Ούτε κιχ: Aσυγχώρητο φιάσκο!

Τα τραγικά γεγονότα της Νέας Φιλαδέλφειας με τον θανάσιμο τραυματισμό ακόμα ενός νέου ανθρώπου που έχασε τη ζωή του άδικα των αδίκων, πρέπει να μας προβληματίσουν επιτέλους σοβαρά. Και να ξεκινήσουμε από το ότι οι εύκολες καταγγελίες και η αγανάκτηση σε παρόμοιες περιπτώσεις στέλνουν την μπάλα εκτός γηπέδου. Δεν γινόμαστε εξυπνότεροι μοιράζοντας μόνο ευθύνες αλλά λύνοντας τα προβλήματα.

Να τα πάρουμε από την αρχή. Έχουμε ένα παιχνίδι μεταξύ δυο ομάδων, πράγμα που σημαίνει υποθέτω έναν σχετικό σχεδιασμό για τους

ευνόητους λόγους που γνωρίζουμε όλοι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση για χίλιους επιπλέον λόγους καθώς η ΟΥΕΦΑ έχει απαγορεύσει την μετακίνηση οπαδών της κροατικής ομάδας και οι αρχές όφειλαν να είναι σε εγρήγορση.

Υποθέτω ότι η σχετική απαγόρευση σημαίνει εξονυχιστικό έλεγχο στα σύνορα προκειμένου να εντοπιστούν οι χούλιγκαν, πράγμα διόλου δύσκολο και κατόπιν να αντιμετωπιστούν σύμφωνα με ότι ορίζει ο νόμος: ή να τους απαγορευτεί η είσοδος κι αν αυτό δεν ήταν εφικτό να τους καθυστερήσουν στα σύνορα ή εν πάση περιπτώσει να τους γίνει κάποιος έλεγχος, να δράσουν τέλος πάντων με ότι προβλέπει ο νόμος για την περίπτωσή τους.

Αλλά και τίποτα από αυτά να μην είχε γίνει, όφειλαν να ενημερώσουν οι συνοριακές αρχές την αστυνομία ότι εισήλθαν αυτοκίνητα με τους αριθμούς κυκλοφορίας και κατευθύνονται προς την Αθήνα ή όπου αλλού ώστε να μπουν σε στενή και διαρκή παρακολούθηση. Αυτά κι αλλά πολλά παντελώς αδικαιολόγητα δεν έγιναν ως φαίνεται ή αν έγιναν, δεν έγιναν σωστά.

Έτσι έχουμε ένα κομβόι αυτοκίνητων με περίπου 150 σεσημασμένους αλήτες, ναζιστές, δολοφόνους να διασχίζουν ανενόχλητοι ολόκληρη τη χώρα εν γνώσει των αρχών, σα να πηγαίνουν σχολική εκδρομή, να φτάνουν στην Αθήνα όπου τους περιμένουν εγχώρια «μπουμπούκια», να τους εφοδιάζουν με κατάλληλο οπλισμό, να τους επιβιβάζουν στο μετρό και με αξιοζήλευτο πνεύμα φιλοξενίας να τους αποβιβάζουν στη Νέα Φιλαδέλφεια με τα γνωστά αποτρόπαια και ντροπιαστικά αποτελέσματα. Μιλάμε για ασυγχώρητο, αδικαιολόγητο και παντελώς απαράδεκτο φιάσκο. Τελεία και παύλα. Ούτε κιχ!

