Η πρώτη αεροπειρατεία στον κόσμο έγινε στην Ελλάδα

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1948 το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Ελευθερία» στα περίπτερα...
θα γράφει με έντονα, κεφαλαία γράμματα, «ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΝ ΩΔΗΓΗΘΗ ΒΙΑΙΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑΝ».
Δράστες ήταν 6 μαθητές του αμερικανικού κολεγίου στη Θεσσαλονίκη. Όλοι ήταν παιδιά αστικών οικογενειών και μέλη της Ε.Π.Ο.Ν και φοβόντουσαν ότι θα συλληφθούν για την κομμουνιστική τους δράση.

Ο στόχος του ήταν να πάνε στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία κι από εκεί να περάσουν στα ελληνικά βουνά για να ενσωματωθούν με τους αντάρτες. Ήταν η εποχή που ο Ελληνικός Εμφύλιος μαινόταν και η αριστερά διωκόταν βιαίως από τις κυβερνητικές δυνάμεις, ενώ οι δρόμοι για το βουνό ήταν αποκομμένοι. Με τη δικαιολογία ότι θα δώσουν εξετάσεις για το Πολυτεχνείο κατέβηκαν στην Αθήνα. Οι πρώτοι αεροπειρατές της ιστορίας ήταν οι εξής:

Αλέξανδρος και Δημήτριος Κουφουδάκης (ετών 21 και 23 αντίστοιχα)
Αχιλλέας Κλετιμλίδης (ετών 19)
Αντώνης Βογιάζος (ετών 18)
Γιώργος Κέλας (ετών 17)
Σπύρος Χειλμιάδης (ετών 18)

Τότε υπήρχε μόνο μία αεροπορική εταιρεία, η ΤΑΕ.

Επιβιβάστηκαν στο δρομολόγιο για Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης και ενώ το αεροπλάνο βρίσκεται πάνω από τη Σέρρες ένας από τους νεαρούς θα εισβάλλει στο πιλοτήριο και οπλισμένοι με σουγιάδες και ένα μπουκάλι γκαζόζας, θα ζητήσουν από τον πιλότο να αλλάξει προορισμό και να προσγειώσει το σκάφος στο Βελιγράδι. Θα ακολουθήσει συμπλοκή στο πιλοτήριο μεταξύ αυτών και του συγκυβερνήτη, ενώ μέσα σε εκείνο το διάστημα ο ασυρματιστής θα προλάβει να αναφέρει το συμβάν. Η εντολή που θα λάβει είναι να «επιστρέψει το αεροπλάνο πάση θυσία αμέσως εις Θεσσαλονίκην». Ταυτόχρονα, απογειώνονται πολεμικά σκάφη τύπου SPITFIRE για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, αλλά είναι ήδη αργά. Το επόμενο μήνυμα που θα εκπέμψει ο ασύρματος είναι «Είμεθα προσγειωμένοι Όφτσε Πόλε 60 χλμ. Νοτιοανατολικά Σκοπίων». Μετά την επιστροφή το πλήρωμα του αεροπλάνου ταλαιπωρήθηκε από ανακρίσεις και προφυλακίσθηκε. Οι έξι νεαροί καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο. Ωστόσο κατάφεραν να ενταχθούν στο Δημοκρατικό Στρατό και να λάβουν μέρος στις τελευταίες μέρες του εμφυλίου. Αναλυτικά είχαν την εξής διαδρομή στη ζωή.

Αχιλλέας Κελτεμλίδης 21 έτους: Δεν τον καταζητούσε η ασφάλεια. Ο θείος του ήταν βουλευτής της ΕΔΑ. Συμμετείχε στην αεροπειρατεία σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συντρόφους του. Σκοτώθηκε σε μάχη στο Κιλκίς. Του έκοψαν το κεφάλι και το άφησαν του σε κοινή θέα για παραδειγματισμό.

Σταύρος Χελμιαδης 19 ετών: Αυτός είχε πρώτος την ιδέα για την κατάληψη του αεροπλάνου. Έχασε τη ζωή του σε μάχη στο Μπικοβικ την πρωτοχρονιά του 1949.

Χαράλαμπος και Αλέξανδρος Κουφουδακης 23 και 21 έτους: Απόφοιτοι του αμερικανικού κολεγίου άλλα στιγματισμένοι καθώς ο πατέρας τους ήταν εξόριστος. Λαβώθηκαν στη μάχη και πέρασαν στη Γιουγκοσλαβία με σοβαρά τραύματα. Με τη λήξη του εμφύλιου έφυγαν προσφυγές στη Τσεχοσλοβακία. Ο Αλέξης σπούδασε χημικός. Κατά την επιστροφή του το 1985 στην Ελλάδα εργάστηκε στο