Απόψεις | Καμ(μ)ένη υπόθεση

Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης και της τραγελαφικές καταστάσεις του ανυπόγραφου non-paper του κ. Καμμένου, αρχίζω να εμπεδώνω ακόμα περισσότερο ότι με το υπάρχον πολιτικό σύστημα η εξεύρεση μιας λύσης για να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε πέσει, είναι καμένη υπόθεση.

Κατ’ αρχήν θεωρώ αδιανόητο αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες μεταξύ του κ. Καμμένου και της Προεδρίας της

Δημοκρατίας. Από την μια ο κ. Παπούλιας δέχτηκε να παραλάβει ανυπόγραφο(!) non-paper από τον κ. Καμμένο και να το διανείμει στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ από την άλλη ο κ. Καμμένος είχε την ελπίδα ότι η πρότασή του δεν θα διέρρεε παρόλο που θα γινόταν γνωστή σε 6 διαφορετικά πολιτικά κόμματα. Όταν τελικά αυτή διέρρευσε άρχισε να κατηγορεί το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας για πλαστογραφία! Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του…

Από την άλλη πρέπει να αναγνωρίσουμε στους πολιτικούς αρχηγούς πως κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσουν τους άλλους ότι μόνο αυτοί έχουν δίκιο. Από την στιγμή που όλοι θέλουν να υπάρξουν τροποποιήσεις στο Μνημόνιο, αντί να κάνουν αυτό το οποίο είναι απολύτως λογικό, δηλαδή να δημιουργήσουν μια οικουμενική Κυβέρνηση και να διαπραγματευτούν όλοι μαζί, ενωμένοι ένα νέο Μνημόνιο με λιγότερο επαχθή μέτρα για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, έτσι ώστε να τελειώνουν και τα ψέματα, προτίμησαν την λύση που πολιτικού καιροσκοπισμού και της ανευθυνότητας (άραγε ο κ. Στρατούλης και ο κ. Λαφαζάνης το σκέφτηκαν πολύ πριν δηλώσουν αυτά που δήλωσαν;), των κραυγών περί νοικοκυραίων (αλήθεια το υπόλοιπο 81% του εκλογικού σώματος που δεν ψήφισε τον κύριο Σαμαρά είναι ανοικοκύρευτοι;), της άρνησης της πραγματικότητας (για το ΠΑΣΟΚ μιλάω) ή της άρνησης γενικότερα του ΚΚΕ.

Τέλος, πιστεύω ότι ο παραλογισμός που επικρατεί στο ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να εκφραστεί καλύτερα παρά με ένα σχόλιο που διάβασα στο twitter  “ευτυχώς που θα έχουμε και πάλι εκλογές, γιατί στις προηγούμενες δεν έγραψα καλά…”