Μήνυμα Χρυσής Αυγής: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ!

Χρυσή Αυγή της Δυτικής Μακεδονίας ...στέλνει το μήνυμά της για την σημερινή επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων…

«Πώς είναι δυνατόν να ξεχάσουμε ? …Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (1916-1923) από τους Τούρκους και τους συνεργάτες τους, με περισσότερα από 350.000 θύματα και εκατοντάδες χιλιάδες άλλους εκτοπισμένους από τις εστίες των προγόνων τους, είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία εγκληματική ενέργεια εναντίον του Ελληνικού Έθνους. Ιστορικά, η Δημοκρατία της Τραπεζούντας, το αυτόνομο κράτος των Ελλήνων του Πόντου, προδόθηκε αρχικά (1918) από την Μπολσεβίκικη κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αφού υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία, απέσυρε τα στρατεύματα της από τις πόλεις του Πόντου, ως προστάτιδα δύναμη των Χριστιανών Ελλήνων μετά τους Ρωσο-Τουρκικούς πολέμους, προδόθηκε από τη Συνθήκη των Σεβρών (1920) την οποία υπέγραψε και ο Ελ. Βενιζέλος, όπου άνοιξε ο δρόμος για τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ και άφηνε μεγάλα τμήματα αμιγώς Ελληνικών περιοχών του Πόντου στα χέρια της ηττημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η τύχη της σφραγίστηκε από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και τέλος η Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 ήταν η τελευταία πράξη στο δράμα των εκατομμυρίων Ελλήνων του Πόντου οι οποίοι αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τις πατρογονικές εστίες τους και να πάρουν το δρόμο προς την Ελλάδα και άλλες όμορες περιοχές. Ενδιάμεσα οι σφαγές, τα βασανιστήρια, οι βιασμοί, οι εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες, οι εξορίες στα τάγματα θανάτου της Ανατολίας από τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ ήταν μερικές από τις πρακτικές του Τουρκικού κράτους προκειμένου να συντελεστεί η Γενοκτονία και η εθνοκάθαρση του Πόντου από το Ελληνικό στοιχείο μετά από χιλιάδες χρόνια παρουσίας.

Δυστυχώς, μόλις το 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», (ο πολιτικός κόσμος άργησε 70 χρόνια για να αναδείξει το αυτονόητο) και στην πορεία, με την αρωγή των Ποντιακών οργανώσεων ανά την Ελλάδα ξεκίνησε μια διαδικασία αφυπνισμού της Διεθνούς Κοινότητας σχετικά με τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, η οποία οδήγησε το 2007 τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών να αναγνωρίσει επίσημα τη Γενοκτονία και να προχωρήσει στην έκδοση ψηφίσματος, το οποίο φυσικά η Τουρκία αγνοεί, όπως ακριβώς αμφισβητεί και τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

Οι Έλληνες του Πόντου, άντεξαν την πείνα, τη δίψα, τις διώξεις, τις δολοφονίες, τη λεηλάτηση των περιουσιών τους, τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας τους και έφτασαν ως πρόσφυγες το 1923 στην Ελλάδα όπου εγκαταστάθηκαν, ρίζωσαν, δούλεψαν, πρόκοψαν και αποτέλεσαν παράδειγμα ως προς το τι μπορεί να καταφέρει ο Ελληνισμός, να πολεμά με το αδύνατο, να μάχεται με όλους και όλα εναντίον του και να βγαίνει πάντα νικητής. Οι Πόντιοι σήμερα αποτελούν ένα ζωντανό και ακμάζων κομμάτι της Ελλάδας και τιμούν τη μνήμη των προγόνων τους με την διάδοση της γλώσσας τους (η οποία ακόμη διατηρεί στοιχεία της Αρχαίας Ιωνικής διαλέκτου), των παρ