Η επιθετικότητα Ψαριανού σε Παπαδημούλη…

Η επιθετικότητα Ψαριανού σε Παπαδημούλη, πολιτική προσέγγιση προς αποφυγή για τη ΔΗΜΑΡ

Η κόντρα των Γρηγόρη Ψαριανού και Δημήτρη Παπαδημούλη στη χθεσινή εκπομπή «Ανατροπή» του Ι. Πρετεντέρη στο Μέγκα, έμοιαζε περισσότερο με απροκάλυπτη και περίπου αναιτιολόγητη επίθεση του Βουλευτή της ΔΗΜΑΡ στον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας τη διάσπαση γραμμής εντός του κόμματος του Φ. Κουβέλη. Ο ίδιος ο κ. Κουβέλης είναι γεγονός

ότι είχε εμφανιστεί θιγμένος από προσβλητικές επικοινωνιακές αναφορές του κ. Τσίπρα προς το πρόσωπό του κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών – και δικαίως – αλλά σε δεύτερο χρόνο, τόσο ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ όσο και κορυφαία στελέχη του κόμματος του, αντιλήφθηκαν ότι οι κοινωνικές και εκλογικές δυναμικές επιβάλλουν αποσύνδεση, ακόμα και δικαιολογημένων, προσωπικών πικριών από το μέλλον μιας αριστερής κυβερνητικής συνεργασίας για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Άλλα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, όπως κι ο Γρηγόρης Ψαριανός, φαίνεται να θεωρούν ότι παρά τη λείανση της στάσης Κουβέλη, η γραμμή πόλωσης εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την προηγηθείσα όξυνση, εξασφαλίζει την υπό καλύτερους εκλογικούς όρους επιβίωση της ΔΗΜΑΡ σε μια εποχή δυναμικού ρεύματος ανόδου του ανταγωνιστικού αριστερού πολιτικού σχηματισμού που έχει ως επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα. Ο «τζόγος», όμως, στην ακραία επιθετική ρητορική κατά ΣΥΡΙΖΑ από μέρος στελεχών της ΔΗΜΑΡ, ενέχει πράγματι τον κίνδυνο να εμφανίσει τη ΔΗΜΑΡ ως πολιτικά εγγύτερη πολιτική δύναμη προς την οψίμως αντικομμουνιστική ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, απογοητεύοντας ακόμα και το πλέον πολιτικά ψύχραιμο προοδευτικό κοινό της Δημοκρατικής Αριστεράς, το οποίο την εμπιστεύεται ακριβώς επειδή αποτελεί δύναμη που αποστρέφεται τον ακραίο λόγο!

Στην κρίσιμη καμπή που διανύει η χώρα, οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες για όλους, κι εν προκειμένου για τις δυνάμεις της αριστεράς, στις οποίες ούτως ή άλλως έχουν στραφεί οι προβολείς της ιστορίας . Και για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του, που ασφαλώς καλό θα ήταν να είχε αποφύγει τις υπερβολές – ακόμα και ύβρεις – κατά του κ. Κουβέλη, αλλά και για τον Φώτη Κουβέλη, κι ιδιαίτερα ορισμένους ακραιφνείς υπερασπιστές του, που επ’ ουδενί δεν πρέπει να συγχέουν τη δικαιολογημένη εκ μέρους τους οργή και καταγγελία συγκεκριμένων τακτικισμών των πολιτικών αντιπάλων τους, με την – προεκλογική έστω -απειλή τορπιλισμού της προοπτικής μιας αριστερής, βιώσιμης, λύσης διακυβέρνησης στον τόπο.

Άλλωστε, πέρα από την εθνική ανάγκη, η επικράτηση μιας τέτοιας φοβικής προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει περισσότερο να βλάπτει, παρά να ωφελεί, κι από εκλογικής απόψεως το κόμμα του Φώτη Κουβέλη…