Ένας αθλητής χωρίς χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και το πνεύμα τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιδέα της Ειρήνης και την εναντίωση στους πολέμους...
Για αυτό, άλλωστε, από την αρχαιότητα και μέσα από την έννοια της «ολυμπιακής εκεχειρίας», οι Αγώνες προέβλεπαν ότι από την έβδομη ημέρα πριν από την έναρξή τους μέχρι την έβδομη ημέρα μετά το πέρας τους, οι πόλεμοι σταματούσαν, έτσι ώστε οι αθλητές, απαλλαγμένοι από στρατιωτικές υποχρεώσεις, να μπορούν να ταξιδέψουν για να συμμετάσχουν σε αυτούς.

Σε αυτό το κλίμα, μια προσωπική ιστορία ενός αθλητή που η χώρα του έζησε τον εμφύλιο σπαραγμό και κατάφερε να μπει στον παγκόσμιο χάρτη ως ανεξάρτητο κράτος, κάνει το γύρο του κόσμου και συγκινεί τους απανταχού φίλους των Αγώνων. Πρόκειται για τον 28χρονο μαραθωνοδρόμο Guor Marial, ο οποίος βίωσε τον εμφύλιο πόλεμο σε πολύ τρυφερή ηλικία, είδε μέλη της οικογένειάς του να χάνονται στη μέγκενή του και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα και τους γονείς του, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, πριν κλείσει τα δέκα του χρόνια. Γεννήθηκε στη χώρα που σήμερα ονομάζεται Νότιο Σουδάν, ένα κράτος που διαχωρίστηκε από το Σουδάν μόλις πέρυσι και δεν έχει συστήσει εθνικό ολυμπιακό κορμό. Έτσι, αν και δε θα αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου υπό τη σημαία της χώρας του, του Νότιου Σουδάν , μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, καθώς είναι ο πρώτος αθλητής που προέρχεται από το πιο νεοσυσταθέν έθνος του κόσμου και που, έπειτα από απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, θα μπορέσει να τρέξει ως ανεξάρτητος αθλητής, χωρίς να εκπροσωπεί καμία χώρα.

Έχοντας πάρει το δρόμο της ξενιτιάς από τα εννέα του χρόνια, ο Guor, σήμερα λογίζεται ως κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς εκεί κατέληξε αναζητώντας καταφύγιο πριν από 11 χρόνια, για να ξεφύγει από την αιματηρή σύγκρουση στο Σουδάν που άφησε εκατομμύρια νεκρούς. Ακόμη, μην έχοντας αμερικανική υπηκοότητα, ο 28χρονος αθλητής απέρριψε πρόταση να τρέξει υπό τη σημαία του Σουδάν έπειτα από το «πικρό διαζύγιο» του κράτους με την πατρίδα του. Ο ίδιος δηλώνει σχετικά:

«Ποτέ δε θα το έκανα αυτό. Για μένα μια τέτοια κίνηση θεωρείται προδοσία. Η οικογένειά μου έχασε 28 μέλη στον πόλεμο με το Σουδάν. Εκατομμύρια συνάνθρωποί μου σκοτώθηκαν από τις σουδανικές δυνάμεις. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συγχωρήσω, αλλά δεν μπορώ να τιμήσω και να δοξάσω μια χώρα που σκότωσε μέλη της οικογένειάς μου».

Έτσι, η μόνη λύση ήταν να συμμετάσχει στους αγώνες ως ανεξάρτητος. Δεδομένου, λοιπόν, ότι δεν μπορούσε να τρέξει για τη χώρα του, καθώς δεν έχει διαβατήριο του Νοτίου Σουδάν και δεν υπάρχει εθνική ολυμπιακή ομάδα, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή του χορήγησε την άδεια να συμμετάσχει ως ανεξάρτητος. Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι θα μεταφέρει την ολυμπιακή σημαία, θα φορά στολή που δεν θα έχει έμβλημα κάποιου έθνους και αν κερδίσει, αντί του εθνικού ύμνου θα ακουστεί ο ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων.

«Το γεγονός ότι θα είμαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες σημαίνει πολλά, όχι μόνο για μένα, αλλά