ΑΡΤΕΛΑΡΗΣ | Η χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, διαιτητών και ΕΟΚ (I hate…)

Οι επιστήμονες είναι μπροστά… Με τον όρο «Christmas effect» περιγράφουν το έντονο άγχος, τον πανικό, τη βαθιά κατάθλιψη και δυστυχία που μας μεταφέρει η θρησκευτική αυτή γιορτή.

Κι αν για τα πιτσιρίκια είναι η κύρια χαρά του έτους λόγω της καταναλωτικής μανίας που μας πιάνει, για εμάς, τους γεροντότερους, αποτελεί μια δύσκολη και ανεπιθύμητη κατάσταση. Πολλώ δε, μάλλον όταν εντός των Άγιων αυτών ημερών, που προβάλλουν την αγαλλίαση και την ειρήνη σε παγκόσμια κλίμακα, είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουμε ένα ντέρμπι μεταξύ του Ολυμπιακού

και του Παναθηναϊκού. Ας είναι και κύπελλο…

Έχουμε, εν ολίγοις, τα ψυχολογικά μας θέματα τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με τις ανομολόγητες προσδοκίες, μας πρόσθεσε η Ελληνική Ομοσπονδία ένα ακόμα. Ένα ντέρμπι ψυχροπολεμικού χαρακτήρα μέσα στις Άγιες τούτες ημέρες. Και για να μην γελιόμαστε, δεν έχουμε μόνο εμείς τα ψυχολογικά μας, τις κρίσεις πανικού και την «κατάθλιψη» την περίοδο που διανύουμε, αλλά και όλοι όσοι συμμετέχουν στο «πάρτι των ζουρλών», όπως θα έλεγε και ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ Γιάννης Φιλίππου.

Τι εννοούμε;

Ο Παναθηναϊκός, επί παραδείγματι, εμφανίζει κρίσεις πανικού, καθώς θέλει όσο τίποτα άλλο να κερδίσει το σημερινό ντέρμπι. Για να αποδείξει ποιο είναι το απόλυτο «αφεντικό» στην Α1. Αν ηττηθεί πέφτει σε κατάθλιψη μέσα στις εορταστικές αυτές γιορτές, αν όχι και πάλι έχει έντονο άγχος από τυχόν αυξομείωση του αριθμού των μελών της ομάδας, όπως ακούγεται τις τελευταίες ημέρες. Και όπως θα γνωρίζετε, μετά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά έρχονται τα Φώτα και οι Φωτισμοί...

Ο Ολυμπιακός έχει πέσει, ήδη, σε κατάθλιψη εξαιτίας της «πραξικοπηματικής» ενέργειας των μελών της ΚΕΔ και ψάχνει να βρει το «χαμόγελο» και τη χαρά στο ντέρμπι. Αλλιώς, θα περιέλθει σε πιο δεινή ψυχολογική κατάσταση. Η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας του χάλασε το κέφι του με τους Αναστόπουλο, Σχινά και Τανατζή που τους κλήρωσε, αλλά έχει ευκαιρία να επανακάμψει. Οι διαιτητές έρχονται και παρέρχονται, αλλά η νίκη μένει…

Η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης νοιώθει χάλια την τελευταία εβδομάδα. Δεν είχε μόνο πάνω από το «κεφάλι» της τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Αδριανό να μιλάει για νέα μείωση επιχορήγησης της τάξεως του 20 έως και 30%, ούτε βέβαια την ΦΙΜΠΑ που ανεβάζει με γοργούς ρυθμούς την προσφορά της για την εξασφάλιση της Wild Cards για το Παγκόσμιο, που αποτιμάται πλέον στα 800χιλ. ευρώ και εμφανίζεται με ανοδικές τάσεις!!! Άκουγε, συν τοις άλλοις, και τον Χρήστο Σταυρόπουλο, διακεκριμένο στέλεχος του Ολυμπιακού, να τοποθετείται αναφορικά με το που πρέπει να αποθηκευτούν οι προσκλήσεις του ντέρμπι. Έχει και λόγο ο μπαγάσας, αναφώνησαν… Πως δηλαδή, ν’ αντέξει ένας ερασιτέχνης παράγοντας με όλα αυτά που ακούει και βλέπει εν μέσω Χριστουγέννων; Είναι δυνατό να μην υποστεί κρίσεις πανικού;

