Ο χορός των μαχαιριών μόλις τώρα άρχισε

Η πόρτα του φρενοκομείου ξανάνοιξε στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο ετοιμάζεται να ζήσει μέρες του 2007, μόνο που τώρα πια δεν υπάρχουν...
παρατάσεις ζωής και η απειλή διάσπασης κοντοζυγώνει. Όλοι αναγνωρίζουν ότι το «χα­λί» της κοινωνικής απήχησης, όπου μπορούσαν να κρυφτούν από κάτω τα σκουπίδια των ιδεολογικών και προσω­πικών διαφορών των στελεχών, κου­ρελιάστηκε. Έτσι το κόμμα γυμνό εδώ και χρόνια από ιδεολογία και εσχάτως από ψηφοφόρους ετοιμάζεται για σύ­γκρουση μέχρις εσχάτων. Το πουκάμι­σο είναι αδειανό εδώ και καιρό, αλλά το «μπραντ νέιμ» έχει ιστορία και ο καιρός γυρίσματα, κι αυτό κάνει πολ­λούς να ακονίζουν τα μαχαίρια τους με στόχο την καρέκλα του αρχηγού.

Για μια ακόμα φορά, παρά τις «παρόλες» ηγετικών στελεχών για ιδεο­λογικές διαφορές, η συζήτηση γυρί­ζει γύρω από πρόσωπα, χωρίς να μπει στην ουσία, που είναι η ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του κόμματος, η δημοκρατική διάρθρωσή του, οι επε­ξεργασίες για την αντιμετώπιση μιας δεκαετίας λιτότητας, η αυτοκριτική για τα δύο χρόνια διακυβέρνησης αλ­λά και για το σύνολο της πολιτικής πα­ρουσίας του ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά μοιάζει να είναι ψιλά γράμματα για την ηγετική ομάδα, που επιχειρεί να αναζητήσει το αύριο μέ­σα από γενικότητες και επιφανειακές μεταρρυθμιστικές προσεγγίσεις, πα­ραβλέποντας το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αγόραζε, επι πολλά χρόνια, χρόνο και ουσιαστικά έκλεβε «παγκάρι» εκμεταλλευόμενο την απίστευτη πολιτική και στελεχιακή ένδεια των υπόλοιπων κομμάτων για να πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή. Τα ψέματα για τους πο­λίτες, υπό το βάρος της κρίσης και του γκρεμίσματος του βιοτικού τους επι­πέδου, έχουν πια τελειώσει και όλοι αναζητούν καθαρές απαντήσεις σε αμείλικτα ερωτήματα που η πραγματι­κότητα θέτει.
Ο «θίασος» της διαδοχής
Οι «βόμβες» του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που ξαφνικά μόλις την Κυριακή ξύπνησε από διετή νάρκωση και είδε ότι η κυβέρνηση της οποίας ήταν εξέχον μέλος απέτυχε παταγωδώς, απέδειξαν ότι περισσεύει στο ΠΑΣΟΚ όχι μόνο η υποκρισία, αλλά και ο εκνευρισμός. Το θέμα είναι όμως ότι η επίθεση Χρυσοχοΐδη στον Παπανδρέου επιτάχυνε τις εξελίξεις και έδειξε ότι η σύγκρουση μέσα στο κόμμα θα είναι σφοδρή. Ο υπουργός Ανάπτυξης κατόρθωσε με την κίνησή του να δώσει επιχειρήματα στη Νέα Δημοκρατία, που έσπευσε να «υιοθετήσει» την κριτική, αλλά και να εκνευρίσει πολλούς εναντίον του.
Ο ίδιος απ' ό,τι φαίνεται, νιώθοντας ότι δεν έχει ουσιαστικά ισχυρές συμ­μαχίες εντός του στελεχιακού δυναμι­κού του κόμματος, επιχειρεί να πάρει μαζί του ένα κομμάτι των αγανακτι­σμένων ΠΑΣΟΚων, ρίχνοντας το ανά­θεμα στον Παπανδρέου, τον οποίο πα­νηγυρικά στήριξε το 2007.
Πολλά λέγονται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, κυρίως ότι ο υπουργός Ανάπτυξης, βλέποντας τις κινήσεις της τρόικας στο παρασκήνιο, θέλησε να βγει μπροστά προκειμένου να επιταχύνει τις εξελίξεις, αλλά και να δηλώ­σει παρών πριν ακόμα βγει «ο θίασος της διαδοχής». Η προσωπική ένταση στη σχέση του με την Άννα Διαμαντο­πούλου δεν του δίνει πολλά περιθώρια για επαφές με την τρόικα και αφήνεται μόνο στα τετ α τετ με τον Ανδρέα