Στη δουλειά με ορθοπεταλιά

Στρατιωτικά παραταγμένα, το ένα πίσω από το άλλο. Οι εξατμίσεις τους ξερνούν καυσαέριο και οι υπερτασικοί οδηγοί μέσα κάνουν ασκήσεις υπομονής σε κάθε φανάρι, σε κάθε κλάξον και κάθε φορά που κλείνουν το παράθυρο μόνο για να ακούσουν στο ραδιόφωνο περί κρίσης, spreads και τιμής της αμόλυβδης.
Λιγότερα έξοδα για βενζίνη, εισιτήρια και καλύτερη υγεία, μερικά από τα οφέλη για όσους επιλέγουν το.....
ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς στην πόλη Οι ποδηλάτες, όμως, γίνονται οι ίδιοι μηχανές στα δίκυκλά τους και πάνε «Με Ποδήλατο στη Δουλειά».
Πρόκειται για μια διεθνή καμπάνια, που οργανώνεται για πρώτη φορά φέτος στην Ελλάδα από την ομάδα «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ» και ο σκοπός της είναι μάλλον απλός: πάμε «Με Ποδήλατο στη Δουλειά». Τα οφέλη όμως, όπως λένε ποδηλάτες από την ομάδα, είναι πολλά και ποικίλα. Κατ’ αρχήν μια πιο ανθρώπινη πόλη, με λιγότερους ρύπους και ήπια κυκλοφορία στους δρόμους. Εργαζόμενοι με αυξημένη παραγωγικότητα λόγω της άσκησης, λιγότερο άγχος από τις μετακινήσεις και καλύτερη υγεία. Επίσης, «γι’ αυτόν που πηγαίνει στη δουλειά με Ι.Χ., η μετακίνηση είναι χαμένος χρόνος», ο ποδηλάτης κάνει και τη γυμναστική του. Ξοδεύει λιγότερα χρήματα για βενζίνη, εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς και χώρους στάθμευσης.
Και αν στην Ουγγαρία διορίστηκε ειδικός επίτροπος με αποκλειστική αρμοδιότητα την προώθηση της ποδηλατοκίνησης, πόσο εφικτό θα ήταν κάτι ανάλογο για τη δική μας χώρα; «Αυτός είναι ένας τρόπος για να αποκτήσουμε την παιδεία», λέει ο Αλέξανδρος Αθανασόπουλος από την ομάδα «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ» που βοηθάει στην οργάνωση της καμπάνιας. Ο ίδιος πηγαίνει καθημερινά στη δουλειά του με ποδήλατο και λέει πως η καμπάνια «απευθύνεται κυρίως στους ποδηλάτες, ώστε οι ίδιοι να διαδώσουν το ποδήλατο στις δουλειές τους». Οπως εξηγεί ο κ. Αθανασόπουλος, στη διεθνή αυτή καμπάνια, σε κάθε χώρα, ο κάθε ποδηλάτης καταχωρίζει σε ιστοσελίδα (στην Ελλάδα στο www.podilates.gr) τα χιλιόμετρα που διένυσε από και προς τη δουλειά και όχι σε άλλες διαδρομές, όπως για ψώνια ή βόλτα. Το σχολείο σε κάθε περίπτωση «θεωρείται δουλειά». Τα αποτελέσματα αθροίζονται, βγαίνουν στατιστικά για κάθε πόλη, ενώ υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής σε ομάδες ποδηλατών από εταιρείες, δημιουργώντας έτσι συναγωνισμό μεταξύ τους για το ποιος θα καταγράψει τα περισσότερα χιλιόμετρα.
Ενας άτυπος συναγωνισμός «τρέχει» και μεταξύ των χωρών. Μέσα σε έναν μήνα, το Βέλγιο «μάζεψε» 5,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα, στην Ελβετία 51.000 ποδηλάτες έγραψαν 8,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα, στο Σιάτλ 10.000 ποδηλάτες, 1,7 εκατομμύριο χιλιόμετρα κ.ά. Σε κάποιες από τις πόλεις των ΗΠΑ, ασφαλιστικές εταιρείες συνδιοργανώνουν την καμπάνια με το σκεπτικό ότι με περισσότερους υγιείς πολίτες θα γλιτώσουν χρήματα. Αλλού πάλι, υπάρχουν μπόνους στην εταιρεία που θα συγκεντρώσει τα περισσότερα χιλιόμετρα. Παρ’ όλο που στη χώρα μας η καμπάνια δεν είναι τόσο διαδεδομένη, η αισιόδοξη πρόβλεψη είναι ότι θα φτάσουμε τα 300 χιλιάδες χιλιόμετρα. Ομως, «πέρα από το θέμα των υποδομών», καταλήγει ο κ. Αθανασόπουλος, «είναι