Πότε η απιστία μας χτυπάει την πόρτα;

Η απιστία είναι παλιά όσο κι ο κόσμος θα
υπάρχει όσο θα υπάρχουν και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων...
Πότε η απιστία “χτυπάει την... πόρτα” και γιατί; Ποιά είναι η συμπεριφορά του άπιστου;

Απαντήσεις δίνει στο www.Life2day.gr o Δημήτρης Μπούκουρας -Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής.

Ας ξεκινήσουμε από την ετυμολογία της λέξης. Προέρχεται από το στερητικό ‘’α’’ και τη λέξη πίστη που στα νεοελληνικά σημαίνει όχι πίστη δηλαδή απιστία.

Η λέξη σημαίνει την πράξη που δείχνει την έλλειψη πίστης στη σχέση και συγχρόνως περιλαμβάνει την έννοια της ανεντιμότητας, της υπονόμευσης, της δολιότητας.

Η συμπεριφορά του άπιστου

‘’Ο άπιστος με τη συμπεριφορά του παραβαίνει κάποιους όρους και υποχρεώσεις που οφείλει να τηρεί ως εκ της σχέσεώς του. Η απιστία – πρέπει να τονίσουμε- εμφανίζεται σε κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις όταν αποκτούν χρονική διάρκεια και κατά συνέπεια μέσα απ αυτές δημιουργηθούν συναισθηματικές . Οι υποχρεώσεις αυτές υπάρχουν όχι μόνο σε σχέσεις δύο ανθρώπων αλλά και σε τριών ή περισσότερων, ακόμα και σε σχέσεις μεταξύ ανθρώπων που ανήκουν σε πολυάνθρωπες ομάδες όπως π.χ. μέσα σε θρησκευτικές ομάδες, σε στρατιωτικές μονάδες κ.λπ.’’ επενδύσεις.

‘Eρωτας- αγάπη

Ο έρωτας είναι πολύ σημαντικός για τη ζωή μας. Η ερωτική απιστία κινείται σε επίπεδο συναισθηματικών ανταλλαγών. “Σου δίνω για να μου δώσεις”. Βέβαια, οι ανταλλαγές αυτές χαρακτηρίζονται από αγάπη, τρυφερότητα, στοργή, ενδιαφέρον, εκτίμηση, σεβασμό κι όλα αυτά τελικά δημιουργούν καταστάσεις που ελκύουν δύο ανθρώπους τον ένα με τον άλλο.

Για να δώσει όμως κανείς αισθήματα πρέπει συγχρόνως να μπορεί και να τα παράγει. Όμως, για να μπορείς να παράγεις αισθήματα, πρέπει να έχεις πάρει κι εσύ πολλά αισθήματα στην παιδική σου ηλικία. Να έχεις ζήσει μια ευτυχισμένη και πλούσια παιδική ηλικία, όπου όλοι σ’ αγαπούν, σε προσέχουν κι ενδιαφέρονται για σένα… Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν έχουμε εισπράξει όλοι την ίδια ποσότητα συναισθημάτων όταν ήμασταν παιδιά. Και συνεπώς άλλοι είμαστε περισσότερο κι άλλοι λιγότερο ικανοί να προσφέρουμε συναισθήματα στον «άνθρωπο» μας. Κι αυτοί που προσφέρουν υπεραφθονία συναισθημάτων στους γύρω “ους’’ είναι τα μοναχοπαίδια που δεν τα παίρνουν συνήθως πίσω, με αποτέλεσμα μερικές φορές να καθίστανται “αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Ανταλλαγή συναισθημάτων

Η ανταλλαγή συναισθημάτων ανάμεσα σε δύο ανθρώπους τους “δένει”, τους κάνει να παραμένουν μαζί, οπότε το έδαφος γίνεται πολύ κατάλληλο για να αναπτυχθεί μεταξύ τους ο έρωτας, η διάθεση για σεξ, τόσο αναγκαία για την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση ου είδους.

Απιστία

Με την πάροδο του χρόνου, δυστυχώς, το “ρετούς” των ανθρώπων χάνεται, “ξεφτίζουν” οι εικόνες που έχουμε σχηματίσει, δοκιμάζονται οι επενδύσεις και τα συναισθήματα ατονούν, ενώ η κάλυψη των αναγκών μας δεν γίνεται πια μέσα απ’ αυτές. Καινούργιες ανάγκες εμφανίζονται που απαιτούν κι αυτές να ικανοποιηθούν. Όμως, αυτό είνα