«Τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους…»

Tου Θανάση Ι. ΝικολαΐδηΔΕΝ ανέβηκε οπλισμένος και με μπράβους, στη Θεσσαλονίκη του ’63, ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Θα μιλούσε και το’ ξερε η Ασφάλεια. Και πήρε τα μέτρα της. Κατέβασε απ’ την Τριανδρία παρακρατικούς, ανέβασε τους τόνους με κραυγές «αγανακτισμένων» κι αράδιασε τους χωροφύλακες για…φύλαξή τους. Οι δολοφόνοι του τρικύκλου μάρσαραν και η δολοφονία δρομολογήθηκε. Όλα σε έδαφος..... «στρωμένο» από Γιοσμάδες σε ρόλο διαφωτιστή και σε ατμόσφαιρα που παραπέμπει στο «Ζ» του Γαβρά. ΑΓΡΙΑ χρόνια και λογαριάσαμε πως θα’ ρθουν καλύτεροι καιροί. Και ήρθαν. Με τους ροπαλοφόρους των ΜΑΤ αντί χωροφυλάκων με πηλήκιο, με τους μετανάστες και λαθρομετανάστες «άχθος αρούρης» αντί αριστερών που τους μέτραγαν τα παΐδια «εθνικόφρονες» και με τον «γιαουρτωμένο» κ. Αλαβάνο στη θέση του Λαμπράκη. ΔΕΝ αποκωδικοποιούνται οι Αμερικάνοι που βούλιαξαν την Ελλάδα από μετανάστες. Ούτε οι Ευρωπαίοι εταίροι που τη θέλουν «πέρασμα» («ουδέν μονιμότερον κ.λπ.») και σηκώνουν τους ώμους. Δικό μας το πρόβλημα δικιά