Συνέντευξη Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στην εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ της Κυριακής»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Κύριε Πρωθυπουργέ, αυτή τη στιγμή δεχόσαστε μια διπλή πίεση από τους ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι θέλουν να προχωρήσετε πιο γρήγορα τις αλλαγές, και από τους αγανακτισμένους πολίτες που δεν αντέχουν άλλες θυσίες. Πώς θα αντιμετωπίσετε αυτό το δίλημμα;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν υπάρχουν διλήμματα, υπάρχει μόνο η απόφαση: Να μη ζήσει ποτέ η ελληνική οικογένεια τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας και να αλλάξουμε τόσο ριζικά τη χώρα μας ώστε να απαλλαγεί από επιτηρήσεις και να....
σταθεί στα δικά της πόδια. Δεν είναι θέμα πίεσης. Αυτό θέλουμε όλοι. Αυτό θέλουν όλοι οι σκεπτόμενοι Έλληνες, είτε διαδηλώνουν στις πλατείες είτε όχι. Η αλλαγή στο κράτος, η αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, η αλλαγή στο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο της χώρας θέλει χρόνο- περισσότερο απ’ ό,τι περίμενα, το ομολογώ. Και αυτόν τον χρόνο μάς τον δίνουν οι προσπάθειες και οι θυσίες των Ελλήνων που εξασφάλισαν τα δεκάδες δισεκατομμύρια του δανεισμού μας από τους λαούς της Ευρώπης και δευτερευόντως από το ΔΝΤ. Κάποιες αποφάσεις μας πόνεσαν και πονάνε κόσμο που δεν φταίει, το ξέρω. Αλλά είναι απαραίτητες για να μην καταρρεύσουμε, για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Άλλες αποφάσεις μας ξεβολεύουν πολλούς που είχαν καθίσει για δεκαετίες στον σβέρκο των Ελλήνων, σπάνε κατεστημένες νοοτροπίες, ανατρέπουν τον κρατισμό και την πελατειακή λογική. Αυτοί λοιπόν που είχαν συνηθίσει στα πελατειακά προνόμια καλά θα κάνουν να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα ξεβολευτούν. Η Ελλάδα αλλάζει και θα αλλάξει ακόμη περισσότερο.
Οι θυσίες των πολλών μάς έδωσαν τον χρόνο- και δεν έχω κανέναν σκοπό να πάνε χαμένες ούτε οι θυσίες ούτε ο χρόνος. Έχουμε μία μοναδική, ίσως τελευταία, ευκαιρία να κάνουμε όσες αλλαγές περιμένουν όλοι οι Έλληνες για χρόνια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακόμη και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν πειστεί ότι το μνημόνιο ήταν η σωστή συνταγή για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να αρχίσει η οικονομική ανάκαμψη. Τι τους απαντάτε;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ξέρουν ότι αν υπήρχε άλλη λύση θα την είχαμε επιλέξει. Ποτέ στη ζωή μου δεν φανταζόμουν ότι θα βρισκόμασταν μπροστά στην ανάγκη να κόψουμε συντάξεις για να μπορεί το κράτος να συνεχίσει να καταβάλλει συντάξεις. Να επιλέξουμε τη λιγότερο οδυνηρή από δύο επιλογές, η μία δύσκολη, η άλλη- αυτή της χρεοκοπίας- καταστροφική.
Πάνω στην Ελλάδα, εξαιτίας των επιλογών της προηγούμενης κυβέρνησης, στήθηκε μια πολύ ευρύτερη, διεθνών διαστάσεων κατάσταση στην οποία τα δικά μας υπαρκτά προβλήματα, το ευρώ, οι θεσμικές ατέλειες της ΕΕ, οι διχογνωμίες, οι φορολογικοί παράδεισοι και η διεθνής κερδοσκοπία έγιναν ένα και αδιαχώριστο σύνολο.
Το διακύβευμα ήταν διεθνές και τέτοιο παραμένει. Βρέθηκα πολλές φορές να ισορροπώ ανάμεσα σε πολύ διαφορετικούς περιορισμούς, προσπαθώντας να αφυπνίσω, να κινητοποιήσω, να χτίσω και να αξιοποιήσω συμμαχίες.
Και όλα αυτά με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή, γιατί μια λάθος κίνηση, μια παραπάνω δήλωση, μπορούσε και μπορεί να διαλύσει τα πάντα. Ως τώρα είμαστε όρθιοι, ζωντανοί και προχωρούμε