ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Καθώς το χρήμα στον σύγχρονο καπιταλισμό αποτελεί απλά μια λογιστική μονάδα υπολογισμού χωρίς υλικό αντίκρυσμα ανταλλαγής, η λύση στο σύγχρονο πρόβλημα της Ελλάδας, με το οποίο μας εκβιάζουν όλους, είναι στην....
βάση της απλή.

Τόσο απλή που κανένας από τους εκβιαστές – εκβιαζόμενους κυβερνήτες μας και

πολιτικούς μας δεν την έχει σκεφτεί.

Στην χώρα μας σήμερα κυκλοφορούν κάποια δις Ευρώ. Ας υποθέσουμε με βάση το

Α.Ε.Π. ότι το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον περί τα 500 δις Ευρώ (κάποιοι υποστηρίζουν

ότι είναι πάνω από 800 δις). Είναι σαφές ότι, εάν το χρήμα αυτό μπορούσε να

συγκεντρωθεί και να αποδοθεί στους δανειστές το πρόβλημα του χρέους θα λυνόταν δια

μιας. Καθώς το χρήμα αποτελεί απλά λογιστική ανταλλακτική μονάδα, εάν το χρήμα αυτό

πολλαπλασιαζόταν θα επερχόταν λύση του προβλήματος που στην βάση του είναι

λογιστικό. Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ο πολλαπλασιασμός μιας λογιστικής

αξίας, μιας εικονικής μονάδας ανταλλαγής.

Η λύση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.

Εννοώ: παράλληλα με το Ευρώ να εκδοθεί και να κυκλοφορεί στην Ελλάδα και

ελληνικό νόμισμα, ακόμα και με άλλο τίτλο (για να μην έχουμε άμεσο νομικό

πρόβλημα) π.χ. “Ανταλλακτική Μονάδα”. Με τον τρόπο αυτό, θα πολλαπλασιαζόταν

αυτόματα το (ούτως ή άλλως λογιστικό) χρήμα στην ελληνική πραγματικότητα και θα

μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν τα Ευρώ που χρειάζονται για να

πληρωθεί το δημόσιο χρέος, χωρίς να γονατίσουν οι Ελληνες και να ξεπουληθεί η

Β. Το ουσιαστικό πρόβλημα στην λύση αυτή θα ήταν οι εσωτερικές ανταλλαγές και οι

εισαγωγές που αθρόα γίνονται στην Ελλάδα. Το τυπικό πρόβλημα έγκειται στην συμφωνία

προσχώρησης στο Ευρώ.

Οι εσωτερικές ανταλλαγές θα γίνονται με την ταυτόχρονη χρήση Ευρώ και

Ανταλλακτικής Μονάδας και τα δύο νομίσματα θα είναι αποδεκτά στην ελληνική

επικράτεια (αυτό εξυπηρετεί μία σειρά σκοπών και σκοπιμοτήτων μερικές από τις οποίες

αναλύονται κατωτέρω).

Για να καλυφθεί το κόστος και να στηριχθεί η συναλλαγματική επάρκεια, αλλά και η

ελληνική παραγωγική οικονομία, τα εισαγόμενα προϊόντα θα πωλούνται και θα

συναλλάσσονται αποκλειστικά σε Ανταλλακτικές Μονάδες (όχι σε Ευρώ γιατί έτσι

η “Ανταλλακτική Μονάδα” θα χάσει άμεσα την ανταλλακτική της αξία).

Αντίστοιχα, τα ελληνικής παραγωγής παραγωγής προϊόντα θα πωλούνται αρχικά

μόνο σε Ευρώ (για να καταξιωθεί και ενισχυθεί το παραγόμενο στην Ελλάδα προϊόν).

Οι υπηρεσίες θα πληρώνονται και με τα δύο νομίσματα (νόμισμα Ευρώ

ή “Ανταλλακτική Μονάδα”).

Η ισοτιμία θα πρέπει να οριστεί