Τα γεγονότα τρέχουν......

"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε την στάχτη."
Γ.Σεφέρης
------------------
Η αναζήτηση της αλήθειας, ωριμάζει με την αμφισβήτηση στις πεποιθήσεις μας, στις αξίες μας και τα πιστεύω μας.
Οι θρησκείες, ο ιμπεριαλισμός, και ο ακραίας μορφής καπιταλισμός στηρίζουν συνθήκες στις οποίες κάποιοι δημιουργούν πλούτο από τον κόπο μας για να μας τον δανείσουν με τόκο.
Διαμορφώνουν δε το πνευματικό υπόβαθρο των επόμενων γενεών, σκλάβων σε γραφεία κυψέλες με ηλιακό χρονόμετρο.
Τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και δεν προλαβαίνουμε να....
προσαρμοστούμε. Είμαστε ήδη κουρασμένοι από την παιδική μας ηλικία αναζητώντας την επιτυχία σε έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό.
Η λογική πως η αγορά βάζει τους νόμους της, απλά δεν αποτελεί λογική. Η αγορά έχει ως στόχο την με οποιοδήποτε τρόπο μεγιστοποίηση των κερδών. Οι νόμοι βρίσκονται πάντα απέναντι διαφυλάττοντας τη συνοχή του κοινωνικού κράτους και τη νομιμότητά του. Η μοιρολατρία των οικονομικών όρων της αγοράς έχει ως αποτέλεσμα την βαθμιαία αποπολιτικοποίηση κράτους και πολιτών επιβάλλοντας την εικόνα του τετελεσμένου εναντίον του οποίου κάθε αγώνας θα ήταν μάταιος.
Η αλλαγή δεν είναι απλό πράγμα πρέπει να αλλαχτούν νοοτροπίες ανθρώπων που κρατούν γερά. Πάντα θα υπάρχει μία αντιπαλότητα σε αυτούς που έχουν και σε αυτούς που θέλουν να έχουν.
Ο κόσμος αυτός δεν θα αλλάξει όχι γιατί δεν θέλει αλλά επειδή δεν μπορεί, μάλλον αυτή είναι η φύση του ανθρώπου.
Για χιλιετίες συμβαίνουν τα ίδια γύρω μας, απλά μετά από πολλούς κύκλους καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα.
«Ο σκοταδισμός επιστρέφει», είχε πει ο μεγάλος κοινωνιολόγος Πιερ Μπορντό.
«αυτή τη φορά όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που επικαλούνται τη λογική».
Έχω κατά νου διανοητές όπως η Καναδή Ναόμι Κλάιν, η Ινδή Αρουντάτι Ρόι που ζητούν ένα διαφο­ρετικό τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, οι Άγ­γλοι Τζορτζ Μόνμπλοτ και Μαρκ Κέρτις, ο Αυστραλός Τζον Πίλτζερ, ο Αμερικανός Νόαμ Τσόμσκι, ο Αμερικα­νός νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτζ και η Γαλλοαμερικανί­δα Σούζαν Τζορτζ του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρε.
Όλοι αυτοί οι διακεκριμένοι συγγραφείς, από τη δική του σκοπιά ο καθένας, μου λένε την ίδια ιστορία. Το εται­ρικό χταπόδι πνίγει τη φυσική ανάπτυξη της ανθρωπότη­τας. Εξαπλώνει την τυραννία, τη φτώχεια και την οικονο­μική δουλεία. Αψηφά τους απλούστερους νόμους της οικολογίας. Ο πόλεµος είναι η προέκταση της επιχειρηµατικής δύναµης µε άλλους τρόπους. Το ένα επαυξάνει το άλλο."
Μιλάνε για τη σκόπιµη διαφθορά νέων μυαλών στην πιο τρυφερή ηλικία. Για τα ψέµατα που τους επιβάλλουν από την κούνια και στη συνέχεια µε επιχειρηματικές ή κρατικές μεθοδεύσεις, αν υπάρχει πια καµιά διαφορά ανάµεσα στα δύο, για το οποίο έχω αρχίσει να αμφιβάλλω. Μιλάνε για τη διείσδυση των επιχειρήσεων σε όλα τα πανεπιστήμια του πρώτου, του δεύτερου και του τρίτου κόσμου. Μιλάνε για μια εκπαιδευτική αποικιοκρατία μέσα από επενδύσεις των επιχειρή