ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΛΥΣΗ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα βαδίζει προς την οικονομική και όχι μόνο καταστροφή της. Αυτό τουλάχιστον λέει η επιστήμη των μαθηματικών. Το θέμα πλέον δεν είναι αν θα επέλθει η καταστροφή αλλά πότε. Και όπως φαίνεται, μάλλον θα καθυστερήσουμε μέχρις ότου όλοι οι πιστωτές μας (τουλάχιστον της Αμερικής, Γερμανίας, Γαλλίας κλπ) να ξεφορτωθούν τα «τοξικά» μας ομόλογα και να μην....
κινδυνεύσει η οικονομία τους.

Μοιάζει λοιπόν προτιμότερη η άμεση ισοπέδωση της Ελλάδος με την εξής όμως προϋπόθεση· την όσο πιο σκληρή τιμωρία των υπευθύνων πολιτικών και οποιονδήποτε άλλων καταχραστών του δημοσίου χρήματος (τουλάχιστον δήμευση της περιουσίας των και ισόβια κάθειρξη χωρίς δικαίωμα χάρης). Παρόλο που όλοι αυτοί οι πατριώτες φρόντισαν να καλύψουν τα νώτα τους ψηφίζοντας τους περίφημους νόμους παραγραφής και ασυλίας τους, σε ενδεχόμενα λαϊκά δικαστήρια δε νομίζω να τους βοηθήσουν και πολύ. Και λέγοντας σκληρή τιμωρία δεν εννοώ με τη μορφή της εκδίκησης αλλά του παραδειγματισμού των επόμενων «σωτήρων» μας. Μη ξεχνάτε ότι οι επόμενοι που πιθανόν θα μας κυβερνήσουν θα προέρχονται από τα πανεπιστημιακά πολιτικά φυτώρια των πασπ, οννεδ, κνε, νε.ο.ς, νεολαίας συριζα και πάει λέγοντας. Και τι θα κάνουν όλοι αυτοί; Με δύο λέξεις ασυλία στους προηγούμενους και ρεμούλα. Δε φταίνε, έτσι τους μάθαμε. Πρέπει με τη σειρά τους να βάλουν και αυτοί ολόκληρο το χέρι στο βάζο με το μέλι. Για τις νεολαίες του πασοκ και της νέας δημοκρατίας ούτε λόγος· με τέτοια προϋπηρεσία και εμπειρία που έχει η παράταξή τους (να’ ναι καλά οι συγκάτοικοι τα αμερικανάκια), πρέπει να έχουνε ήδη έτοιμη και τη μέθοδο. Για τη νεολαία του λάος τι να πω, ευτυχώς έπεσε πολύ νωρίς ο μανδύας του «πατριωτισμού» τους γιατί αν κατά λάθος «έπιανε καρέκλα» ο αρχηγός τους με τα τσιράκια του (που ακόμη επιμένουν ότι ψηφίσαν ένα μνημόνιο, που ούτε καν διάβασαν, για να σώσουν τη Ελλάδα), θα μας ξεπουλούσαν για αυτό που αρχίζει να μας λείπει, ένα κομμάτι ψωμί. Όσο για τις νεολαίες της αριστεράς, τι να πω. Μακάρι να αναλάβουν αυτά τα άξια τέκνα να μας φέρουν και άλλους λαθρομετανάστες, να «απελευθερώσουν» και τη Μακεδονία από τους Έλληνες φασίστες και να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι.

Πριν αρκετά χρόνια διαβάζοντας για τη δίκη των έξι και έχοντας τη δυνατότητα να κρίνω μόνο θεωρητικά, αφού δεν μπορούσα ούτε καν να φανταστώ τα δεδομένα της τότε εποχής, θεώρησα ότι ανεξάρτητα με το τι είχαν πράξει οι εκτελεσθέντες, ήταν μια άδικη και σκληρή απόφαση. Ήρθε λοιπόν η ώρα να αναθεωρήσω τις απόψεις μου, βιώνοντας μάλιστα πολύ πιο εύκολες συνθήκες συγκρινόμενες με τη Μικρασιατική καταστροφή. Δυστυχώς λοιπόν λίγους θυσιάσανε (γιατί τελικά περί θυσίας επρόκειτο). Έπρεπε να εκτελέσουν πολύ περισσότερους και μάλιστα και από την πλευρά των βενιζελικών. Ίσως τότε ο φόβος των επόμενων κυβερνητών να μην τους επέτρεπε να λυμαίνονται την Πατρίδα μας και να κομματικοποιούν τους Έλληνες.

Ας το πάρουμε απόφαση. Στη σημερινή εποχή και με την έλλειψη παιδείας (ιστορική, συμπεριφοράς κλπ) που υπάρχει,