Το χρονικο της υψωσης της Ελληνικης σημαίας όπως το αφηγείται ο Λάκης Σάντας
21:55 30/4/2011
- Πηγή: Ksipnistere
Όταν το Μέτωπο της Μακεδονίας έσπασε και η Μπότα των Ναζί κατέβαινε και μας πλάκωνε στο στήθος, η πρώτη μου σκέψη ήταν να φύγω με τα υποχωρούντα στρατεύματα για την Αίγυπτο για να συνεχίσω εκεί τον πόλεμο. Λογάριασα, όμως, χωρίς τα Στούκας, τα οποία δεν άφησαν ούτε καρυδότσουφλο στον Σαρωνικό κόλπο. Κι έτσι, ανάμεσα στις φλόγες και στις βόμβες των Στούκας, είδα να βυθίζονται οι ελπίδες μου για την Αίγυπτο, κι έμεινα.
Μπήκαν στην Αθήνα
μας μια Κυριακή κι.....
έστησαν αμέσως την πολεμική τους σημαία σ' έναν ψηλό κοντό, πάνω στα αθάνατα μάρμαρα της Ακρόπολης. Άπειρα μάτια ελληνικά εδάκρυσαν το πρωινό εκείνο, βλέποντας το σύμβολο των Ούννων να λερώνει το μοναδικό μνημείο του πολιτισμού και της λευτεριάς, τον Παρθενώνα.
Έτσι εδάκρυσαν και τα δικά μου. Μα... ύστερα τα βλέφαρά μου σφίχτηκαν κι άστραψαν από μια φλόγα που θα μπορούσε να λιώσει και ατσάλι ακόμη, κι ήταν αυτή, η φλόγα της συγκρατημένης λύσσας εναντίον τους.
Ήταν η φλόγα που μου έλεγε ότι κάτι πρέπει να τους κάνω. Κάτι μεγάλο, κάτι που να τους μαστιγώσει σε εκείνα τα αγέρωχα γουρουνίσια μούτρα τους, κάτι προσβλητικό, κάτι που να τους κάνει να κατεβάσουν εκείνα τα κρύα γαλανά, χωρίς οίκτο κτηνώδη μάτια τους. Κάτι συμβολικό που να τους χτυπήσει όλους μαζί σαν χώρα, σαν λαό, και προ παντός, σαν στρατό.
Την ίδια φλόγα είδα τότε στα μάτια πολλών φίλων μου, αλλά προ παντός τη διέκρινα και την γνώρισα στα μάτια του Μανώλη του Γλέζου, του συμμαθητή μου. Κυτταχτήκαμε στα μάτια και χωρίς κουβέντες συνεννοηθήκαμε. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνομε. Εν τω μεταξύ, οι Ναζίδες είχαν αρχίσει επιχειρήσεις εναντίον της Κρήτης. Πηγαίναμε στο Φάληρο μόνοι μας και μπρος στα αφρισμένα κύματα σκεφτόμαστε τι να τους κάνομε ακούγοντας από πάνω μας τη Λουφτβάφε να μεταφέρει αλεξιπτωτιστές για την Κρήτη.
Οι μέρες περνούσαν... Είχε περάσει ένας μήνας που κατέλαβαν την Αθήνα και η Κρήτη είχε λυγίσει. Πολεμούσαν ακόμη τα παλικάρια μας μαζί με τους Εγγλέζους σε μερικά σημεία.
Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κυττούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη.
Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρομε. Να την γκρεμίσομε και να την ξεσχίσομε και να πλύνομε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας.
Ήταν πολύ απλό μα και πολύ Μεγάλο. Μια σημαία σ
Μπήκαν στην Αθήνα
έστησαν αμέσως την πολεμική τους σημαία σ' έναν ψηλό κοντό, πάνω στα αθάνατα μάρμαρα της Ακρόπολης. Άπειρα μάτια ελληνικά εδάκρυσαν το πρωινό εκείνο, βλέποντας το σύμβολο των Ούννων να λερώνει το μοναδικό μνημείο του πολιτισμού και της λευτεριάς, τον Παρθενώνα.
Έτσι εδάκρυσαν και τα δικά μου. Μα... ύστερα τα βλέφαρά μου σφίχτηκαν κι άστραψαν από μια φλόγα που θα μπορούσε να λιώσει και ατσάλι ακόμη, κι ήταν αυτή, η φλόγα της συγκρατημένης λύσσας εναντίον τους.
Ήταν η φλόγα που μου έλεγε ότι κάτι πρέπει να τους κάνω. Κάτι μεγάλο, κάτι που να τους μαστιγώσει σε εκείνα τα αγέρωχα γουρουνίσια μούτρα τους, κάτι προσβλητικό, κάτι που να τους κάνει να κατεβάσουν εκείνα τα κρύα γαλανά, χωρίς οίκτο κτηνώδη μάτια τους. Κάτι συμβολικό που να τους χτυπήσει όλους μαζί σαν χώρα, σαν λαό, και προ παντός, σαν στρατό.