Και προχωράμε ακάθεκτοι προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, που μην τα βλέπετε χαλαρά μετά την κλήρωση των διαιτητών των ημιτελικών. Έχουν κι αυτοί τα ψυχολογικά τους… Την περασμένη Παρασκευή οι ώρες περνούσαν δύσκολα και τα νύχια …τροχιζόντουσαν συνεχώς μήπως και δημιουργούνταν «εμπλοκή» από τους «αιωνίους». Ηρέμησαν κατά το βράδυ, οπότε και δεν άκουσαν διαμαρτυρίες, αλλά θορυβήθηκαν την επόμενη μέρα με την ανακοίνωση περί πραξικοπηματιών από πλευράς του Ολυμπιακού. «Γιατί δεν μας τα είπατε τότε και τα λέτε τώρα;» αναρωτήθηκαν αλλά η αλήθεια είναι ότι έντονο άγχος τους έχει περιβάλλει για την ομαλή εξέλιξη του ντέρμπι. Έχουν να προβούν αυτές τις ημέρες και σ’ ένα επώδυνο διαιτητικό απολογισμό για το χρόνο που φεύγει, ε, θέλει λίγο να φθάσουν στην κατάθλιψη; Τόσους διαιτητές έχουν να διαχειριστούν, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Άλλοι είναι άριστοι, άλλοι αρεστοί, άλλοι μέτριοι, άλλοι κακοί κι άλλοι «ύποπτοι»…

Αμ, οι διαιτητές δεν πάνε πίσω. Τι το καλύτερο γι’ αυτούς να σφυρίξουν τις τελευταίες ημέρες του 2013 ένα σπουδαίο ντέρμπι! Ή μήπως δεν είναι καλή ιδέα; Αναλόγως από την οπτική γωνία που τη διακρίνεις. Οι Αναστόπουλος, Σχινάς και Τανατζής θα μπορούσαν να σκέφτονται ενδόμυχα «τι δουλειά έχω εγώ με το ντέρμπι χριστουγεννιάτικα; Θα ήθελα να περάσω ήρεμα με την οικογένειά μου στο Πήλιο ή στα Ζαγοροχώρια…» Οι Πηλοϊδης, Κορομηλάς, Φούφης αλλά και κάποιοι μη διεθνείς όπως είναι οι Ταβουλαρέας, Αφεντουλίδης, από την άλλη, την ώρα που θα …ξυριζόντουσαν μπροστά καθρέφτη θα «έπιαναν κουβέντα» με τον εαυτό τους και θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι κακώς δεν συμπεριλήφθηκαν στην κλήρωση. «Έχουν αυτοί κάτι παραπάνω από μένα;» θ’ αναρωτιόντουσαν. Έχουν, θα λέγαμε εμείς, περισσότερη τύχη ή ατυχία ανάλογα με τις συνθήκες που θα επικρατήσουν. Συνεπώς, ο διαιτητής δικαιούται να πέφτει σε …κατάθλιψη τις Άγιες τούτες ημέρες, ο καθένας για δικούς του, προσωπικούς λόγους.

Και καταλήγουμε στους φίλους των δύο ομάδων, ένθερμους και μη. Ανεγκέφαλους και μη. Κάποιοι λίγοι θα βρεθούν στο γήπεδο και όλοι οι άλλοι θα καθίσουν αναπαυτικά στους καναπέδες τους, με τις μπύρες ανά χείρας, τα κομμάτια από πίτσες διασκορπισμένες στο τραπέζι και έτοιμες να καταβροχθιστούν και με τη διαμαρτυρία κατά των αντίπαλων παικτών και διαιτητών κολλημένη στα χείλη τους. Τα παιδιά τους και οι γυναίκες θα διαμαρτύρονται έντονα για την προσήλωση και θα ζητούν επιμόνως έξοδο στα μαγαζιά ή στους παιδότοπους, μια που σταμάτησαν το πρωί της Δευτέρας τα σχολεία. Άγχος, πανικός, δυσαρέσκεια…

Ποιο είναι λοιπόν, το απόσταγμα του σημερινού άρθρου περί του ντέρμπι που θα μας συγκλονίσει, θα μας καθηλώσει αλλά και θα μας κάνει να «βγούμε από τα ρούχα μας» χριστουγεννιάτικα; Ότι οι αμφισβητίες των Χριστουγέννων και τα μέλη του γνωστού και διογκούμενου κινήματος «Ι hate Christmas» βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά έχουν δουλειά ακόμα. Αν πρόσθεταν, επίσης, τη φράση ότι μισούν ακόμα περισσότερο τα Χριστούγεννα όταν διεξάγεται εκείνες τις ημέρες ένα τέτοιο ντέρμπι, μάλλον, θα αισθανόμαστε καλύτερα… Δεν χρειαζόμαστε ένα τέτοιο παιχνίδι να μας χαλάσει κι άλλο τη διάθεση. Όμως, από τη στιγμή που δεν υπήρχε κενή ημερομηνία στο καλεντάρι, ας το υποστούμε κι αυτό. Αλλά με ψυχραιμία, αντικειμενική ματιά και πάνω απ’ όλα με αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας. Κι ας είναι …πράσινος, …κόκκινος αλλά και …γκρίζος. Το ματς, το ντέρμπι είναι μια γιορτή και μάλιστα, …θρησκευτική όπως είναι τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Διότι, η κάθε ομάδα για κάθε φίλαθλο είναι ιδέα και οι ιδέες δεν αποθνήσκουν, όπως θα έλεγε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Και σαν γιορτή πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται, ιδιαίτερα εν μέσω της Γεννήσεως του Χριστού και της έλευσης του νέου έτους. Καλές γιορτές…