Γιατί να μην παραιτηθεί ο …νόμος;

Η κοινωνία δεν είναι αμέτοχη των πράξεών της, έχει ευθύνες, όλοι μαςέχουμε ευθύνες γι’ αυτά που μας συμβαίνουν. Όταν ο άλλος παραβιάζει για πλάκα το κόκκινο και παρασύρει τον διερχόμενο, δεν είναι η κακιά στιγμή, είναι η κοινωνική μας κουλτούρα να μην σεβόμαστε κανέναν κανόνα. Είναι η κουλτούρα της μόνιμης μετάθεσης ευθυνών που τελικά καταλήγει στο ότι για όλα φταίει το κράτος… Το κράτος όμως ποιος είναι άραγε;

Ζούμε το δράμα του άτυχου αστυνομικού, ενός νέου άντρα μόλις τριάντα ενός χρονών που χαροπαλεύει. Η αντιπολίτευση

βρήκε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί ένα συμβάν πριν ακόμα ξεκαθαρίσουν τα γεγονότα. Μα δεν υπάρχει ίχνος ντροπής;

Πώς θα πιάσουν τους δράστες, αν παραιτηθούν όλοι; Πριν καν διερευνηθεί η υπόθεση που θέλει χρόνο, ενέργειες, σχέδιο για να διαλευκανθεί, η αντιπολίτευση πρότεινε παραιτήσεις! Αυτό που την συμφέρει, δηλαδή, καθώς για το γεγονός μάλλον …στα παλιά της τα παπούτσια (αν έχει). Περιμένουν οι ανίκανοι να τους ξελασπώσουν τα …γεγονότα.

Με την πρώτη ενέργεια της αστυνομίας για την διαλεύκανση, ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός εκδίδει μιαν αδιανόητη ανακοίνωση-ντροπή για τον πολιτισμό, την κοινωνία, τον αθλητισμό και το ίδιο το ιστορικό σωματείο.

Ακολουθούν οι επί του πεδίου διαμαρτυρίες των οικογενειών των καλών και αγνών φιλάθλων επειδή κρατούνταν στο γήπεδο προκειμένου να διερευνηθεί το συμβάν. Η κοινωνία των διαμαρτυρομένων και της ασυδοσίας, της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης.

Στο μεταξύ, εμποδίζουν τις νόμιμες και μοναδικές αρχές να κάνουν την δουλειά τους: να διαλευκάνουν το έγκλημα. Ζητούν δικαιοσύνη γενικώς άλλα όχι διερεύνηση. Να μην συλληφθεί κανείς, να μην ακουμπήσει κανείς κανέναν, οι προσαγωγές να γίνουν τηλεπαθητικά, με την σκέψη και την θετική ενέργεια. Όλα είναι απολύτως λογικά: όταν επεμβαίνουν είναι «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Αν δεν επέμβουν, είναι ανίκανοι και να παραιτηθούν, αν ενεργούν, παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των παραβατών.

Με δυο λόγια, όλη η κοινωνία το ξέρει πως ότι και να κάνει η αστυνομία, είναι ένοχη. Γιατί έτσι γουστάρει η «επαναστατική» κουλτούρα της. Ο μπάτσος είναι ένοχος. Γιατί; Γιατί εκτός πολλών άλλων που δεν είναι της παρούσης, κανείς δεν θέλει να εφαρμόζεται ο νόμος και κανείς δεν συμπαθεί τον καλό μπάτσο γιατί χαλάει το …πολιτικό προοδευτικό αφήγημα.

Βγάζει ο γύφτος (καταπώς αυτοπροσδιορίζονται!) το πιστόλι να σκοτώσει τον αστυνομικό και το καθήκον του δευτέρου είναι να …καθίσει να τον σκοτώσει, καθώς ο γύφτος έχει κατοχυρωμένο το αναφαίρετο δικαίωμά του να σκοτώνει, να πυροβολεί, να δέρνει, να ληστεύει, να καταστρέφει και να λεηλατεί την δημόσια περιουσία απρόσκοπτα, ατιμώρητα και …θεσμικά. Αν γίνει αλλιώς, η χώρα φλέγεται από διαμαρτυρίες γιατί υπάρχει ρατσισμός και προκατάληψη εναντίον των Ρομά (και όχι των αστυνομικών) επειδή δεν κάθισε να τον σκοτώσει και υπερασπίστηκε το νόμο και την ζωή του.

Όπως και με το περιστατικό της Αράχωβας με την απάνθρωπη κακοποίηση ενός σκυλιού. Η κοινωνία δεν ξέρει τον ένοχο. Είναι αθώα.

«Δεν πρέπει να κατηγορείται όλη η κοινότητα» που ξέρει και συγκαλύπτει φρικώδη εγκλήματα σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο του κάθε χωριού. Η αστυνομία άρα είναι ανίκανη. Όταν δρα και ανακαλύπτει τους παραβάτες, διαμαρτύρονται για αστυνομική βία. Όλοι. Καθώς είναι λογικό να σου ρίχνουν νιπτήρες, ψυγεία, τσιμέντα στο κεφάλι από τον πρώτο όροφο και εσύ να κάθεσαι από κάτω και να σκέφτεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα των αλητών. Πώς να το κάνουμε; Η αστυνομία πρέπει να έχει την εικόνα που της αποδίδουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Σύμφωνα με το μετεμφυλιακό στερεότυπο. Αυτό τους βολεύει. Να βόσκουν στο παρελθόν, στο σκοτάδι, στο ζόφο.

Δεν θυμάμαι κανέναν από αυτούς που τώρα ζητούσαν παραιτήσεις για ένα έγκλημα που διαλευκάνθηκε την ίδια στιγμή, να διαμαρτυρηθεί για την αστυνομία που δεν συνέλαβε του φονιάδες της Μαρφίν. Θυμάμαι όμως ότι άλλαξε η ιστορία της Ελλάδας και περάσαμε ένα δεκαπενταετές δράμα γιατί δολοφονήθηκε ένας δεκαπεντάχρονος από αστυνομικό. Όπως θυμάμαι ότι στην περίπτωση αυτή, ο νόμος εφαρμόστηκε κανονικά και αποδόθηκε δικαιοσύνη. Το αστείο ή το δραματικό -διαλέγετε και παίρνετε- είναι ότι σήμερα ο φονιάς του Γρηγορόπουλου είναι ελεύθερος χάρη στις αλλαγές του νόμου 4855/2021 του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να θυμάστε ποιοι τον ψήφισαν.

Ελπίζω, επίσης, να θυμάται ο κύριος Κασσελάκης με την βαθιά και αναλυτική σκέψη που τον διακρίνει, ποιό κόμμα ωφελήθηκε από την υπόθεση Γρηγορόπουλου κερδίζοντας το λόττο της κυβέρνησης – έστω και με ακροδεξιό δάκτυλο.

Εμείς πάντως θυμόμαστε!

Διαβάστε επίσης:

Και ξαφνικά, χαθήκαμε στα πολύχρωμα τιμολόγια…

Προδιαγεγραμμένες τραγωδίες σε μία χώρα παραδομένη στο έγκλημα – Κι ο υπουργός ακόμα να παραιτηθεί

Εθνική προτεραιότητα η ισχυροποίηση της νησιωτικής χώρας