Κι όμως, έχουμε τους λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους!

Πόσο υπερτροφικός και πνιγμένος από ... στρατιές πλεονάζοντος προσωπικού είναι τελικά...
ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα; Ας επανεξετάσουμε τα πράγματα, υπό το φως (και) των στοιχείων που ανακοίνωσε προσφάτως ο Δημήτρης Ρέππας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον υπουργό Μεταρρύθμισης, σήμερα απασχολούνται στο Δημόσιο 712.000 υπάλληλοι, εκ των οποίων οι μόνιμοι είναι 636.000. Ο συνολικός αριθμός τους έχει μειωθεί κατά 50.000 την τελευταία διετία.

Η περίφημη απογραφή του 2010, εκείνη που υποτίθεται ότι θα φανέρωνε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους (ή οποιοδήποτε μεγαλύτερο νούμερο «τραβούσε» η ... ψυχή και η διάθεση αυτοσχεδιασμού καθενός), δεν κατάφερε να καταγράψει περισσότερα από 768.009 άτομα- συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας.

Γιατί λέμε «δεν κατάφερε»; Διότι, απλούστατα, ήταν τόσο έκδηλη η πρόθεση της κυβέρνησης του ΓΑΠ να «φουσκωθεί» ο συνολικός αριθμός, ώστε απογράφηκαν ως δημόσιοι υπάλληλοι κάμποσοι ... φαρμακοποιοί, μηχανικοί, αγρότες, μαγαζάτορες και εν γένει επαγγελματίες που διέθεταν την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου!

Αυτό συνέβη επειδή η απογραφή «έπιανε» όσους είχαν λάβει κρατικό χρήμα, έστω κι αν πρόκειται για τα 30 ή 60 ευρώ που δίνονται ως έξοδα παράστασης στους συνέδρους των δημοτικών συμβουλίων. Κάπως έτσι, με την απογραφή έγινε και ... παραγραφή της επαγγελματικής ιδιότητας μερικών χιλιάδων ανθρώπων. Απογράφηκαν ακόμη και ιδιώτες γιατροί που ήταν συμβεβλημένοι με κάποιο δημόσιο ταμείο.

Ήταν «κεραυνός εν αιθρία» τα ευρήματα της απογραφής του 2010; Κάθε άλλο. Επί της ουσίας επιβεβαίωσαν τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών για το τελευταίο τρίμηνο του 2009. Τα πράγματα, λοιπόν, ήταν σε αδρές γραμμές γνωστά.

Χωρίς τους ένστολους, κάτω κι από Γερμανία!

Δείγμα δεύτερο: Στοιχεία από τη βάση δεδομένων του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας Laborsta. Σύμφωνα με αυτά, το ελληνικό ποσοστό των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα επί του συνόλου της απασχόλησης ανέρχεται σε 16% - μεγαλύτερο παρουσιάζουν οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Το αντίστοιχο γαλλικό είναι 26%, το βελγικό 22,5%, το βρετανικό 18.9%. Οι Σκανδιναβοί σταθερά γύρω στο 30%. Βάσει του συγκεκριμένου δείγματος, εάν η σύγκριση περιοριστεί στη δημόσια διοίκηση και εξαιρεθούν από αυτήν οι ένστολοι, τότε το ελληνικό ποσοστό θα υστερεί έναντι του γερμανικού.

Δείγμα τρίτο- εγχώριο: Η μελέτη των εταιρειών Icap Group και Hay Group, η οποία παραδόθηκε την άνοιξη του 2011 στα υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών που την είχαν παραγγείλει. Στη μελέτη τονιζόταν: «Το μέγεθος της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα στην Ελλάδα συμβαδίζει με το αντίστοιχο μέγεθος των ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών, ειδικά της ΕΕ».

Το πόρισμα των δυο εταιρειών επεκτεινόταν και στο μισθολογικό, αφενός επισημαίνοντας ανισότητες ανάμεσα σε διάφορους τομείς του Δημοσίου, αφετέρου κάνοντας σύγκριση με τα της Ευρώπης: «Η μέση αμοιβή των απασχολούμενων στον Ελληνικό Δημόσιο τομέα είναι χαμηλότερη σε σχέση με τ