ποιος ασχολείται με το παιδί σου;

Με τι ακριβώς απασχολείς το μυαλό σου;

Σίγουρα με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις , με την αβεβαιότητα στην εργασία σου , με τα εισοδήματά σου που μειώνονται σε αντίθεση με τα πάγια έξοδα που συνεχώς διογκώνονται και με τα υπόλοιπα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η κατάσταση στον καθένα , στην κάθε οικογένεια χωριστά , κοινά όμως για....
όλους μας.
Δηλαδή το 100% του καθημερινού διαθέσιμου χρόνου ζωής που μας αναλογεί , είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στο χρήμα.
Θα υπενθυμίσω με απλά λόγια την πραγματική αξία του χρήματος:
Το χρήμα , είναι το μέσον που χρειάζεται ο υδραυλικός για να αγοράσει κρέας από τον χασάπη , ο οποίος χρειάζεται το χρήμα για να πληρώσει το γιατρό όταν είναι άρρωστος , ο οποίος γιατρός χρειάζεται το χρήμα για να πληρώσει τον υδραυλικό να του φτιάξει τη βρύση που στάζει…
Τόσο απλά , τόσο πραγματικά , το χρήμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ενδιάμεσο μέσο εξυπηρέτησης , το οποίο θα μπορούσε με μια απλή διαδικασία , μια συλλογική απόφαση , να βγει ολοκληρωτικά από τη ζωή μας ως μέσο ανταλλαγής υπηρεσιών.
Οι μόνοι λόγοι για τους οποίους το χρήμα υπάρχει στη ζωή μας και τη διαφεντεύει , είναι η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και η ΣΥΝΗΘΕΙΑ.
Φαντάσου για με ποιον τρόπο μπορείς να έχεις τον απόλυτο έλεγχο πάνω σε μια ομάδα εξαρτημένων από κάποια ναρκωτική ουσία:
Τους παρέχεις άφθονη στην αρχή ώστε να σε θεοποιήσουν , να μάθουν πως μόνο μέσω εσένα μπορούν να ικανοποιήσουν τη δίψα τους , μετά δημιουργείς μια τεχνητή-ελεγχόμενη έλλειψη και αυτόματα είναι όλοι δικοί σου , κυριολεκτικά μαριονέτες στα χέρια σου , θα κάνουν οτιδήποτε τους πεις για να τους δώσεις το «μαγικό».
Δεν θα το αναλύσω άλλο αυτό , γιατί το θέμα μας είναι άλλο:
Ενώ λοιπόν αφιερώνεις το 100% της ύπαρξής σου στο χρήμα και τα προβλήματα που αυτό προκαλεί , για πες μου σε παρακαλώ , ποιος ασχολείται με τα παιδιά;
Η πρώτη απάντηση που σου έρχεται στο μυαλό , είναι φυσικά «κανείς»…
Η κατάσταση στις σημερινές οικογένειες είναι πράγματι κωμικοτραγική. Οι γονείς κλεισμένοι στον εαυτό τους , ανοίγουν το στόμα τους μόνο για να μιλήσουν για το χρήμα και τα προβλήματα που αυτό προκαλεί μέσω της τεχνητής και προσχεδιασμένης έλλειψής του. Έχουν αποξενωθεί εντελώς από τους οικείους τους και από γονείς , συγγενείς , φίλοι , συνάδελφοι , έχουν όλοι μετατραπεί σε …αριθμομηχανές!
Ποιος έχει όρεξη τώρα να τρέχει τα παιδιά στο σπίτι του φίλου ή του συγγενή για να συναντηθούν , να παίξουν , να έχουν οποιαδήποτε επαφή με άλλα παιδιά...
Παρόλο που κάτι τέτοιο δεν έχει κανένα οικονομικό κόστος , η απομόνωση των γονιών έχει επεκταθεί και στα παιδιά , τα οποία είναι όμηροι στα σπίτια τους (αναφέρομαι στα μικρά παιδιά).
Το μόνο που ακούνε είναι για προβλήματα , με αποτέλεσμα να σκοτώνεται καθημερινά η παιδική τους ξέγνοιαστη ηλικία.
Το παιδί ζει στο ξέγνοιαστο σήμερα και στο ονειρικό αύριο.
Αυτά τα δύο φροντίζουμε να τα γκρεμίζουμε καθημερινά , στερώντας τους ακόμη και το δικαίωμα να ονειρευτούν