Απ’ την Οδησσό στη Νέα Υόρκη; Η τοποθέτηση της χώρας στην σκακιέρα και η προσωπική ατζέντα του πρωθυπουργού

Οι ρωσικοί βομβαρδισμοί κατά την «ξαφνική» παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Οδησσό και τη συνάντησή του με τον Ζελένσκι πρόσφεραν μια ένταση στη δημοσιότητα του συμβάντος η οποία ωστόσο δεν «φώτισε» κάποιες «λεπτομέρειες» αυτής της επαφής που έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που:

1. σε στρατιωτικό επίπεδο οι Ρώσοι έχουν εξασφαλίσει περισσότερο από 20% του εδάφους της ανατολικής Ουκρανίας και καλύψει τις στρατηγικές τους επιδιώξεις

2.  στην ευρωατλαντική συμμαχία επικρατεί έντονη διαμάχη για τον επιμερισμό του οικονομικού κόστους της βοήθειας

3. στις ΗΠΑ όλα δείχνουν ότι με την  ανάδειξη του νέου προέδρου (που δεν θα είναι ο Μπάιντεν αλλά πιθανότατα ο Τραμπ)  θα κορυφωθεί η μάχη για το είδος των σχέσεων των ΗΠΑ με τη Ρωσία με την τάση απεμπλοκής από την συντήρηση ενός αδιέξοδου πολέμου  (στην Ουκρανία) να κερδίζει έδαφος απέναντι στο πανίσχυρο σύστημα συμφερόντων που έχουν επενδύσει στη διαιώνιση του πολέμου.

Μέσα σε ένα τόσο ρευστό κλίμα, ο Ελληνας πρωθυπουργός όχι μόνο πραγματοποίησε την επίσκεψη στην Οδησσό αλλά προσπάθησε να εμφανιστεί και ως σημαιοφόρος /απεσταλμένος της Δύσης μεταφέροντας δεσμεύσεις (ποιών άραγε και με ποια διαδικασία νομιμοποίησης; ) για μεγαλύτερη υποστήριξη και εμπλοκή στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Η σαφήνεια και ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει τοποθετήσει  την χώρα στην πλευρά αυτών που (μέσα  στο ευρωατλαντικό συμμαχικό πλέγμα) κάνουν τα πάντα για να διαιωνίσουν την  πολεμική σύγκρουση στην καρδιά της Ευρώπης προστίθενται στα «συν» του βιογραφικού του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχοντας κυριαρχήσει στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό  βλέπει μέλλον του σε μια σπουδαία θέση είτε στην ΕΕ  είτε σε άλλον Διεθνή Οργανισμό.

Οι προσφορές άλλωστε του Κυριάκου Μητσοτάκη υπέρ του αγώνα που δίνει η Δύση (με πληρεξούσιο την Ουκρανία) κατά της Ρωσίας δεν είναι αμελητέες, ούτε η επιβράβευσή τους μπορεί να περιοριστεί σε επαίνους και μόνο:

·   ήταν (ο Μητσοτάκης) ο πρώτος από τους συμμάχους που ανακοίνωσε παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία

·   προχώρησε/ προχωρά σε διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά  («αφοπλίζοντας μάλιστα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίο από οπλισμό αεράμυνας που μεταφέρεται στην Ουκρανία) λύνοντας σοβαρά προβλήματα ως προς την εύρυθμη λειτουργία του ΝΑΤΟ στην περιοχή

·   έσπευσε να εμπλέξει τη χώρα στην εμπόλεμη ζώνη της Ερυθράς Θάλασσας  παίρνοντας θέση στο πλευρό των Αμερικανών στον πόλεμο που  διεξάγουν (δια αντιπροσώπων Χούθι) κατά του Ιράν

Η συγκυρία στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό με διαλυμένη/ κατακερματισμένη αντιπολίτευση επιτρέπουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρήσει δίχως σοβαρές επιφυλάξεις ή αντιστάσεις την ατζέντα του τόσο σε θέματα εσωτερικής πολιτικής όσο και σε βασικές και κρίσιμες επιλογές στην εξωτερική πολιτικής.  Όσο για το (πολιτικό και άλλο) κόστος που συνεπάγονται στο παρόν (νόμοι για ομόφυλα,  ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ) και το μέλλον (θέματα εξωτερικής πολιτικής) αυτές οι επιλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει να μην  δίνει δεκάρα. Είναι είτε  «ρομαντικός» εκσυγχρονιστής, είτε έχει ήδη τακτοποιήσει τα του μέλλοντός του…

Διαβάστε επίσης:

Κασσελάκης για τη μέρα της γυναίκας: Να αναγνωριστεί ο όρος «γυναικοκτονία» – Έχουμε χρέος

Δημοσκόπηση ALCO: Τα Τέμπη και το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο «πληγώνουν» τη Νέα Δημοκρατία στο δρόμο για τις ευρωεκλογές

Τέμπη: Ερώτηση Κουντουρά σε Κομισιόν για την ασφάλεια των σιδηρόδρομων