Μια μικρή Πομπηία κάτω από το Βατικανό

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως 40 ταφικά μνημεία και πάνω από 200...
απλούς τάφους, οι οποίοι συνυπήρχαν πλάι-πλάι, και σε μερικές... περιπτώσεις, αλληλεπικαλύπτονταν, από το τέλος του 1ου αι. μέχρι και τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ. Η εφημερίδα του Βατικανού αναφέρει ότι η στρωματογραφία της περιοχής έδειξε ότι προς τα μέσα του 2ου αι. περίπου, η περιοχή αυτή είχε καλυφθεί από λάσπη λόγω κατολίσθησης, η οποία «σφράγισε» τους τάφους. Στην συνέχεια άλλοι τάφοι χτίστηκαν πάνω από τους θαμμένους.

Η εφημερίδα του Βατικανού εξηγεί με ποιο τρόπο οι τάφοι είναι ομαδοποιημένοι σε νησίδες, διασκορπισμένοι σε όλο τον λόφο και καλύπτοντας όλη την κοιλάδα. Συνδέονται μεταξύ τους μέσω ακανόνιστων μονοπατιών, τα οποία ενώνονται προς τα κάτω, στην οδό Triumphalis. Οι απλοί τάφοι, που αποτελεί τον πιο κοινό τύπο που βρίσκουμε εκεί, ανήκουν σε πολίτες μεσαίας και χαμηλότερης κοινωνικής τάξης. Περιέχουν κεραμικά φύλλα, με τα αποτεφρωμένα υπολείμματα να βρίσκονται τοποθετημένα κατευθείαν στο έδαφος, σε βάθος 1 μέτρου. Φέρουν κεραμικές προεξοχές, οι οποίες μοιάζουν σαν φουγάρο πλοίου, που χρησιμοποιούταν για να προσφέρουν σπονδές κατά τη διάρκεια της τελετουργίας της απελευθέρωσης.

Μια πυρά βρέθηκε επίσης κατά μήκος του μονοπατιού που χωρίζει την νεκρόπολη στα δύο. Αυτό ήταν το σημείο που γινόταν η καύση του νεκρού, όπου βρέθηκαν επικαλυπτόμενα στρώματα κεραμικής μαζί με υπολείμματα κάρβουνου, πυρήνων και καύσιμων κώνων πεύκου, που χρησιμοποιούσαν για να ανάψουν την πυρά. Πάνω από αυτή, οι ανασκαφείς βρήκαν απλούς λάκκους που είχαν σκάψει στο έδαφος, για πιο σύγχρονες ταφές.

«Υπάρχουν μια σειρά τάφων ευγενών, τάφων εντοιχισμένων σε τοίχους καθώς και υπόγειοι τάφοι που παραπέμπουν στον 1ο αιώνα της Χριστιανοσύνης. Οι περισσότεροι από αυτοί είναι ορθογώνιοι τάφοι, διακοσμημένοι με λουλούδια ή γραμμικά μοτίβα και η εξωτερική τους επιφάνεια να είναι από κόκκινο γύψο. Χάριν στην εξαιρετική κατάσταση στην οποία έχουν διατηρηθεί, οι βωμοί, οι σαρκοφάγοι και τα διάφορα διακοσμητικά στοιχεία έχουν αποκαλύψει πτυχές της τελετουργικής ταφής που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, προκειμένου να συγκρατήσουν τις ψυχές στην μεταθανάτια ζωή, είχαν τοποθετήσει μακριά νύχια στις προεξέχουσες γωνίες. Άλλοι τάφοι, έχουν ψηφιδωτά δάπεδα με τον «κόμπο του Σολομώντα» που συμβολίζει αθανασία και αιωνιότητα.» αναφέρει η εφημερίδα “L’Osservatore Romano”.

Ο μεγάλος αριθμός επιγραφών έδωσε την δυνατότητα ανακατασκευής μιας ιστορικής-κοινωνικής δομής, άγνωστης μέχρι σήμερα. Πράγματι, οι μεγαλοπρεπείς τάφοι ανήκαν σε αυτοκρατορικούς απελεύθερους που ήταν εύρωστοι οικονομικά αλλά δεν διατηρήθηκε το όνομά τους στην ιστορία. Η οικογένεια Natronii ανήκει σε αυτή την κοινωνική ομάδα. Στον οικογενειακό της τάφο (20-40 π.Χ.) οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα ολόκληρο μαρμάρινο πορτραίτο του Tiberius Natronius Zmaracids, 4 ετών, 4 μηνών και 10 ημερών. Στην επιτύμβια στήλη του, εμφανίζεται εμφανίσιμος, σύμφωνα με τις ευχές της μητέρας του Natronia Sinphy