Στην παιδική χαρά πριν από τη χιονοκαταιγίδα

Καθότι τα «μεγάλα» media πάσχουν από χρόνια δυσανεξία και αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε θέμα που δυσκολεύει το σύστημα εξουσίας που υπηρετούν, έχουν προσανατολιστεί στην (υπερβολική) προβολή του ανώδυνου.

Οι μετεωρολογικές προβλέψεις λοιπόν αποτελούν «must» για κάθε «σοβαρό» κανάλι που σέβεται τον ρόλο του και οι μετεωρολόγοι χαίρουν προβολής και εξασφαλισμένης εκτίμησης, όχι άδικα, αν λάβει κάποιος υπόψη ότι αυτοί (οι μετεωρολόγοι) κάτι πρακτικό έχουν να πουν σε σύγκριση με τους καθημερινά ελεεινολογούντες πανελίστες που

Υπό αυτήν την έννοια οι καμιά σαρανταριά ιθύνοντες που μαζεύτηκαν την περασμένη Κυριακή να συσκεφθούν για την επερχόμενη «Ελπίδα», ακόμη κι αν δεν είχαν ενημερωθεί επισήμως, γνώριζαν όπως όλοι οι απλοί πολίτες που βλέπουν τηλεόραση ότι η αναμενόμενη κακοκαιρία θα ήταν «ιστορική».

Σε αυτήν τη σύσκεψη, λοιπόν, λίγες ώρες πριν από το ξέσπασμα της χιονοκαταιγίδας – όπως πληροφορείται το «Ποντίκι» – φάνηκε αυτό ακριβώς το οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα συνέβαινε: το απόλυτο μπάχαλο.

Από τη μία ο καθ’ ύλην υπεύθυνος συντονιστής (μεταγραφή εκ Κύπρου) να παρίσταται χωρίς να είναι σε θέση να επιβάλει όσα συνεπάγονται από το βάρος του ρόλου του.

Από την άλλη ο εκπρόσωπος της Αττικής Οδού να ζητά με υπεροπτικό τόνο να μην ασχολούνται με το «τσιφλίκι» του, μια και η επιχείρηση είναι έτοιμη, έχει τα μέσα και τις δυνάμεις να κρατήσει τον δρόμο ανοιχτό σε κάθε περίπτωση.

Δίπλα ο περιφερειάρχης να υπογραμμίζει ότι από τη μεριά του όλα είναι υπό έλεγχο.

Πιο πέρα η υπουργός Παιδείας να ωρύεται ότι τα σχολεία πρέπει να μείνουν ανοιχτά, καθότι το κράτος δεν πρέπει να εμφανίζεται αδύναμο να εξυπηρετήσει τις λειτουργίες του. Ευτυχώς που δεν εισακούστηκε…

Κάπως έτσι, μετά τη σύσκεψη οι ιθύνοντες, αφού ο καθένας πρόβαλε το (πολιτικό) εγώ του, αδιαφορώντας για το τι έλεγε ο διπλανός του, έφυγαν ήσυχοι ότι έχουν κάνει το καθήκον τους και με τη βεβαιότητα ότι όλα είναι υπό έλεγχο.

Την επόμενη μέρα, λίγες ώρες μετά την εν λόγω σύσκεψη, όταν η Αθήνα παρέλυσε και προέκυψε το απλό ερώτημα «γιατί», όλοι αυτοί οι «υπεύθυνοι» άρχισαν να δείχνουν ο ένας τον άλλο…

Διαβάστε επίσης:

Πανικός στην Αττική Οδό…

Η κουλτούρα του βιασμού, το victim blaming και τα «πλυντήρια»

Απογραφή πληθυσμού και κατοικιών: άλλο ένα έπος της διοίκησης