Απόψεις | Μετά τη βάρβαρη προσγείωση, τι;

Ίσως να πρόκειται για ακόμα μία εκδοχή της θεωρίας της ισορροπίας. Έτσι βάφτισα τη θεωρία ενός φίλου, πως «για κάθε καλή περίοδο της ζωής σου, πρέπει να περάσεις μία αντίστοιχης χρονικής διάρκειας,όπου τα πράγματα στραβώνουν». Έτσι μόνο, επέρχεται η ισορροπία.

Για μένα, αυτή η περίοδος, ονομάζεται ωμός ρεαλισμός. Είναι η περίοδος, που οι ελπίδες αποδεικνύονται φρούδες, όπου οι προβλέψεις έπεσαν έξω και το παραμικρό περιθώριο λάθους, τιμωρείται με συντελεστή βαρύτητας άνω του «ανεκτού».

Αυτή η προσγείωση είναι ανώμαλη και προσβλητική. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως απείχες τόσο πολύ

από την πραγματικότητα, πως δεν διάβαζες τα σημάδια. Αυτό είναι ακριβώς, που σε τσακίζει.

Ημέρα 1

Έτσι ένα πρωί σηκώνεσαι και πας να πληρωθείς από μία δουλειά που έχουν καθυστερήσει σχεδόν ένα χρόνο να σε πληρώσουν. Αντί για χρήματα, βρίσκεις μία συσκευή κινητού. «Και αν σας αρέσει κύριε, η επιχείρηση κλείνει», σου λένε. Οπότε τις υποχρεώσεις του μήνα, θα τις εξοφλήσω με κομμάτια από το κινητό. Το πληκτρολόγιο και η μπαταρία στο νοίκι. η οθόνη στα κοινόχρηστα και ο φορτιστής, εφάπτεται τέλεια στον…

Και τότε είναι που λες, «ρε μπας και έχω κάνει και άλλα λάθη, τόσο προφανή όπως ότι πίστευα ότι θα πληρωθώ από αυτούς;»

Ημέρα 2

Την επόμενη μέρα, συνειδητοποιείς (ή μάλλον επιτέλους δέχεσαι) ότι η σχολή που πασχίζεις να τελειώσεις δεν σου αρέσει. Ταυτόχρονα αυτό που σου αρέσει να κάνεις, πεθαίνει κάθε μέρα περισσότερο. Και πλημμυρίζεις με ένα αίσθημα, όχι ακριβώς αβεβαιότητας για το μέλλον, αλλά κυρίως απελπισίας. Νιώθεις ότι τα περιθώρια στενεύουν, ότι η ώρα για να αποδείξεις ότι μπορείς να κάνεις κάτι σπουδαίο σε αυτό που γουστάρεις ίσως και να πέρασαν, ή (ακόμα χειρότερα) δεν θα έρθει ποτέ.

Τότε είναι η χρονική στιγμή των μεγάλων αποφάσεων. Θα συμβιβαστείς ή θα συνεχίζεις να παλεύεις για κάτι που δεν σου αφήνει περιθώρια να ελπίζεις;

Ημέρα 3

Τα μάτια ανοίγουν. Σέρνεις το κορμί σου μπροστά στο pc. Είναι άλλη μία πανέμορφη και τόσο παράξενη μέρα. Δεν έχει να κάνει με ρομαντικές αηδίες περί «εγώ δεν κάνω εκπτώσεις στα όνειρά μου». Απλώς υποσυνείδητα έχεις επιλέξει να ακολουθήσεις ένα συγκεκριμένο μονοπάτι της πραγματικότητας. Αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο, βαθιά και ουσιαστικά.

Εξάλλου, λένε, πως όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, μόνο οι ζόρικοι, συνεχίζουν…

Καλή δύναμη σε ότι και αν κάνετε!