Του παππού μου το κάγκελο

26 Οκτώβρη του 2011 μεσημεράκι στην Κηφισίας στο ύψος του ΟΤΕ. Ο παππούς στην Φωτογραφία θέλει να περάσει τον δρόμο σε σημείο που δεν έχει διάβαση αλλά νησίδα με διπλή προστατευτική μπάρα. Κάθε κατεύθυνση 3 λωρίδες. Κάθε λωρίδα αυτοκίνητα που....
 τρέχουν το λιγότερο με 50Km/ώρα.

Ο παππούς θέλει να κλέψει δρόμο. Θέλει να πάει απέναντι στην τράπεζα. Θέλει να κλέψει και στην ουρά στην τράπεζα. Ο παππούς αυτός ψηφίζει. Ο παππούς αυτός έχει εγγόνια. Ο παππούς αυτός πείνασε στην κατοχή αλλά το ’81 έβαλε τα παιδιά του στο Δημόσιο “πηδώντας” από το παράθυρο. Προς τα μέσα.

Ο παππούς έχει να σου πει ιστορίες για τα χρόνια του ’60. Ο παππούς αυτός ήταν σκαρφαλωμένος σε παρόμοια νησίδα το ’74 στην Λ. Συγγρού περιμένοντας τον “σωσία” Καραμανλή. Μερικές μέρες αργότερα ξαναπήγε και περίμενε τον Α. Παπανδρέου.

Ο παππούς είναι συνταξιούχος αλλά τα ‘χει κλειστά τα φράγκα στην Τράπεζα και κάθε μέρα πηγαίνει και ρωτάει τον κουστουμάτο διευθυντή μήπως κινδυνεύουν “οι κόποι μιας ζωής”. Ο παππούς μια ζωή στα… κάγκελα.

Αυτός ο παππούς που όλοι έχουμε μέσα μας πρέπει να πεθάνει. Όπως πάει θα πεθάνει από ατύχημα. Τροχαίο? Πιστωτικό ? δεν ξέρω. Αλλά ώρες ώρες σκέφτομαι πως εάν δεν αλλάξουμε την κακή μας νοοτροπία ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ θα μας διαβάσει ο παπάς το Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, ἀλληλούϊα.


http://www.parisk.gr/Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν[email protected]