ΛΕΑΝΗΣ | Κάποιοι παίζουν την κολοκυθιά και κάποιοι το παίζουν Κολοκυθάς...

Αλήθεια, το ζητούμενο ποιο είναι στην ιστορία του Γιώργου Κολοκυθά και της επίθεσης που εξαπέλυσε στον Ηλία Ζούρο; Αν έχει δίκιο ή άδικο, ή αν ήταν άκομψα όσα είπε και σε λάθος τάιμιννγκ;

Κανείς δεν μας έχει πει ως τώρα αν έχει δίκιο ή άδικο για την ιστορία της Εθνικής στη Βενεζουέλα. Ολοι ασχολούνται με το αν έπρεπε να μιλήσει ή όχι τούτη τη χρονική στιγμή. Αν έπρεπε να μιλήσει ή όχι με αυτόν τον τρόπο... Αν είχε δίκιο ή άδικο κανείς δεν μας λέει.

Ε, λοιπόν, εγώ λέω ότι ο Κολοκυθάς έχει δίκιο. Αν έπρεπε να μιλήσει εν θερμώ είναι ένα εντελώς διαφορετικό

κεφάλαιο, ας σηκώσουν τα χέρια τους όσοι θέλουν να κάνουν συζήτηση. Δεν βλέπω κανέναν να θέλει.

Πάμε παρακάτω. Αν δεν δικαιούται να ομιλεί ο Κολοκυθάς, τότε όλοι οι άλλοι πρέπει να πάρουμε άδεια. Το ότι ο Κολοκυθάς δεν ήταν εκεί - όντως δεν ήταν - δεν σημαίνει ότι ξέρει λιγότερα απ΄ όσους ήταν εκεί.

Εξηγούμαι: Οταν ένας άνθρωπος με την εμπειρία και τις παραστάσεις του Κολοκυθά έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί ακόμα και με τους προπονητές στον πάγκο την ώρα του αγώνα, πώς γίνεται να μην έχει σαφή εικόνα για την ομάδα; Δηλαδή δεν είχε ο υπεύθυνος της Εθνικής πληροφόρηση και είχαμε όλοι εμείς... Φυσικά. Εμείς πάντα ξέρουμε περισσότερα.

Πάμε στα αγωνιστικά. Ο Κολοκυθάς δεν υπήρξε απλά καλός παίκτης, ήταν παικταράς και δεν έγινε προπονητής επειδή ο ίδιος το επέλεξε. Μπορεί να καταλάβει τα πάντα για το μπάσκετ κι ας βρίσκεται μίλια μακριά. Περισσότερα φυσικά ακόμα και από κάποιον που βρίσκεται στο ένα μέτρο από το παρκέ και όταν του έδωσαν μια μπάλα, την πήγε στο αστυνομικό τμήμα γιατί πίστεψε πως ήταν βόμβα.

Επί τη ευκαιρία, είναι αγένεια ή το λιγότερο κακοήθεια να ισχυρίζεται κάποιος ότι προφασίστηκε λόγους υγείας για να μην ταξιδέψει στο Καράκας.

Κάτι άλλο. Λένε πως η Ομοσπονδία άδειασε τον Κολοκυθά. Αυτό είναι ζήτημα της Ομοσπονδίας. Το θέμα είναι αν θέλουμε να άδειασε η Ομοσπονδία τον Κολοκυθά. Αλλωστε αυτό είναι το ζήτημα για πολλούς. Να θέλουμε ένα πράγμα και αν η ΕΟΚ το κάνει πράξη, τότε είναι μια χαρά Ομοσπονδία. Οταν δεν το κάνει, είναι ένα χάλι.

Επειδή είμαστε στο καλοκαίρι, ο καύσωνας έρχεται και φεύγει, καλό είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να ρίξουμε τους τόνους. Οταν οι τόνοι ανεβαίνουν από ακόμα και από τους υπεύθυνους, από άτομα σαν τον Κολοκυθά, να ρίχνουμε νερό, όχι πετρέλαιο.

Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει. Η Ομοσπονδία θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Εχει βρεθεί πολλές φορές σε ανάλογη κατάσταση και έχει πάρει τις πιο σωστές αποφάσεις. Θα βρει και τώρα τη λύση, την καλύτερη για την Εθνική. Αυτό φτάνει. Και περισσεύει.