Η δίκη της Χρυσής Αυγής στα γενέθλια του Χίτλερ

Γενέθλια του Χίτλερ, χούντα των συνταγματαρχών, εισβολή φιλοναζιστικών δυνάμεων στην Ελλάδα και όχι μόνο... Η 20ή Απριλίου είναι η μέρα έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.

Ψάχνοντας, λοιπόν, να βρούμε πόσο σημαδιακή είναι αυτή η ημερομηνία, με έκπληξη ανακαλύψαμε ότι, πέρα από κάποια τρανταχτά γεγονότα που οι περισσότεροι θυμούνται,

Φυσικά, στην ελληνική συλλογική μνήμη υπάρχει πάντα η πληγή από το πραξικόπημα που το βράδυ της 20ής προς 21η Απριλίου εκδηλώθηκε κατεβάζοντας τα τανκς στους δρόμους της Αθήνας.

Μια ματιά στο πρωτοσέλιδο των «Νέων», στις 20.4.1967, με τίτλο «Αναταραχή στη Δεξιά, αχρηστεύθηκε το όπλο της... Δικτατορίας», φανερώνει το έκρυθμο όσο και ρευστό κλίμα που ήδη υπήρχε στη χώρα.

Στον πρόλογο διαβάζουμε: «Αμηχανία επικρατεί μεταξύ των ανακτορικών παραγόντων μετά την προειδοποίηση της Ουάσιγκτον ότι η επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα θα ήταν ενέργεια απαράδεκτη και δεν θα είχε αμερικανική κάλυψη. Για τη μοναρχική παράταξη, συνηθισμένη να σταθμίζει τα βήματά της βάσει συμμαχικών εντολών, η κατηγορηματική άρνηση των Αμερικανών στο θέμα της βασιλικής δικτατορίας είχε καταλυτική επίδραση».

Η συνέχεια, γνωστή. Λίγες ώρες μετά, ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τον Μάιο, τα τανκς του Γ. Παπαδόπουλου ξεχύθηκαν στους δρόμους το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου. Για να φυλακίσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες μέχρι το 1974, με τους Αμερικανούς όλο αυτό το διάστημα να έχουν σκοτεινό ρόλο. Ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός εφιάλτης, αυτός της επταετίας, είχε μόλις αρχίσει για τον τόπο.

Η γέννηση του Χίτλερ

Στις 20 Απριλίου, όμως, γεννήθηκε και ο Αδόλφος Χίτλερ. Εκείνη την αποφράδα μέρα του 1889 ήρθε στον κόσμο ο άνθρωπος που έβαψε τα χέρια του με αίμα περισσότερο απ’ όποιον άλλον πάτησε τα πόδια του πάνω στη Γη.

Το 1939, μάλιστα, όταν έκλεισε τα 50 χρόνια του, ο Χίτλερ ανακήρυξε ως εθνική γιορτή της ναζιστικής Γερμανίας τα γενέθλιά του! Κάνοντας, μάλιστα, εκείνη τη μέρα και σόου με τη μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση που έγινε ποτέ επί Τρίτου Ράιχ.

Λίγα χρόνια νωρίτερα, στις 20 Απριλίου 1933, διαβάζουμε σε ένα σπάνιο δημοσίευμα από την εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα», με φωτό τον Χίτλερ... μωρό, για τον «ήρωα της μισής Γερμανίας που γιορτάζει σήμερα τα γενέθλιά του» κι «έναν παραλληλισμό με τον Μουσολίνι»:

«Ο Χίτλερ εξακολουθεί να αποτελεί ένα αίνιγμα. Τι είναι και τι δεν είναι ο αρχηγός των Γερμανών “νάτσι”; Ποιοι είναι οι άνθρωποι που στέκονται από πίσω του; Ποια είναι τα ασθενή σημεία της κινήσεώς του και σε τι θα κατασταλάξει η δύναμη αυτή; Ο κόσμος περιμένει ακόμα να πληροφορηθεί. Ο Χίτλερ πιστεύει με μυστικοπαθή φανατισμό στον εαυτό του και την αποστολή. Θεωρεί ότι είναι για το γερμανικό έθνος ένα όργανο της Θείας Πρόνοιας».