Αλλάζουμε θέμα τώρα: Πρέπει να ανοίξει μια επίσης σοβαρή δημόσια συζήτηση για το τι αστυνομία θέλουμε. Για να μπορούμε να καταλογίζουμε ευθύνες με ένα συγκεκριμένο σκεπτικό έτσι που οι πολίτες να γνωρίζουν τι να ζητούν και τι να μην θέλουν από την αστυνομία. Για παράδειγμα, μπορούν οι αστυνομικοί να αμύνονται όταν τους δέρνουν οι μπάχαλοι με καδρόνια, όταν τους καίνε οι αντιεξουσιαστές; Γιατί δεν μπορεί η αστυνομία να είναι αποτελεσματική δρώντας με έναν κομματικό – ιδεολογικό κατάλογο συμπεριφοράς ανά περίπτωση. Όταν τον δέρνει ο αναρχομπάχαλος, οφείλει να μην αντιδρά μέχρι να ξεσπάσει το θυμωμένο παιδί; Να το ξέρουμε, να γίνει και νόμος. Όταν του επιτίθεται με το Datsun  και τον πυροβολεί με σκοπό να τον σκοτώσει ο ρομά που καταδιώκεται γιατί έχει ληστέψει και σαπίσει στο ξύλο ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, να αποφεύγει απλώς την σφαίρα του πολίτη ευπαθούς κατηγορίας; Όταν δέρνεται από τους καρατέκα του ΠΑΜΕ, να κάθεται ευπειθώς και να τις τρώει γιατί αυτό είναι ξυλοδαρμός λαϊκής βάσης; Όταν συλλαμβάνουν λαθρομετανάστες, να τους καταγγέλλουμε στα διεθνή δικαστήρια για βασανισμούς, πνιγμούς καταποντισμούς; Όταν κυνηγούν τους διακινητές που οδηγούν στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, να τους κόβουν μια κλίση και να τους κάνουν παρατηρήσεις να οδηγούν την επόμενη φορά στο σωστό ρεύμα;

Αυτά και άλλα πολλά οφείλουμε να τα συμφωνήσουμε ως κοινωνία μεταξύ μας και να τα αποφασίσουμε δια της ανατάσεως της Δεξιάς ή της Αριστεράς, δηλαδή δημοκρατικά. Να αποφασίσουμε αν ο δολοφόνος του Φύσσα καλώς συνελήφθη ενώ οι δολοφόνοι της Μαρφίν καλώς δεν συνελήφθησαν.

Να αρχίσουμε λοιπόν να ξεκαθαρίζουμε αυτονόητα πράγματα: η αστυνομία οφείλει να δρα και να λειτουργεί απρόσκοπτα σύμφωνα με την θέληση των πολιτών και αυτός ήταν ένας από τους σοβαρούς λόγους που ψηφίστηκε αυτή η κυβέρνηση. Με δυο λόγια, δεν ψηφίστηκε ούτε για να μην εφαρμοστεί η αστυνομία στα πανεπιστήμια, ούτε για να μην μπορούν να εφαρμόζουν το νόμο οι αστυνομικοί όταν τους πετάνε τουαλέτες και νιπτήρες στο κεφάλι, μη τυχόν βρεθούν κατηγορούμενοι, ούτε πολύ περισσότερο για να παρακολουθούν διακριτικά μια ομάδα αλλοδαπών χούλιγκαν μέχρι να σκοτωθεί ένα παλληκάρι 29 ετών. Έτσι δεν μπορεί να λειτουργήσει καμία αστυνομία στον κόσμο και λυπάμαι που το μαθαίνετε από μένα.

Μερικές σκέψεις ακόμα με αφορμή τα βίντεο που προβλήθηκαν στην τηλεόραση από την δράση των Κροατών σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Από ότι φαίνεται και σε άλλες κεντρικές πρωτεύουσες της Ευρώπης οι συγκεκριμένοι Κροάτες και πέρασαν τα σύνορα και δημιούργησαν φασαρίες σε κεντρικά σημεία. Ο χουλιγκανισμός και η βία όπως και ο ρόλος της ΟΥΕΦΑ πρέπει να μπουν στο στόχαστρο με πολιτική βούληση. Είναι τεράστιο θέμα με πολλές άδηλες και φανερές παραμέτρους.

Τέλος, πότε θα υπάρξει μια ομόθυμη βούληση του εγχώριου πολιτικού μας συστήματος να αντιμετωπίσουν αυτές τις εγκληματικές οργανώσεις που καλύπτονται πίσω από ποδοσφαιρικά σωματεία και αρκετές φορές δρουν υπό την σκοτεινή καθοδήγηση παραγόντων του ποδόσφαιρου; Είναι για παράδειγμα τόσο δύσκολο να κλείσουν τους συνδέσμους; Τι φοβούνται; Μην και εκπέσει το πολιτιστικό επίπεδο του αθλήματος;

Διαβάστε επίσης:

Δύο στα δύο στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ

Νίκος Γκάλης. Tο καλύτερο της ζωής του παιχνίδιον….

Η φαλκίδευση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης