ΔΕΙΤΕ: 20 χρόνια Φοίβος: Και τα τσιμέντα στο ΟΑΚΑ δάκρυσαν από την καψούρα

Ο μακροχρόνιος διακαής πόθος του Έλληνα που ακούει λαϊκή μουσική...
να ακούσει τα πρώτα ονόματα να τραγουδούν στην ίδια “πίστα”, το βράδυ της Δευτέρας (24/9) έγινε πραγματικότητα. Το γήπεδο του ΟΑΚΑ μετατράπηκε μέσα σε λίγα λεπτά σε ένα απέραντο νυχτερινό κέντρο που θα το ζήλευε ακόμα και ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται σε αυτόν το χώρο. Από την έναρξη της συναυλίας σου δόθηκε αυτή η αίσθηση. Από τους καπνούς, τη μεγάλη εισαγωγή, τα video wall, τα μπαλέτα. Θα μου πεις ότι αυτά γίνονται και σε άλλες συναυλίες. Όμως, ο αέρας που απέπνεε εδώ ήταν καθαρά λαϊκός
Το Cosmo.gr βρέθηκε στη συναυλία για τα 20 χρόνια παρουσίας του Φοίβου στο ΟΑΚΑ. Η καψούρα έπιασε τέρμα όπως και οι παράφωνες τσιρίδες ενώ το "πάμε να δούμε τον τάδε καλλιτέχνη" ήταν κάτι παραπάνω από ολοφάνερο.

Τα All Star που πατούσαν πριν από 20 ακριβώς μέρες τα τερέν του Ολυμπιακού Σταδίου αντικαταστάθηκαν από τακούνια, μακριά χρωματιστά σατέν ρούχα, μπλε σατινέ σκιές και πολύ ντεκαπάζ. Τόσο ντεκαπάζ που η εσάνς του χημικού έκανε έντονη την παρουσία της στη μύτη σου. Η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη αν σκεφτεί κανείς πως ήταν μόνο στο ένα μέρος του σταδίου και η αρένα δεν έπιανε τον αγωνιστικό χώρο αλλά μόνο το έξω κομμάτι. Ίσως η προσέλευση να ήταν μεγαλύτερη αν γινόταν κάποια άλλη χρονική στιγμή (π.χ στα 15 χρόνια Φοίβος) γιατί όσον αφορά τα ονόματα που τραγούδησαν χτες ήταν από τα μεγαλύτερα της νύχτας.

Επίσης, ο κόσμος που βρέθηκε εκεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό ήταν φανερό πως δεν είχε ξαναπάει σε συναυλίες πέρα από αυτές των Πύξ Λαξ, για να δείξουμε ότι δεν είμαστε μόνο λαϊκές ψυχές αλλά και ροκ. Αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην αρένα. Και το flash back ήρθε από μόνο του. Πώς γίνεται στο φετινό Ejekt να ξεκινάς από πολύ πίσω και -χρησιμοποιώντας ευγένεια και χαμόγελο- να φτάνεις τρεις σειρές πριν τη σκηνή και εδώ χωρίς τόσο κόσμο να μην μπορείς να φτάσεις ούτε καν στην 5-6 σειρά.

Ο κόσμος που βρέθηκε εκεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό ήταν φανερό πως δεν είχε ξαναπάει σε συναυλίες πέρα από αυτές των Πυξ Λαξ

Οι περισσότεροι είχαν σταθεί στο σημείο που είχαν επιλέξει και για προχωρήσεις έπρεπε να κάνεις ακροβατικά και δοκιμαστεί η ευλυγισία σου αφού ακόμα και για να φύγεις προς τα πίσω κανένας δεν κουνιόταν (ενώ υπήρχε χώρος). Ναι, όπως ακριβώς στα μπουζούκια που έχεις το τραπεζάκι σου και δεν κουνιέσαι. Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση ήταν συναυλία. Στο ΟΑΚΑ, επαναλαμβάνω. Σε αυτό βέβαια υπήρξε λάθος από τους διοργανωτές αφού για να υπάρξει καμουφλάζ στη μη αναμενόμενη προσέλευση η σκηνή στήθηκε στη μέση του σταδίου με αποτέλεσμα ο κόσμος που ερχόταν στην αρένα να προχωρά πλαγίως και όχι ευθεία όπως στις υπόλοιπες συναυλίες. Άρα είχες αυτούς που πήγαιναν μπροστά, άλλους δεξιά και άλλους αριστερά. Α, είχες και αυτούς που είχαν φέρει στην αρένα καρεκλάκια για να κάτσουν λες δηλαδή και δεν υπήρχαν εισιτήρια για τις κερκίδες.

Για του λόγου το αληθές

Και περνάνε τα λεπτ