Καλλιεργημένη πολυκατοικία

Όταν το σπίτι δεν πάει στον λαχανόκηπο, ο λαχανόκηπος έρχεται σπίτι...

Τι σχέση έχει η Κίνα σήμερα με την Ελλάδα του 1950-1970; Η απάντηση είναι, – όσο κι αν ακούγεται παράδοξη -, το ίδιο πρόβλημα μετακινήσεως πληθυσμών. Η αστυφιλία στην Κίνα είναι ένα κύμα που συνεχώς φουσκώνει. Ο κόσμος εγκαταλείπει τις αγροτικές περιοχές και συσσωρεύεται στις πόλεις και οι προβλέψεις λένε ότι σύντομα το 50% του ενός δισεκατομμυρίου Κινέζων θα ζει σε αυτές. Μοιραία λοιπόν παρατηρείται και ένα «φοβερό μποτιλιάρισμα» στο ζήτημα ανεύρεσης κατοικίας στα αστικά κέντρα.
Με αφορμή αυτό το φαινόμενο, πριν από πέντε χρόνια, προκηρύχθηκε ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός με αντικείμενο τον σχεδιασμό κατοικιών για την Κίνα, οι οποίες θα υποδέχονταν εσωτερικούς μετανάστες και θα υπάκουαν στη λογική της αειφόρου ανάπτυξης.
Τον διαγωνισμό οργάνωσε η ιστοσελίδα livingsteel.org, η οποία έχει δημιουργηθεί από έναν παγκόσμιο σύνδεσμο εταιριών παραγωγής και εμπορίας χάλυβα, με σκοπό την ανάπτυξη και προώθηση της χρήσης του στις οικοδομικές κατασκευές και ειδικότερα σε εκείνες που ακολουθούν έναν «πράσινο» σχεδιασμό.
Το βραβείο στο διαγωνισμό κέρδισε το αρχιτεκτονικό γραφείο Knafo Klimor Architects, από το Ισραήλ, με την πρόταση «Agro-Housing». Το πρότζεκ βρίσκεται πλέον στην φάση της υλοποίησης και υπολογίζεται να ολοκληρωθεί το 2015 στο Wuhan, της Κίνας.
Το «Agro-Housing» είναι μια πολυκατοικία-αγρός, ή, ένα θερμοκήπιο-κατοικία, – ο καθένας επιλέγει πώς θα το περιγράψει καλύτερα, ανάλογα με την προτεραιότητα που δίνει στις δύο βασικές λειτουργίες του.
Το συνολικό του εμβαδόν είναι 10.000 τετραγωνικά μέτρα και περιλαμβάνει 150 διαμερίσματα, πολυώροφο θερμοκήπιο, «λέσχη κατοίκων» και παιδικό σταθμό.
Η βασική ιδέα στηρίζεται στο ότι οι κάτοικοι της πολυκατοικίας καλλιεργούν, – με τεχνικές υδροπονίας, στο θερμοκήπιο της πολυκατοικίας τους-, τα λαχανικά και τα φρούτα που καταναλώνουν. Εκτός από το προφανές οικολογικό και οικονομικό όφελος που προσφέρει αυτός ο σχεδιασμός, υπάρχει και το ψυχολογικό, μια και ο αγρότης, που ξαφνικά γίνεται κάτοικος αστικής περιοχής, διατηρεί μια απασχόληση που του είναι οικεία και τον συνδέει με τον προηγούμενο τρόπο ζωής του, προς αποφυγήν συμπτωμάτων νοσταλγίας.
Το θερμοκήπιο υδροπονίας του «Agro-Housing» τροφοδοτείται με νερό από την ανακύκλωση αυτού που χρησιμοποιεί η πολυκατοικία και με τη συλλογή του νερού της βροχής. Τα υπόλοιπα «πράσινα» συστήματα που εξυπηρετούν το κτίριο είναι: φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις για θέρμανση, αερισμό και δροσισμό και γεωθερμικό σύστημα υποβοήθησης τους. Έτσι, το ενεργειακό αποτύπωμα του «Agro-Housing» είναι ελάχιστο, χωρίς να συνυπολογίζεται το επιπλέον κέρδος από τον περιορισμό της ανάγκης μεταφοράς αγαθών, μια και αυτά παράγονται πια επί τόπου. Επίσης, χάρη στο θερμοκήπιο, το φυσικό πράσινο που εισάγεται στο χώρο που καταλαμβάνει αυτή η πολυκατοικία είναι κατά πολύ πολλαπλάσιο εκείνου των δυνατοτήτων, οποιασδήποτε άλλης συμβατικής αντιστοίχων διαστάσεων. Τέλος, οι χώ