Ταξιδεύοντας στο Σύνταγμα

Όποιος βρέθηκε στη μεγάλη χτεσινή συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος δεν πρέπει να έχει πια καμία αμφιβολία για το πώς δρα το παρακράτος. Αυτό που άλλαξε χτες είναι ο τρόπος που αντιδρούν οι πολίτες.

Εδώ και πολλές μέρες, στη λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, ένα από τα κύρια θέματα ήταν ο τρόπος αντίδρασης σε ένα....
χτύπημα της Αστυνομίας. Έχοντας την πρόσφατη περίπτωση της Ισπανίας κατά νου, όλοι ήταν σίγουροι πως η Αστυνομία θα χτυπήσει τη διαδήλωση του Συντάγματος και θα προσπαθήσει να τη διαλύσει – μαζί, βέβαια, με τις σκηνές και τις υποδομές. Αναζητούσαν λοιπόν πιθανούς τρόπους αντίδρασης και συζητούσαν για το ποιοι θα είναι αυτοί.

Η πρώτη προσπάθεια της Αστυνομίας να διαλύσει τη διαδήλωση του Συντάγματος έγινε χτες. Τα χημικά που έπεσαν στην πλατεία Συντάγματος ήταν απίστευτα πολλά και αδικαιολόγητα– ειδικά, αν σκεφτείς πως οι διαδηλωτές είχαν κάνει σαφές πως διαδηλώνουν και θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν με ειρηνικό τρόπο.

Οι ασφαλίτες που παρακολουθούν τις συνελεύσεις και δίνουν αναφορά στους ανωτέρους τους το ήξεραν πολύ καλά αυτό. Και σίγουρα, είχαν ακούσει τον προβληματισμό όλων των ομιλητών για τα χημικά. Ξύλο μπορείς να κάτσεις να φας ή μπορείς να ξαπλώσεις κάτω και να μην κουνιέσαι – τα χημικά, όμως, δεν αντέχονται. Η πρόταση να φοράμε όλοι αντιασφυξιογόνες μάσκες δεν προχώρησε, αν και είναι ο μόνος πραγματικά αποτελεσματικός τρόπος να αντιμετωπίσεις τα χημικά.

Στη Βασιλέως Γεωργίου βρέθηκαν χτες κουκουλοφόροι. Είναι το αγαπημένο τους σημείο. Προσπερνώ το ότι επί 21 ημέρες δεν υπήρξε κάποιο βίαιο επεισόδιο στην πλατεία Συντάγματος. Προσπερνώ επίσης το ότι ήταν ολοφάνερο πως η πλειοψηφία αυτών των κουκουλοφόρων ήταν ασφαλίτες. Ας δεχτώ πως όλοι αυτοί ήταν ταραξίες που δεν είχαν καμία σχέση με την Αστυνομία.

Στη Βασιλέως Γεωργίου υπήρχαν εκατοντάδες ειρηνικοί διαδηλωτές. Αυτό που έκαναν τα ΜΑΤ ήταν να στέλνουν τους «ταραξίες» μέσα στους διαδηλωτές και να πετούν τελικά χημικά στους ανυπεράσπιστους διαδηλωτές, αφού οι «ταραξίες» είχαν λάβει τα μέτρα τους – μάσκες κλπ.

Σε ερώτηση οργισμένου διαδηλωτή στον αρχηγό της δύναμης των ΜΑΤ που ήταν στην Καραγιώργη Σερβίας «γιατί τους στέλνετε πάνω μας και μας πετάτε χημικά;», αυτός απάντησε πως «έγινε λάθος». Να δεχτώ πως ήταν λάθος. Τα λάθη, όμως, γίνονται μια φορά. Το συγκεκριμένο λάθος έγινε άπειρες φορές, με αποτέλεσμα η πλατεία Συντάγματος να πνιγεί στα χημικά και οι διαδηλωτές να τρέχουν να σωθούν (μαζί με τους τουρίστες). Η πορεία των συνδικάτων είχε ήδη τελειώσει, οπότε, η δύναμη των ΜΑΤ είχε τη δυνατότητα να «οδηγήσει» τους «ταραξίες» στη Σταδίου, όπου δεν υπήρχε κανένας διαδηλωτής. Δεν το έκανε.

Έχοντας παρευρεθεί σε δεκάδες πορείες τον τελευταίο χρόνο, ξέρω πια πότε θα εμφανιστούν οι «ταραξίες» και πότε θα χτυπήσουν τα ΜΑΤ. Δεν είμαι ο μόνος – το έχουν αντιληφθεί πια τουλάχιστον όλοι όσοι συμμετέχουν στις πορείες. Όλοι ξέρουμε πότε θα χτυπηθεί η πορεία. Μόλις μπαίνει στο Σύνταγμ