Τι περιμένει και τι φοβάται ο Μητσοτάκης με το γάμο, η αγωνία της Νέας Αριστεράς που «βλέπει» Κόκκαλη και η μάχη των ΑΕΙ

Ο κύβος ερρίφθη. Το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θα προωθηθεί σύντομα στη Βουλή προηγηθεί ο αναγκαίος κοινωνικός διάλογος.

Αλλά, βλέποντας χθες τον πρωθυπουργό, κατάλαβα ότι έχει ένα σαφές και ξεκάθαρο πλαίσιο για το τι θέλει να κάνει.

Διότι προφανώς το βήμα που έκανε με την ανακοίνωση των προθέσεών του, μελέτησε όλους τους βασικούς άξονες του θέματος.

Γάμος, πολιτικός και όχι θρησκευτικός, καθώς η εκκλησία δεν συμφωνεί.

Υιοθεσία όπως προβλέπεται για όλα τα ζευγάρια, αλλά και για τις μονογονεϊκές

Αναγνώριση των δικαιωμάτων των βιολογικών παιδιών, ακριβώς όπως ισχύει με όλα τα παιδιά.

Αλλά καμία επιπλέον πρόβλεψη που να επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια να καταφεύγουν σε παρένθετη μητέρα.

Έτσι κι αλλιώς στη χώρα μας, όπως και στις περισσότερες χώρες, δεν προβλέπεται κάποια διευκόλυνση.

Κοινώς είναι παράνομη στη χώρα μας αυτή η διαδικασία της συγκεκριμένης υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Αυτό το τελευταίο δεν ικανοποιεί τις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τις περιγράφει στην πρόταση νόμου που έχει καταθέσει.

Αλλά θα φανεί ως ασυγχώρητος μαξιμαλισμός τυχόν επιμονή στην απαίτηση να ικανοποιηθούν όλες οι θέσεις του, όταν μία τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία αποτελεί μεγάλη και, ειδικά για τη συντηρητική παράταξη, ακόμα και παράτολμη πολιτικά κίνηση.

Ο Μητσοτάκης έδειξε πάντως να υπολογίζει τις διαφωνίες των βουλευτών – υπάρχει κίνδυνος να είναι πολλές. Γι’ αυτό και απέφυγε να θέσει κομματική πειθαρχία. Κάτι λέει αυτό. Δεν μπορείς να βάλεις κομματική πειθαρχία και μετά να διαγράψεις δέκα ή και παραπάνω. Διότι πολλοί θα επιμείνουν να καταψηφίοσυν ακόμα κι αν πρόκειται να διαγραφούν από τη ΝΔ.

Με την ευκαιρία της συνέντευξης του Μητσοτάκη, προσπάθησα να αποκωδικοποιήσω τυχόν αποστροφές του για τα σενάρια που ακούγονται περί ανάληψης ευρωπαϊκού πόστου, κάτι που θα τον έκανε να αποχωρήσει από την εγχώρια πολιτική σκηνή.

Δεν διαπίστωσα κάτι αξιοσημείωτο, να σας πω την αμαρτία μου.

Αντιλήφθηκα όμως ότι δίνει σημασία στο προφίλ που έχει και ο ίδιος και η κυβέρνησή του στην Ευρώπη. Γι’ αυτό και επισήμανε τα εύσημα που έχει λάβει η Αθήνα για τη μεταναστευτική πολιτική της.

Όπως επίσης υπογράμμισε με έμφαση ότι τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών τον έχουν νομοθετήσει 15 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα και η Ελλάδα είναι μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων.

Αυτά εγγράφονται. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει ή να μην σημαίνει αυτό για το θέμα που συζητάμε…

Στα της Νέας Αριστεράς, που δεν την βλέπω καλά στις δημοσκοπήσεις – και δεν είμαι ο μόνος που δεν την βλέπω καλά – έχω να σας πω ότι οι προβληματισμοί είναι έντονοι.

Στελέχη της Ομπρέλας που δεν είναι βουλευτές, αλλά αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο διαλυτικών φαινομένων στη βάση, θέλουν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τη συγκρότηση πολιτικού φορέα.

Γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο 20 και 21 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί συνδιάσκεψη προκειμένου να τα συζητήσει.

Δεν ξέρω αν διάλεξαν τυχαία ή σκόπιμα εκείνο το διήμερο. Θυμίζω απλώς ότι εκείνο το Σαββατοκύριακο η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεδριάζει στις Σπέτσες.

Επί της ουσίας τώρα για την πορεία του χώρου αυτού το επόμενο διάστημα μαθαίνω και το εξής.

Έχει πέσει στο τραπέζι η ιδέα να μην κατέβει η Νέα Αριστερά στις ευρωεκλογές με αυτόνομο ψηφοδέλτιο.

Αλλά να συνεργαστεί με τον Πέτρο Κόκκαλη ο οποίος θα κατέβει σίγουρα.

Και να συνεργαστεί εντάσσοντας στελέχη της στο ευρωψηφοδέλτιο του Κόκκαλη και όχι το αντίθετο. Η διαφορά είναι σαφής για όποιον θέλει να τη δει. Και πιθανόν, ειδικά αν συνεχίσουν οι δημοσκοπήσεις να είναι αρνητικές για τη ΝΕΑΡ, τότε θα είναι και βολική αυτού του τύπου η συνεργασία για όλες τις πλευρές.

Την ώρα, που όλοι συζητούν για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, με αφορμή την επικείμενη και ήδη αναγγελθείσα κυβερνητική πρωτοβουλία, να επισημάνω ότι ξεκινάει και η μάχη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Υπό την έννοια ότι σήμερα έχουμε τις πρώτες κινητοποιήσεις σε 35 πόλεις της χώρας.

Η κοινή γνώμη είναι διχασμένη επί του θέματος αυτού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στους δρόμους η δοκιμασία για την κυβέρνηση δεν θα είναι σκληρή.

Μου έκανε εντύπωση, οφείλω να σας πω, το πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι στον ΟΣΕ, την ανάγκη εκσυγχρονισμού και φυσικά βελτίωσης της ασφάλειας του σιδηροδρόμου.

Διότι βλέπω να θεωρούν ως σημαντικό πράγμα την αλλαγή του… λογότυπου!

«Ο νέος οργανισμός αντιπροσωπεύει τη νέα εποχή του σιδηροδρόμου, έχοντας να ξεπεράσουμε την εικόνα ενός προβληματικού οργανισμού, με αποκορύφωμα το δυστύχημα των Τεμπών. Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμαστε να δημιουργήσουμε ένα στιβαρό και αξιόπιστο προφίλ για τον νέο οργανισμό» αναφέρεται χαρακτηριστικά στη διακήρυξη για έναν «νέο ΟΣΕ».

Δεν θέλω να τους προσγειώσω, αλλά δεν είναι θέμα εικόνας ή επικοινωνίας. Είναι θέμα ουσίας.

Διαβάστε επίσης:

Η τεκνοθεσία σπάει τις γραμμές των κομμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει καταλύματα στις Σπέτσες και το ΠΑΣΟΚ γυναίκες για το ευρωψηφοδέλτιο

Η παράδοξη προτεραιότητα του γάμου, οι σοσιαλιστικές αναζητήσεις των Συριζαίων και ο Αλέξης Τσίπρας

Στο πρωθυπουργικό μικροσκόπιο πέντε υπουργοί, οι σαρωτικές αλλαγές σε Ένοπλες Δυνάμεις και ΕΛΑΣ και οι πονοκέφαλοι του Κασσελάκη