνικών αναστατώσεων.
Η Ελλάδα που οδηγεί τους Έλληνες στις πλατειές της αγανάκτησης.
Λυπάμαι, αλλά παρασύρθηκα με τον μεγάλο τούτο πρόλογο, για να αναδείξω ένα τέτοιο φαινόμενο, πρόσφατο και μάλιστα με τη συμμετοχή πολλών παραγόντων.
Πριν λίγο καιρό η Κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει χέρι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, επειδή τα αφεντικά της ΤΡΟΪΚΑΣ, διαπίστωσαν πως το ισχύον είναι ΕΥΡΩΒΟΡΟ.
Σπάταλο δηλαδή και εστία οικονομικών και όχι μόνο σκανδάλων.
Δυστυχώς, ο κατά κάποιο τρόπο διορισμένος Πρωθυπουργός (μην στρίβετε τη μουτσούνα σας γιατί η αλήθεια είναι πως οι Πρωθυπουργοί δεν εκλέγονται από τον λαό, αλλά διορίζονται από … «Θού Κύριε το Στόματί μου») ανέθεσε αυτό το εγχείρημα σε έναν Καθηγητή!!!
(τα θαυμαστικά δεν χρειάζονται επεξήγησης).
Ο Καθηγητάρας, λοιπόν, αυτός