Απόψεις | Τι πρέπει (και τι δεν πρέπει) να κάνει η νεολαία για τις εκλογές

Οι επιλογές

Η Καθημερινή της τελευταίας Κυριακής συνοδεύτηκε από ένα άρθρο με πολύ βαρυσήμαντο τίτλο. «Τι πρέπει να κάνει η νεολαία». Υπογράφεται από τον γνωστό κ. Καλύβα, καθηγητή στο Yale, με συχνές παρεμβάσεις στις εφημερίδες, με πιο γνωστό ίσως το συκοφαντικό και υστερικό κείμενο εναντίον της εξέγερσης του Δεκέμβρη

Αυτός λοιπόν ο κύριος αποφάσισε να γράψει ένα κείμενο με τέτοιο τίτλο. Αυτός αποφάσισε ότι είναι αυτός που θα υποδείξει στη νέα γενιά τι πρέπει

Όμως η εποχή είναι τόσο σοβαρή που δεν αξίζει να χαθεί χρόνος για να γραφτεί ένα ολόκληρο κείμενο που να κριτικάρει άτομα σαν τον κ. Καλύβα. Ούτως ή άλλως η απίστευτη κενότητα του κυρίου αυτού και άλλων διάσημων «μυαλών» της κυρίαρχης πολιτικής, στα πανεπιστήμια, τους κολοσσούς των media και τις επιτροπές της κυβέρνησης, έχουν γίνει προ πολλού γνωστά στην ελληνική κοινωνία. Ωστόσο δεν μπορεί να μένουν αναπάντητα αυτά που υποστηρίζει, διότι οι προτάσεις του δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά τους στόχους ή τα αποτελέσματα των ασκούμενων πολιτικών.

Η μέθοδος είναι γνωστή. Η πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις στο μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη και εκφράζει τα συμφέροντα των ανώτερων τάξεων, οδηγεί μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και αν αυτό συνέβαινε εδώ και δεκαετίες, στα τελευταία χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης φτάνει στα όρια του αφανισμού ολόκληρων λαών. Έτσι έρχονται διάφοροι γνωστοί «διανοητές» και «επιστήμονες», γλύφτες των απανταχού εξουσιών, θεωρητικοί υποστηρικτές των πιο μισητών πολιτικών , για να αλλάξουν την εικόνα της πραγματικότητας. Και βαφτίζουν το ψάρι- κρέας. Η φτώχεια και η εξαθλίωση βαφτίζεται ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Τα μέτρα κοινωνικού μεσαίωνα γίνονται αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις. Η ανεργία και η ανασφάλεια είναι κινητικότητα και ευελιξία. Η διάλυση όλων των δημόσιων υπηρεσιών, εξορθολογισμός και εκσυγχρονισμός. Και πάντοτε υπάρχουν διάφοροι κύριοι Καλύβες, Μόσιαλοι, Παπαδήμοι, που καμιά φορά αναλαμβάνουν και κυβερνητικά πόστα, ώστε να δώσουν την απαραίτητα επιστημονικότητα.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνει η νεολαία, κατά τον κ. Καλύβα; Οι προτάσεις του είναι 3. Αυτοί που σπουδάζουν οφείλουν να συμμετάσχουν σε προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών και να πηγαίνουν Erasmus. Αυτό όχι για να περάσουν καλά, αλλά για να αυξήσουν την πιθανότητα να υλοποιήσουν την πρόταση 2 που είναι και η βασική. Η μετανάστευση στο εξωτερικό. Βέβαια, η λέξη αυτή αποφεύγεται επιμελώς, ίσως γιατί θυμίζει το παρελθόν, ασπρόμαυρες φωτογραφίες με καράβια για την Αμερική. Όχι, η ίδια εικόνα οφείλει να βαφεί με σύγχρονα χρώματα για να φαίνεται ότι έρχεται από το μέλλον. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου αξιοποιείται για να υπερασπιστεί τη φυγή των νέων προς το εξωτερικό. Για σπουδές, για δουλειά, για διακοπές, για οτιδήποτε. Δεν πρέπει να έχουμε ταμπού και παλαιομοδίτικες προκαταλήψεις, οι νέοι πρέπει χωρίς δισταγμό να φύγουν, ένας θαυμάσιος νέος κόσμος τους περιμένει, γεμάτος