Το ΟΧΙ στα κυριαρχικά περιουσιακά της χώρας, δεν συμβαδίζει με το ΝΑΙ σε όλα τα περιουσιακά της Ηπείρου

Γράφει ο Μίλτος Μπούκας

Το ΟΧΙ στα κυριαρχικά περιουσιακά της χώρας, δεν συμβαδίζει με το ΝΑΙ σε όλα τα περιουσιακά της Ηπείρου, όπως εκπορεύεται από το Περιφερειακό Συμβούλιο και τις αποφάσεις του.Μεταξύ 2007 και 2025 η χρήση νερού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 50% στις αναπτυσσόμενες χώρες και κατά 18% στις ανεπτυγμένες (World Resources Institute).Σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΗΕ για την Αποτίμηση των Παγκόσμιων Υδατικών Πόρων λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος στον αιώνα που διανύουμε με τις έντονες ξηρασίες, πλημμύρες και το.....
ευμετάβλητο στην κατανομή των βροχοπτώσεων, το ερώτημα είναι αν επαρκεί το διαθέσιμο νερό στον πλανήτη γη; (όπου ως γνωστόν σε ποσοστό 97,5% είναι αλμυρό και μόλις 2,5% γλυκό και πόσιμο) γεγονός που οδηγεί στο θάνατο 5 εκατομμύρια κάθε χρόνο, κυρίως παιδιά, από υδατογενείς επιδημίες, που μπορούν να προληφθούν.Η σταδιακή καταστροφή όλων των υγρών οικοσυστημάτων του υδροδυναμικού της Ηπείρου λόγω έλλειψης Διαχειριστικού Κανονισμού των λεκανών απορροής, χρόνιας αλόγιστης χρήσης και υπερεκμετάλλευσης των βιομηχανιών εμφιάλωσης νερού, είναι μεγαλύτερη της φυσικής αναπλήρωσης των ποσοτήτων που καταναλώνονται.Έχουμε εισέλθει στο κατώφλι μιας εποχής με φαινόμενα ερημοποίησης όπου το νερό θ’ αποτελέσει έναν επιπλέον περιοριστικό παράγοντα στη ζωή μας, εκεί στην Περιφέρεια ΗΠΕΙΡΟΥ του YES business MEN, φαίνεται ότι ζουν σε άλλο πλανήτη και δεν το έχουν αντιληφθεί…Η ικανοποίηση των διαρκώς διογκούμενων επιχειρηματικών απαιτήσεων (αποτέλεσμα του καταναλωτικού μοντέλου), που επιβάλλει η εγχώρια οικονομική “ελίτ” και όχι μόνον αποτελεί μία από τις σοβαρότερες εκφάνσεις της οικολογικής κρίσης που θα υποστούμε.Η αδυναμία εύρεσης στοιχειώδους περιβαλλοντικής “ανάπτυξης”, ισοδυναμεί με την επικύρωση της ταύτισης διαβίωσης ενός ιδιότυπου βιομηχανικού πολιτισμού γιαννιώτικου τύπου a priori σαν αδιαμφισβήτητα επιθυμούμενο από όλους τους περιφερειακούς συμβούλους των 2 μεγάλων παρατάξεων του κου Καχριμάνη και Αργύρη. Με την μείζονα Αντιπολίτευση συγκροτείται σιωπηρά ένα “κλειστό κύκλωμα” που ανακυκλώνει στρεβλά το μοντέλο διαβίωσης μιας διαρκούς αύξησης της κατανάλωσης ωσάν ταμπού “συνεχούς” ανάπτυξης…
ΝΑΙ στα ξενοδοχεία στη Λίμνη,
ΝΑΙ στην υπεράντληση των υδάτων (έως και δεκαπλασιασμό)
ΝΑΙ στην επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών στον Αμβρακικό και στον Λούρο
ΝΑΙ στα ασφαλτικά της Σαγιάδας,
ΝΑΙ στο φυσικό αέριο στην Πέρδικα
ΝΑΙ στη μεταφορά νερού (έως και δεκαπλασιασμού)
ΝΑΙ στην εκμετάλλευση των πετρελαίων
ΝΑΙ στην “καταστροφή” υγροτόπων
ΝΑΙ στους αιολικούς σταθμούς
ΝΑΙ στο “Real Estate” του τουρισμού.
Οι υποστηρικτές της απεριόριστης ανάπτυξης πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες πάντα διατεινόταν ότι τούτο συμβαίνει προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων… Στην πραγματικότητα η οικονομική μεγέθυνση των τελευταίων δεκαετιών επέφερε τη μεγιστοποίηση των ανισοτήτων μεταξύ φτωχών και πλουσίων.“Δημόσια αγαθά” και “εμπορεύματα”