Την ίδια φλόγα είδα τότε στα μάτια πολλών φίλων μου, αλλά προ παντός τη διέκρινα και την γνώρισα στα μάτια του Μανώλη του Γλέζου, του συμμαθητή μου. Κυτταχτήκαμε στα μάτια και χωρίς κουβέντες συνεννοηθήκαμε. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνομε. Εν τω μεταξύ, οι Ναζίδες είχαν αρχίσει επιχειρήσεις εναντίον της Κρήτης. Πηγαίναμε στο Φάληρο μόνοι μας και μπρος στα αφρισμένα κύματα σκεφτόμαστε τι να τους κάνομε ακούγοντας από πάνω μας τη Λουφτβάφε να μεταφέρει αλεξιπτωτιστές για την Κρήτη.
Οι μέρες περνούσαν... Είχε περάσει ένας μήνας που κατέλαβαν την Αθήνα και η Κρήτη είχε λυγίσει. Πολεμούσαν ακόμη τα παλικάρια μας μαζί με τους Εγγλέζους σε μερικά σημεία.
Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κυττούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη.
Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρομε. Να την γκρεμίσομε και να την ξεσχίσομε και να πλύνομε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας.
Ήταν πολύ απλό μα και πολύ Μεγάλο. Μια σημαία σ
Keywords
λακης, αιγυπτος, αθηνα, κρητη, σπιθα, ελλαδα, στρατος, ζαππειο, μνημειο, φλογα, χρωματα, αμβερσα, αττικη, ατσαλι, βελιγραδι, βιεννη, βλεμμα, βομβες, ιδια, ηλιος, κυματα, ματια, ναζι, νορβηγια, παντα, ο ηλιος, ουρανος, παρισι, πρωινο, φαληρο, φοντο, βρωμια, ελληνικα, χωρα, κυριακη, σημαια, υπεροχο
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Blogs
- O Νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας
- ΠΑΤΡΑ.....ΟΙ 56 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ...ΠΑΤΡΙΝΟΣ !!!
- Όλγα Κεφαλογιάννη: Δε με εκφράζουν οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί στην υπόθεση των υποβρυχίων
- Ο κ. ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
- Σοβαρά επεισόδια μεταξύ οπαδών και στου Ζωγράφου
- Βρισιές μεταξύ Καρατζαφέρη και Μεϊμαράκη: Ο παλιάνθρωπος, οι νονοί και τα λαμόγια
- Τι θα γίνει με τις καταθέσεις μας σε περίπτωση αναδιάρθρωσης;
- ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΜΕΝΕΙ ΑΝΑΞΙΟΠΟΙΗΤΗ
- Θρήνος στην Πάτρα ...
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Ksipnistere
- ΠΑΤΡΑ.....ΟΙ 56 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ...ΠΑΤΡΙΝΟΣ !!!
- Ο κ. ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
- Πρόεδρος Αλβανοτσάμηδων: Η Κορυτσά είναι αλβανική
- Δημήτρης Τσοβόλας: «Οι κυβερνητικοί είναι επικίνδυνοι»
- Η ΜΑRFIN ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ
- ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
- Γιατί κύριε καρτάλη ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ?
- Η μάχη της Θεσσαλονίκης για τα γαλάζια ψηφοδέλτια ξεκίνησε
- Κυνηγοί, Θηρία και θηράματα
- λουλούδια ή καρφιά;
- Τελευταία Νέα Ksipnistere
- Το χρονικο της υψωσης της Ελληνικης σημαίας όπως το αφηγείται ο Λάκης Σάντας
- Ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος
- Ατρόμητος Αθ. - ΑΕΚ 0-1
- ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΠΟΤΕ;;
- Απίστευτο: Επίσημα και δια νόμου γινόμαστε δούλοι
- Σκέψεις με αφορμή μια επίσκεψη σε…
- Έφοδος «Μακεδόνων» των Σκοπίων στη Βόρεια Ελλάδα…
- «Ο τουρκικός στρατός με ενισχύει στις διαπραγματεύσεις»
- Καταγγελία για αρχαοκαπηλία και ιεροσυλία στο Λιθοχώρι
- Ερχεται σύντομα και στην Ελλαδα η απαγόρευση του Σταυρού...
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Blogs
- ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ: ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
- ΤΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΘΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
- ΕΠΤΑ SOS ΓΙΑ ΤΟ ECOFIN
- ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΠΕΝΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑΣ
- Διαόλου κάλτσες, όνομα και πράγμα
- Με τα ρούχα κοιμάται η Lady Gaga
- Ά. Τσιγκρής: «Η Ελλάδα Φαντάζει Ανοχύρωτη Χώρα...»
- Tην Τρίτη, πολλοί μικροκαταθέτες απέσυραν ποσά από 5.000 έως 20.000 ευρώ...
- ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
- Νεύρα στον πάγκο του Ατρομήτου από το οφσαϊντ γκολ της ΑΕΚ