Υπέρ ή κατά της χρεοκοπίας;

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Είστε υπέρ ή κατά της χρεοκοπίας της χώρας; Ρωτά με απύθμενο θράσος και έκδηλη αφέλεια ο κύριος εκπρόσωπος του πτωχευτικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα. Αυτό θα είναι και το δίλημμα των εκλογών. Η κυβέρνηση, όπως γνωρίζετε, είναι κατά! Το ίδιο και οι πολιτικοί της σύμμαχοι, αν και παρατηρούνται διολισθήσεις επί του ζητήματος τις τελευταίες ημέρες. Υπέρ είναι κάτι ανεύθυνοι αριστεροί, κάτι εθνικιστές που δεν τα κατάφεραν να γίνουν πελάτες κομμάτων και...
κάτι μυστήριοι ....
που την έχουν δει περίεργα, αναζητώντας δομές αναγέννησης της πολιτικής και της δημοκρατίας! Μεταξύ αυτών των δύο κατηγοριών υπάρχουν και μερικοί, που ενώ ταλαιπωρούν τους αναγνώστες του διαδικτύου με εκατοντάδες προσεγγίσεις περί «της κρίσης και της λύσης», ποτέ δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση στο ερώτημα. Οι τελευταίοι εμφανίζονται προσφάτως από την προπαγάνδα ποικίλων πλευρών ως δόλιοι. Ή πάσχουν από έλλειψη πολιτικής ευθύτητας, ή είναι «επιτήδειοι ουδέτεροι», ή κατεργάρηδες, κατά το καθεστώς. Η περίπτωση να αρνούνται να παίξουν τον ρόλο του μαλάκα δεν εξετάζεται!

Ήθελα να ξέρω πόσο ηλίθιοι είναι όλοι αυτοί που οργανώνουν και συντονίζουν την επικοινωνιακή καμπάνια του καθεστώτος, ώστε να μην αντιλαμβάνονται ότι όχι μόνον δεν πρόκειται να επιτρέψουμε (κάμποσοι) η χώρα να τυλιχτεί σε μια κόλα εκχυδαϊσμένων διλημμάτων, αλλά επιπλέον θα αγωνισθούμε να αναδείξουμε την ελεεινή πολιτική φύση αυτών ακριβώς των διλημμάτων, που αντανακλούν τον εκβιασμό της πολιτικο-επιχειρηματικής τάξης προς την ελληνική κοινωνία. Αυτή την φορά δεν θα πρέπει να ανεχτούμε και να επιτρέψουμε την εξαπάτηση.
Η χώρα είναι ουσιαστικά και τυπικά πτωχευμένη: έχει αποβληθεί από τις χρηματαγορές και έχει δηλώσει αδυναμία πληρωμών με την άρθρωση του αιτήματος για ενεργοποίηση του προσωρινού «μηχανισμού», που εκπονήθηκε εξαιρετικά για την Ελλάδα από την τρόικα. Το αίτημα έλαβε συμβολική μορφή με το (ιστορικό) διάγγελμα του πρωθυπουργού από το Καστελόριζο. Η κυβέρνηση ζήτησε την ενεργοποίηση ενός μηχανισμού, που διασφάλιζε προσωρινά τους απολύτως απαραίτητους πόρους για την συντήρηση του καθεστώτος, το οποίο με τη σειρά του δεσμεύτηκε να οδηγήσει την χώρα σε εσωτερική υποτίμηση και αντίστοιχη θεσμική αναδιοργάνωση μέχρι του βαθμού η οικονομία να καταστεί ανταγωνιστική με τους όρους της ευρωζώνης. Αυτός είναι ο μονόδρομος φτωχοποίησης που επέλεξε η κυβέρνηση του καθεστώτος, δίχως διαβούλευση, δίχως ενημέρωση και δίχως τσίπα: αγνοήθηκε το Σύνταγμα και ο λαός, έστω και με την στενή έννοια του εκλογικού σώματος. Η κυβέρνηση δέσμευσε τη χώρα στο απεχθέστερο πτωχευτικό καθεστώς που έχουμε βιώσει στη νεότερη ιστορία μας, κινούμενη στο παρασκήνιο, εξαπατώντας την κοινωνία στο προσκήνιο και δίχως ούτε μια στιγμή να ενδιαφερθεί να αναζητήσει ευρεία λαϊκή νομιμοποίηση, με οποιονδήποτε τρόπο. Τώρα μάλιστα θεωρεί και δηλώνει ότι όσοι αντιδρούν σε αυτό το καθεστώς, στην πολιτική του και στην στρατηγική που επιλέχθηκε, υπονομεύουν δήθεν την οικονομικ