Πρέπει να γίνουμε όλοι πιο ανοιχτόμυαλοι για να πετύχουμε

(συμπληρωματικό του: Οι Σπίθες κλείνουν..)

Ο Θεοδωράκης μάς πήγε πίσω αντί για μπροστά και είναι ένα γεγονός πολύ στενάχωρο. Παρακολουθώ καιρό τώρα τους χειρισμούς του, οι οποίοι είναι όλοι λάθος. Από το ποιους όρισε για υπεύθυνους, πώς αποφασίζουν και διατάζουν αυτοί οι υπεύθυνοι, τι προβλήματα δημιουργούνται μέσα στις Σπίθες από τις αποφάσεις των, τις δηλώσεις του ιδίου μετά από κάθε πρόβλημα -μια στο καρφί και μια στο πέταλο..
Πολλές φορές μου ήρθε να γράψω αλλά δεν....
το έκανα για να μην "κάψω" την προσπάθεια. Έμενα να δικαιολογώ τα λάθη και να περιμένω να τα φτιάξουν, αλλά το παρατράβηξε το σχοινί βρε αδελφέ. Λίγες μέρες πριν παραδέχτηκε τα λάθη που έγιναν και υποσχέθηκε μια νέα αρχή (δηλώσεις πριν: ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=603 βλ. και παραίτηση Δημητροκάλη) και τώρα ξανά μανά τούμπα τα έφερε.. Πόσο πια πάνω-κάτω;
Εχω έναν φίλο, πολύ καλό άνθρωπο, που άρχισε μια Σπίθα. Το μόνο που ζήτησε ήταν να ακούγεται η άποψη όλων, να μην αποφασίζουν και διατάζουν σε κεντρικό επίπεδο και όλοι οι άλλοι να ακολουθούν. Κι ενώ αρχικά εισακούστηκε το αίτημά του, βγήκε τώρα και τους κατονόμασε «τσουκνίδα και αγκάθι για την κίνηση». Ο φίλος μου λοιπόν αυτός, που έχει χάσει τον πολύτιμο χρόνο του παλεύοντας για τη Σπίθα, παραιτήθηκε μετά από αυτό και πήγε τσάμπα όποια προσπάθεια έκανε μέχρι σήμερα. Κι αυτό είναι άδικο, γι' αυτό τα πήρα, γι' αυτό και έγραψα.

Παράλογη απαίτηση είναι να ακούγεται η άποψη όλων; Αύριο θα έχουμε άμεση δημοκρατία, όλοι θα αποφασίζουν για όλα, όλοι θα ερωτώνται για όλα, γιατί σήμερα πρέπει να υπάρχει ένας που θα αποφασίζει; Και μ' αυτό θα φτάσουμε στο αύριο που τόσο πολύ όλοι επιθυμούμε;

Για μένα (φαντάζομαι και για κάποιους άλλους) ο Μίκης ήταν το τελευταίο μας χαρτί.. το οποίο κάηκε κι είμαστε πάλι στο μηδέν. Κι αυτό είναι πολύ θλιβερό..
Εκεί μας πάει όμως, αυτό είναι το σωστό. Οι ηγέτες και οι ήρωες θα γίνουν παρελθόν, μας θέλει όλους ηγέτες και ήρωες το σήμερα.
Για να φτάσουμε εκεί πρώτα θα γκρεμιστούν όλα. Όπως λέει κι ο φίλος μου ο Αλέξιος "Πρέπει αναγκαστικά να περάσουμε τα όριά μας. Μετά θα συναντηθούμε".

Δεν περιμένουμε τίποτα από κανέναν, πολεμάμε ασταμάτητα, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Θα βρεθούμε καθ' οδόν.

Στεφανία Λυγερού
Υ.Γ.1 Πρέπει να ξέρετε εσείς οι "υπεύθυνοι" ότι: ουδέν κρυφόν υπό τον ήλιον. Ο σκοπός του καθενός γίνεται στο άψε-σβήσε γνωστός, ειδικά σήμερα που έχει οξυνθεί θεαματικά η κρίση μας (μάς κατάντησαν σοφούς, τα 'παμε), στη διαδρομή θα ξεχωρίζουν συνεχώς τα πρόβατα από τα ερίφια.
Υ.Γ.2 Κάποια στιγμή θα ενωθούμε, δεν θα είμαστε μοιρασμένοι σε κινήματα, δεν θα διαχωριζόμαστε σε αριστερούς/δεξιούς, ρατσιστές και μη. Αυτό θα γίνει όταν δεν θα υπάρχουν πλέον πωρωμένοι.

ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ - Μίκης Θεοδωράκης

Θα πρέπει ευθύς εξ αρχής να ξεκαθαρίσω ότι υπεύθυνος για όλες τις αποφάσεις που αφορο