9 ΜΑΙΟΥ: Ημέρα της Ευρώπης

Η 9η Μαΐου δεν ορίστηκε τυχαία...
Είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ξεκίνημα της συνεργασίας και της ενωτικής διαδικασίας των λαών της Ευρώπης. Είναι η ημέρα που η εξέχουσα φυσιογνωμία των "ευρωπαϊστών", ένας από τους "πατέρες" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ρομπέρ Σουμάν, διακήρυξε το 1950 τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) και σηματοδότησε την απαρχή της μεγαλύτερης περιόδου ειρήνης που γνώρισε ποτέ η ευρωπαϊκή ήπειρος και την έναρξη ενός νέου είδους συνεργασίας μεταξύ των κρατών της Ευρώπης. Της συνεργασίας που έγινε το θεμέλιο για την οικοδόμηση της σημερινής Ένωσης.

Το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης της 9ης Μαΐου έχει ως ακολούθως:
"Η παγκόσμια ειρήνη δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί χωρίς δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες με τους κινδύνους που την απειλούν.
Η συμβολή μιας οργανωμένης και ζωντανής Ευρώπης στον πολιτισμό είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των ειρηνικών σχέσεων. Η Γαλλία, όντας για περισσότερα από είκοσι χρόνια στην πρωτοπορία της κίνησης για μια ενωμένη Ευρώπη, είχε πάντα ως κύριο στόχο να εξυπηρετεί τον στόχο της ειρήνης. Η Ευρώπη αυτή δεν συγκροτήθηκε και έτσι φθάσαμε στον πόλεμο.

Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί μονομιάς, ούτε ως ενιαίο οικοδόμημα : θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν αρχικά μία εκ των πραγμάτων αλληλεγγύη. Η συμπόρευση των ευρωπαϊκών εθνών απαιτεί να εξαλειφθεί η μακραίωνη αντίθεση της Γαλλίας και της Γερμανίας : η δράση που θα αναλάβουμε πρέπει να αφορά κατά πρώτο λόγο τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Με τον σκοπό αυτό η γαλλική κυβέρνηση προτείνει να υπάρξει άμεση δράση σε έναν περιορισμένο αλλά καθοριστικό τομέα.
Η γαλλική κυβέρνηση προτείνει να τεθεί το σύνολο της γαλλογερμανικής παραγωγής άνθρακα και χάλυβα κάτω από μια κοινή Ανώτατη Αρχή, στο πλαίσιο μιας οργάνωσης ανοιχτής και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Η κοινή διαχείριση της παραγωγής άνθρακα και χάλυβα θα θεμελιώσει αμέσως μια κοινή βάση οικονομικής ανάπτυξης, πρώτο στάδιο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, και θα αλλάξει το πεπρωμένο αυτών των περιοχών που από καιρό ασχολούνται με την κατασκευή πολεμικών όπλων και των οποίων είναι σε μόνιμη βάση τα θύματα.
Η παραγωγική αλληλεγγύη που θα διαμορφωθεί με αυτόν τον τρόπο θα καταστήσει κάθε πόλεμο μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας όχι μόνο αδιανόητο αλλά και ουσιαστικά αδύνατο. Η ίδρυση αυτής της ισχυρής παραγωγικής οργάνωσης, ανοιχτής σε όλες τις χώρες που επιθυμούν να συμμετάσχουν, θα παράσχει τελικά σε όλες τις χώρες που θα συγκεντρώσει τα βασικά στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής με τους ίδιους όρους και θα θέσει τα θεμέλια για την οικονομική τους ενοποίηση.
Αυτή η παραγωγή θα προσφερθεί σε όλον τον κόσμο χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις, για να συμβάλει στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου και στην ανάπτυξη ειρηνικής υποδομής. Η Ευρώπη θα μπορέσει, με περισσότερα μέσα, να επιδιώξει την εκπλήρωση ενός από τα κύρια καθήκοντά της: την ανάπτυξη της αφρικανικής ηπείρου.
Έτσι,