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 1933, ο Χίτλερ είχε πάρει ποσοστό 43,9% στις εκλογές, έχοντας εξασφαλίσει 17,2 εκατ. ψήφους Γερμανών πολιτών.

Η εισβολή στην Ελλάδα

Στις 20 Απριλίου 1941 η Ελλάδα είχε ήδη... μάθει «τι είναι ο Χίτλερ», όπως αναρωτιόταν η εφημερίδα χρόνια πριν. Η χώρα πάλευε να αμυνθεί στην εισβολή των Γερμανών, τη στιγμή που ο γερμανοτσολιάς αντιστράτηγος Τσολάκογλου αποφάσιζε πραξικοπηματικά να συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς παρά τις διαταγές της πολιτικής ηγεσίας. Εκείνη την ημέρα ο φιλοναζιστικός βουλγαρικός στρατός εισέβαλλε στην Ελλάδα, με το καταδιωκτικό σκάφος Α2 να βυθίζεται έπειτα από αεροπορική επιδρομή κοντά στις ακτές του Ρίου.

Σύμφωνα με τον Τύπο των ημερών, στις 20 και 21 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί βομβάρδισαν το Αγρίνιο, την Ελευσίνα, την Κρήτη και τον Πειραιά, με πολλά θύματα άμαχου πληθυσμού. Ο Εμμανουήλ Τσουδερός, ως ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, έβγαζε αγωνιώδες ραδιοφωνικό διάγγελμα: «Έλληνες, ακλόνητοι πιστεύετε στη νίκη γαλήνιοι προ των κινδύνων».

Και συνέχιζε για τη βουλγαρική επίθεση: «Μας πήραν μερικά εδάφη και τα έδωσαν σε δούλους της Βαλκανικής. Θα αναγκασθούν να μας τα επιστρέψουν με όλες τις τιμές και θα αποζημιώσουν τους κατοίκους τους. Η Ελλάδα δεν κατακτιέται. Μόνο τους ηλίθιους και τους δειλούς τρομάζουν οι κεραυνοβόλες καταλήψεις. Οι εισβολείς θα φύγουν από τη Μακεδονία μας και τη Θράκη μας και θα πληρώσουν όπως και στον άλλο μεγάλο πόλεμο».

Τέλος, ένα συγκλονιστικό δημοσίευμα αλιεύουμε από τα «Αθηναϊκά Νέα», στις 21 Απριλίου 1945, ενώ οι Ρώσοι βρίσκονταν από την προηγουμένη μόλις 17 χιλιόμετρα πριν από το κέντρο του Βερολίνου, με τη διεύθυνση της επίθεσης να έχει ο ίδιος ο Στάλιν. Κι ενώ ο Χίτλερ οργάνωνε την τελευταία αντίσταση σχεδιάζοντας την τακτική του πανικόβλητος σε χωριό της ορεινής Βαυαρίας, η εφημερίδα αναφέρει, με σχολιασμό καυστικότατο, ποια ήταν τα... δώρα των Συμμάχων στον Χίτλερ για τα γενέθλιά του στις 20 Απριλίου:

«Για τη γιορτή των γενεθλίων του Χίτλερ οι Σύμμαχοι προσέφεραν τα εξής δώρα προς τον Φύρερ: Πρώτον, την ημερήσια διαταγή του Αϊζενχάουερ, καθ’ ην η αντίσταση στο Ρουρ κατέπαυσε πλήρως, με συλληφθέντες αιχμαλώτους 24 στρατηγούς, 1 ναύαρχο και 317.000 αξιωματικούς. Δεύτερον, την ανύψωση της αστεροέσσης των Ηνωμένων Πολιτειών υπεράνω τής μετά το Μόναχο δευτέρας πρωτευούσης του Εθνικοσοσιαλισμού, της Νυρεμβέργης. Τρίτον, την είσοδο των σοβιετικών στρατευμάτων στην περιοχή του Μείζονος Βερολίνου. Και τέταρτον, την επικείμενη ένωση Αμερικανών και Ρώσων».

Αναμφισβήτητα, λοιπόν, η 20ή Απριλίου είναι μια μέρα φορτισμένη για την Ελλάδα, αλλά και σημαίνουσα σημειολογικά για την υπόλοιπη Ευρώπη. Από εδώ και στο εξής, πάντως, θα υπάρχει κι ένας ακόμη σοβαρός λόγος για να τη θυμόμαστε...