Ι.ΚΟΝΤΟΥΛΗ: Μια μητέρα για την οικολογία

Η Ιωάννα Κοντούλη έγινε μέρος του προεκλογικού σκηνικού εκπροσωπώντας τους Οικολόγους-Πράσινους...
Παρά το λουλούδι στο πέτο, έμαθε να μιλά περισσότερο για πολιτική, παρά για οικολογία.
Το καρπούζι -αυτό είναι το κλασικό μοντέλο μιας οικολογικής πολιτικής οργάνωσης: «Πράσινο απ' έξω, κόκκινο μέσα, με μαύρα σπόρια» όπως χαρακτηριστικά λέει ένας βετεράνος του χώρου. Πράσινο είναι, βέβαια, το ενδιαφέρον για την οικολογία, την αειφόρο ανάπτυξη κ.λπ., ενώ το κόκκινο συμβολίζει τον αριστερό ή, έστω, «προοδευτικό» ιδεολογικό προσανατολισμό.
Όσο για τα μαύρα σπόρια, προφανώς, είναι τα αντιεξουσιαστικά στοιχεία, μολονότι σήμερα το «καρπούζι» του οικολογικού κινήματος δεν είναι της ίδιας ακριβώς ποικιλίας όπως τη δεκαετία του '80, τότε που οι οικολόγοι, πράσινοι κ.τ.ο έκαναν την εμφάνισή τους στην πολιτική σκηνή. Εκείνη την εποχή, μια προσωπικότητα σαν την Ιωάννα Κοντούλη δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει τον τίτλο της «επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας» των Οικολόγων-Πρασίνων.
Μια γυναίκα η οποία στα 52 της χρόνια εγκαταλείπει τον ημι-αφανή ρόλο του στελέχους στο κόμμα της και αναλαμβάνει να γίνει το δημόσιο πρόσωπό του, ξεφεύγει αρκετά από το στερεότυπο που θα μπορούσε να έχει κανείς για το προφίλ ενός «πράσινου» πολιτικού.
Η ιδιαιτερότητα της Ιώαννας Κοντούλη έγκειται στο ότι οι απαιτήσεις του ρόλου που ανέλαβε τον περασμένο Ιανουάριο, φαίνεται να την αιφνιδίασαν: Ξαφνικά βρέθηκε στο ίδιο τραπέζι με επαγγελματίες πολιτικούς, αναγκάστηκε να αντιπαρατεθεί σε πρόσωπα κατά κανόνα απείρως πιο έμπειρα στα τερτίπια της δημοσιότητας από ό,τι η ίδια. Εν μέσω ενός πολιτικού κλίματος περίπλοκου και τεταμένου, η Ιωάννα Κοντούλη ήταν υποχρεωμένη να προβάλει τις θέσεις των Οικολόγων-Πράσινων ενώ ταυτόχρονα εκπαιδευόταν στο επικοινωνιακό παιχνίδι.
Το ότι τα ταχύρρυθμα σεμινάρια γίνονταν σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, σίγουρα δεν ήταν υπέρ της Ιωάννας Κοντούλη. Από την άλλη, όμως, αυτό ακριβώς ήταν ένα από τα στοιχεία που συνέβαλαν στο να αποσπάσει τη συμπάθεια του κοινού: Ιδιαίτερα στις πρώτες της εμφανίσεις, η κα Κοντούλη δεν διανοούνταν να αγνοήσει το δημοσιογράφο που την διέκοπτε, φαινόταν να λέει ό,τι σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή, να αυτοσχεδιάζει, να κομπιάζει και να μην αποφεύγει ένα μικρό σπάσιμο στην ομιλία της. Αυτό το ανεπαίσθητο «τρίξιμο» στη φωνή της, έκανε την Ιωάννα Κοντούλη να ακούγεται περισσότερο σαν μητέρα που μιλά στα παιδιά της με ένα μίγμα κατανόησης και κούρασης, παρά σαν πολιτικός που προωθεί τις θέσεις του κόμματός της.
Σύντομα, όμως, η γυναίκα της διπλανής πόρτας θα πισωπατούσε στο παρασκήνιο, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στην πολιτικό που προσπαθούσε να δείχνει όσο πιο δυναμική μπορούσε.
Λουλούδια και πανό
«Το μοντέλο του διπλού δημόσιου προσώπου για τους Οικολόγους-Πράσινους, σε ανδρική και γυναικεία εκδοχή, με τον Γιάννη Παρασκευόπουλο και την Ιωάννα Κοντούλη, φαίνεται ότι είναι προσεκτικά σχεδιασμένο» παρατηρεί παλιό στέλεχος οικολογικών-ακτιβιστικών οργανώσεων. «Ο Παρασκευόπουλος είναι γνωστός στο χώρο, δι