Ο Τσε Γκεβάρα μέσα από τα μάτια του Κύπριου Βασίλη Κυριάκου

Ο θεατρικός μονόλογος «El Che», σε σκηνοθεσία Γιάννη Σταματίου, για τον μεγάλο Αργεντινό επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα έχει γραφτεί από τον συγγραφέα και ηθοποιό Βασίλη Κυριάκου, ο οποίος ανεβάζει παραστάσεις σε εργατικά κέντρα, όπως κάποτε ο Ντάριο Φο. Ο Κυριάκου ξεκίνησε από την Κύπρο, ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και θέλει να φτάσει στην Αργεντινή, την πατρίδα του Τσε, του οποίου τις ιδέες διακονεί από το 2019.

Επί δύο χρόνια

μελέτησε όλες τις βιογραφίες του Τσε, είδε όλες τις ταινίες και διάβασε τα Ημερολόγιά του, ώστε να αφαιρέσει τις πιο «χολιγουντιανές» προσεγγίσεις και να τονίσει το πώς πολιτικοποιήθηκε ο Τσε.

Ο Κύπριος ηθοποιός και συγγραφέας, που γεννήθηκε στο Παραλίμνι, ασχολείται με το θέατρο από παιδί, και, παρά τις σπουδές στο Φιλολογικό Ιωαννίνων και στη Νομική Κομοτηνής, αντιλήφθηκε από νωρίς ότι η ζωή του θα έβρισκε νόημα μόνο στο θέατρο. Και μάλιστα στο πολιτικό θέατρο, καθώς από νωρίς τροφοδοτούσε τον θυμό του η Αμμόχωστος η κατεχόμενη πόλη – φάντασμα, την οποία έβλεπε καθημερινά από το Παραλίμνι.

Στην Αθήνα ήρθε το 2013 και έχει παίξει τον «Μαρξ στο Σόχο» σε κοινωνικούς χώρους, την «Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου» του Νίκου Κούνδουρου, τον «Αποχαιρετισμό» του Ρίτσου, διάφορα μονόπρακτα του Γιώργου Σκούρτη κ.ά.

Έχει πει ο ίδιος στη Μάγδα Κλαυδιανού, στην «Εφημερίδα των Συντακτών», για το «El Che»:

«Μέσα από το έργο μου ήθελα να μιλήσει ο Τσε σαν να ζούσε σήμερα, ζωντανός, χωρίς φίλτρα. Ξεκινάω από τις τελευταίες στιγμές της ζωής του και πάω προς τα πίσω, από τη γέννησή του, τα νεανικά του χρόνια, την ωριμότητα μέχρι την πολιτική του παρακαταθήκη. Ήθελα να μπορέσει ένας νέος άνθρωπος να δει ότι επαναστάτες μπορούμε να γίνουμε όλοι μας – δεν γεννιόμαστε, γινόμαστε! Ο Τσε έπασχε από άσθμα και κάποιες φορές οι σύντροφοί του τον κουβαλούσαν στους ώμους τους στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα κι όμως δεν έκανε πίσω.

Ο Eρνέστο Τσε Γκεβάρα ανατρέπει τον θάνατο από το χωριό Λα Ιγκέρα. Τα βάζει με τη CIA, τη United Fruits Company και τη λογική της ειρηνικής συνύπαρξης με τον ιμπεριαλισμό, που προσπάθησε να αποδυναμώσει τις ιδέες του, κάνοντας το πρόσωπό του μπλούζα. Επιστρέφει έτσι στο Μπουένος Άιρες ταξιδεύοντάς μας στη Λατινική Αμερική. Από τα χρόνια της νιότης μέχρι τα χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης. Ο καπιταλισμός τον έκανε στάμπα, αλλά “Οι ιδέες δεν πεθαίνουν!” (“¡Las ideas no mueren!”).

(…) Ο Τσε Γκεβάρα στην Κύπρο ήταν κάτι σαν δικός μας εθνικός ήρωας, γιατί δεν είχαμε κάποιον αντίστοιχο με τον Άρη Βελουχιώτη. Ο Τσε μάς είχε υπερασπιστεί από το βήμα του ΟΗΕ, είχε μιλήσει για την Κύπρο και ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εισβολή. Ήταν σύμβολο αμφισβήτησης. Η Κούβα με την Κύπρο είχαν ανέκαθεν αδελφικές σχέσεις. Ανήκαν και οι δύο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων· εμείς ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε σπάσει το εμπάργκο εις βάρος της Κούβας: ο Μακάριος είχε στείλει ένα πλοίο με βοήθεια. Μάλιστα, στην Αβάνα, στην παραλιακή λεωφόρο Αβενίδα ντελ Πουέρτο, υπάρχει ένα άγαλμα του Μακαρίου ύψους δύο μέτρων. Μοιάζουμε τα δύο νησιά: Οι Αμερικανοί εισέβαλαν στην Κούβα και σχεδίασαν την εισβολή στην Κύπρο…»

Ο Βασίλης Κυριάκου παίζει μόνος του επί 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα και καταθέτει την ψυχή του, την κραυγή και το γέλιο του, με μια δύναμη που μόνο μέγα πάθος αποδεικνύει. Το ότι έγραψε και ερμηνεύει ο ίδιος το έργο δεν σημαίνει και ότι έφτιαξε τον ρόλο στα μέτρα του. Θέλει τόλμη να αναμετρηθείς με μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα και πάνω στη σκηνή βλέπουμε την υπέρβαση που κάνει ο ηθοποιός: τινάζεται, φωνάζει, κλαίει, καλεί σε ξεσηκωμό. Μια παράσταση που αξίζει να τη δουν κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Ο ίδιος έχει κάνει «τάμα» και ονειρεύεται να παίξει το έργο στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άριες και στο Ροσάριο, όπου γεννήθηκε ο Τσε.

INFO: 29-30 Μαρτίου, Καπναποθήκες της ΦΕΞ· 1-2 Απριλίου, Ωδείο «Φαέθων», Αλεξανδρούπολη, 3 Απριλίου «Μπεντρεντίν» Ορεστιάδα· 5 Απριλίου, «Μπλε Γιακάς», Σέρρες· 7-8 Απριλίου, «Θεατρίνη» Βόλος·9 Απριλίου Λάρισα.