Βιβλίο: Το διαλυμένο σπίτι

«Τι θα γινόταν, αν στο φύλλο πορείας μου τύχαινε να γράφει τη λέξη Άουσβιτς; […] Πιθανότατα και εγώ θα είχα κλείσει τα μάτια και για ένα διάστημα θα παρίστανα πως δεν είχα προσέξει τίποτα. Ίσως να είχα μισήσει ακόμα περισσότερο τον αρχηγό της διμοιρίας μου, να είχα σφίξει τη γροθιά μέσα στην τσέπη του παλτού μου και το βράδυ να άκουγα BBC. Πέρα από αυτά όμως;»

Αυτά σκέφτεται ο δημοσιογράφος Χορστ Κρίγκερ ακούγοντας για φρικτά εγκλήματα συνηθισμένων ανθρώπων στις Δίκες του Άουσβιτς το 1963.

Αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι είναι που τραβούν

την προσοχή του. Και εκατομμύρια άλλοι συνηθισμένοι άνθρωποι, όλοι αυτοί «οι καλοί Γερμανοί που δεν υπήρξαν ποτέ ναζί χωρίς τους οποίους όμως οι ναζί δεν θα μπορούσαν να έχουν κάνει τίποτα». Γιατί ενίσχυσαν τον Χίτλερ και του «εμπιστεύτηκαν, με κλειστά μάτια, τη μοίρα τους»;

Για να ερευνήσει το έδαφος στο οποίο άνθισε ο ναζισμός επιστρέφει στην παιδική του ηλικία και γράφει το Διαλυμένο Σπίτι. Μας γνωρίζει τους γονείς και τους γείτονες του, ανθρώπους απολίτικους, που μόλις είχαν αποκτήσει μια καλύτερη δουλειά και ένα σπίτι και το μόνο που ήθελαν ήταν «την ησυχία τους». Βλέπουμε την απολίτικη μαμά του να του χαρίζει ένα σημαιάκι με σβάστικα, τον ίδιο, απολίτικο επίσης να φυλακίζεται για αντιναζιστική δράση. Τον ακολουθούμε στο σχολείο και από εκεί στο μέτωπο όπου στο πρόσωπο του εχθρού συναντά έναν «πραγματικό συγγενή».

Ο Κρίγκερ δεν αναλύει· περιγράφει και αυτό κάνει την αληθινή ιστορία του να διαβάζεται σαν μυθιστόρημα. Με το χαμηλόφωνο ύφος του, με τις φράσεις του διαλέγει, την ειλικρίνεια και την αυστηρότητα ακόμα και απέναντι στον εαυτό του δείχνει πόσο λεπτή είναι συχνά η γραμμή που χωρίζει μια «συνηθισμένη ζωή» από το έγκλημα και με πόση ευκολία ο φασισμός μπορεί να διαβρώσει μια ολόκληρη κοινωνία. «Ένα βιβλίο-προειδοποίηση για την εποχή μας» το χαρακτήρισε η Guardian πρόσφατα που επανεκδόθηκε και μεταφράστηκε με μεγάλη επιτυχία σε πολλές γλώσσες.

Horst Kruger

Το διαλυμένο σπίτι

Τα νεανικά μου χρόνια στη Γερμανία του Χίτλερ

Μετάφραση: Σίσσυ Παπαδάκη

Εκδόσεις: Gutenberg

Σελ.: 231

Διαβάστε επίσης:

Βιβλίο: Αυτό είναι το γράμμα μου στην Οικουμένη

Βιβλίο: Το δέρμα

Βιβλίο: Ουρανοδύτης