ΚΟΤΖΙΑΣ | "Δεν πρόκειται να παίξει αυτός ο χοντρός (Καββαδάς)..."

Οταν δεν είσαι η Ισπανία, που είναι κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια, μόνο μικρό καλάθι πρέπει να κρατάς, πηγαίνοντας στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας.

Αυτό ισχύει όχι μόνο για την δική μας ομάδα, αλλά και τις υπόλοιπες, που συνθέτουν το παζλ των φαβορί για τη κατάκτηση του χρυσού ή αν θέλετε των τριών μεταλλίων: μιλάμε για Γαλλία, Τουρκία, Κροατία, Σερβία, Λιθουανία.

Ναι, οκ, η Ισπανία παίζει χωρίς τον Ναβάρο και τον Πάου Γκασόλ και με νέο προπονητή τον Ορένγκα (μη δοκιμασμένος στο υψηλό επίπεδο), αλλά έχει προσωπικότητες και βάθος, που της επιτρέπουν αν μη τι άλλο να νοιώθει ότι δεν μπορεί να χάσει.

Η δική μας ομάδα ολοκλήρωσε τον κύκλο των φιλικών και αλήθεια είναι ότι έχουμε λόγους να χαμογελάμε ενόψει του τζάμπολ της Σλοβενίας. Μπόλικη όρεξη δείχνουν να έχουν όλοι οι παίκτες, πάνω από όλα ο κόουτς (Τρινκιέρι) είναι εκείνος, που θέλει και προσπαθεί πολύ να αποδείξει πράγματα, άμυνα παίξαμε με Ιταλία και Λιθουανία (65 και 62 πόντους δεχθήκαμε αντίστοιχα), στην επίθεση ουδέποτε είχαμε πρόβλημα, ώστε να το συζητάμε σχετικά (όπως κάναμε για την άμυνα μετά την προβληματική παρουσία στο Ουλμ).

Βεβαίως άλλο είναι τα επίσημα ματς, κι άλλο τα φιλικά. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι αν ξαναπαίξουμε με τους Λιθουανούς, ΠΟΤΕ δεν θα κερδίσουμε με 18 πόντους, είμαστε απόλυτα βέβαιοι επίσης ότι αν παίξουμε ξανά με τους Γάλλους, ΠΟΤΕ δεν θα κερδίσουμε όσο εύκολα κερδίσαμε στο Στρασβούργο. Μακάρι να διαψευστούμε εμείς και η Εθνική να ρίξει στο κεφάλι από 50 πόντους στη κάθε ομάδα, αλλά η λογική λέει ότι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Οι δυσκολίες θα είναι αφάνταστα μεγάλες.

Πάντως, τα ονόματα της Λιθουανίας και της Γαλλίας μόνο τυχαία δεν αναφέρονται, αφού είναι πιθανό μία από τις δύο ομάδες να την βρούμε στο χιαστί ματς. Στο παιχνίδι, που είτε σε στέλνει σπίτι σου, είτε σε οδηγεί στον δρόμο προς τα μετάλλια.

Αυτό, που μας έχει "βγάλει" μέχρι στιγμής είναι η Εθνική και που δεν πρόκειται να μας διαψεύσει (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) είναι ότι αποκλείεται να χάσουμε από ομάδα, που ποιοτικά είναι κατώτερη από την δική μας. Αρκετά έως πολύ κατώτερη για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, όπως συνέβη πέρυσι με την Νιγηρία και προηγουμένως (το 2011) από την ΠΓΔΜ. Τέτοια ματς, τέτοιες κόντρες δεν πρόκειται να τις χάσουμε, έτσι πιστεύουμε. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε με τις περίπου ισοδύναμες με μας ομάδες ή με τις λίγο ποιοτικότερες. Εκεί, που μάλλον θα κριθούν τα πάντα.

Για αυτή τη προσπάθεια ο Τρινκιέρι εμπιστεύτηκε τον Βασίλη Καββαδά και όχι τον παίκτη του και στην Ούνιξ, Ιαν Βουγιούκα. Το γιατί είναι εύκολο να "διαβαστεί", αφού δεν ήθελε έναν παίκτη πάνω, κάτω ίδιο με Μαυροκεφαλίδη, Μπουρούση, αλλά ένα "καμικάζι". Ενα παιδί, που θα "δείρει" τους αντίπαλους ψηλούς και που δεν θα γκρινιάξει αν σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια, δεν σηκωθεί από τον πάγκο, παρά μόνο να πάρει τον δρόμο για τα αποδυτήρια.

Ο Καββαδάς γενικώς δεν είναι παίκτης ειδικών αποστολών, αλλά τώρα θα γίνει. Ο Καββαδάς είναι παίκτης, που η ομάδα του θα στηριχθεί και επιθετικά πάνω του, αν και όπως είναι τώρα, δεν μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο στο υψηλό επίπεδο. Θέλει πολλή δουλειά, απαιτείται εμπειρία και παραστάσεις, και το ξέρει κι ο ίδιος αυτό. Την πρώτη ύλη, πάντως, την έχει.

Και ο Τρινκιέρι (που θέλει να τον πάρει στην Ούνιξ) κάνει πολύ καλό στον 22χρονο σέντερ του Πανιωνίου, αφού θα τον μάθει, θα τον βάλει σε διαδικασία να "βαράει" καλύτερα. Ο Καββαδάς είναι πολύ δυνατός σωματικά, αλλά μέχρι τώρα η αμυντική του προσφορά είχε να κάνει περισσότερο στον "αέρα" (κοψίματα, αλλοιώσεις) παρά στις μάχες σώμα με σώμα. Τέτοιες μάχες σε ελάχιστα παιχνίδια έχει κληθεί να δώσει και πιο συγκεκριμένα κόντρα στον Παναθηναϊκό, όταν τα έβαλε στα ίσια με τον Σχορτσανίτη και απέναντι στον Ολυμπιακό με αντίπαλο τον Ντόρσεϊ. Στο Ευρωμπάσκετ θα υπάρχουν πάρα πολύ δυνατοί και ποιοτικοί ψηλοί και μένει να δούμε αν ο 22χρονος από την Νίκαια και τον Ιωνικό θα τραβήξει τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Η ευκαιρία, πάντως, ήδη του δόθηκε.

Παρεμπιμπόντως θυμήθηκα μία φράση, που μου είχε πει ένας φίλος του Πανιωνίου, όταν η ομάδα του είχε πάρει τον Καββαδά από τον Ιωνικό: "Δεν μπορεί να παίξει μπάσκετ αυτός ο χοντρός". Μιλάμε για το καλοκαίρι του 2010. Τρία χρόνια ο "χοντρός" είναι στην Εθνική. Τα συμπεράσματα δικά σας.